zondagnamiddag

Vandaag weer een stukje gereden met mijn fiets, langs eerder verlaten wegen, door een verlaten stad met enkel voetgangers en fietsers en hier en daar een wagen. Doordat er een mooi zonnetje scheen deed het me eigenlijk denken aan een zomerse zondagnamiddag in mijn jeugd, zelfs al was het een doordeweekse dag. Dan was er eigenlijk ook niets te doen als je niet van voetbal hield. Raar hoor, dat zelfde gevoel overviel mij. Niet dat het onaangenaam was want die rust was eigenlijk best fijn. Ik rij nu ook iedere keer door de oude stedelijke begraafplaats, omdat het mooi rijden is tussen het groen en de mooie -oude- graven want behalve bijzetten in familiegraven of -kelders zijn daar geen nieuwe graven meer. Het is ook mooi gereorganiseerd met mooie paadjes in betonblokken en hier en daar een bankje.
De oude stedelijke begraafplaats van Roeselare is eigenlijk een aanrader om eens te gaan wandelen, of erdoor te fietsen naar het centrum. Albrecht Rodenbach heeft er trouwens zijn graf. Niet dat dit zo'n belangrijk dichter was, een beetje overroepen eigenlijk. Maar goed, wie ben ik.

Menselijk

Waarschijnlijk nog gans april in lockdown, of langer.
Niemand die weet wat daar de gevolgen van zijn.
Vooral op menselijk vlak...

Pa en Ma

Het is niet evident maar ik ben al blij dat mijn ouders dit niet meer moeten meemaken. Waren beiden stuk boven de 90 en zwaar hulpbehoevend op het einde van hun leven. Het geïsoleerd worden van hun kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen ging voor hen veel te zwaar om dragen geweest zijn. Beter zo.

Inkopen

Vandaag na de middag inkopen gaan doen in Delhaize. Helemaal geen opstopping en alles verliep vlotjes. Wat controle aan de ingang maar goed, dat is ook nodig. De rush van net bij het begin van de lockdown was er niet (en er lag zelfs toiletpapier in de rekken ;-) )
Maar het is wel eigenaardig, de mensen zijn precies allemaal bang van elkaar. Geen mondkapjes gezien maar wel veel handschoenen. De mensen zijn ook veel gehaaster, het lijstje wordt afgelopen en daarna snel weg. Ik moet eerlijk zijn, ik keek ook goed uit waar ik liep en hoe dicht de mensen kwamen. De enige die er wat rustiger onder leken waren de mensen van Delhaize zelf. Allemaal handschoenen maar geen mondmaskers.  Uiteindelijk staan deze mensen ook in de vuurlinie net zoals de mensen uit de verzorging. Voor de continuïteit en het goede doel. Ook een beetje chapeau hoor.
Ik denk, ik ben zeker, dat we allemaal heel anders uit deze periode zullen komen. Als we het geluk hebben om deze periode ongeschonden te laten voorbij gaan.
Veel zal herdacht worden, er zal wat meer stilgestaan worden bij eigenlijk slechte gewoonten die we nu hebben, we zullen zaken anders gaan doen. Misschien moest dat wel al lang zo zijn.
Waarschijnlijk wel maar we stonden met onze rug niet tegen de muur. Jammer dat dat eigenlijk het enige is wat ons soms tot nadenken en radicaal veranderen aanzet.

Fiets

Een voordeel van deze periode is dat ik weer met de fiets leer rijden om me te verplaatsen.
Even wennen maar het valt best mee, het weer helpt ook wel een beetje.
Zelfs inkopen doen lukt best met de fiets.
Niet te vergeten, mijn wagen heeft nog nooit zo weinig verbruikt...
Het is -voorlopig- niet allemaal kommer en kwel.
Op hoop van zegen.

Anders

Gisteren eens met de fiets gaan rijden, mooie zon maar fris.
Veel volk op stap te voet en met de fiets maar wat me opviel was dat veel mensen eigenlijk de opgelegde regels van afstand en samen lopen niet of niet goed toepasten. Ik versta dat eigenlijk niet goed, we moeten er allemaal aan werken, de regels zijn voor iedereen.
Het doet me denken aan het "Me, myself and I" van sommigen. Zo triestig.
En dan als klap op de vuurpijl, deze morgen in het gewestelijk nieuws, een burgemeester die een soort straatfeest in zijn straat eigenlijk niet zo erg vond. De politie kwam tussen en moest toen ervaren dat 1 van hun "chefs" ook ter plaatse was en alles probeerde te banaliseren, zelfs op de radio.
Pffff triestig volk, waar zijn we dan mee bezig. Een kaakslag voor diegenen die zich dag en nacht inzetten om deze pandemie meester te kunnen met zo weinig mogelijk verliezen.
Los daarvan, na deze periode waar we hopelijk zo goed mogelijk door komen zal het wel anders zijn,
op zeer veel vlakken. Jammer dat dergelijke veranderingen enkel kunnen met de rug tegen de muur. Zoals nu.
Wat we allemaal moeten leren is dat we nog beter voor elkaar moeten zorgen.

Zelf

In periodes zoals deze leren we veel over de mens,
in het bijzonder over onszelf.

Gewoon

De dag van vandaag is werkelijk alle nieuws "breaking news" met pop-ups die onze ganse dag door belagen. Het goeie daaraan is dat het door de overvloed aan breaking news maar weer gewoon nieuws wordt. Nieuws wat de mensen zo niet meer moet opjagen.
Als de media zot worden, ons zot willen maken dan moeten wij hen daarom nog niet volgen.
Laat ons zelf maar onze prioriteiten in het nieuws zien en bepalen.

Isolement

Begin van een periode die veel mensen nog nooit meegemaakt hebben.
We kunnen maar hopen dat we er allemaal wat sterker uit komen en dat de balans solidariteit/egoïsme maar ten goede verbetert. Sommigen zijn wel onverbeterlijk maar dat ze dan een beetje meer geïsoleerd worden tot ze onschadelijk worden.
Je moet altijd het beste hopen.

Zorg

In tijden zoals deze moet je net genoeg voor jezelf zorgen om des te beter voor de anderen te kunnen zorgen en niet teveel voor jezelf zorgen zodat er geen plaats meer is om voor anderen te zorgen.

Leven

Veel vragen en weinig antwoorden, weinig zekerheden.
Dat wordt ongetwijfeld van langs om meer het leven zoals het is, zal zijn.
Was.

Zorg

Vandaag is volgens de kalender de dag van de zorg.
Eigenlijk is iedere dag een dag van de zorg maar we vergeten dat teveel.
Enkel in periodes zoals nu is iedereen daar zo te horen en te zien van overtuigd...
Buiten dergelijke periodes getuigen veel mensen van een groot gebrek aan respect voor de zorgdragers, voor wie zorg draagt voor een ander. Een typische vorm van egoïsme waar velen misschien een beetje ziek aan zijn. De een al -veel- meer dan de andere. De talloze acties van "ik eerst" van deze dagen zijn daar het bewijs van. Solidariteit moet bij veel mensen wijken voor het ingebakken "ik eerst".
Zo jammer maar helaas zo ingeburgerd.
We kunnen alleen maar ons best doen om ons daar van te distantiëren,..

Kans

Kansarmoede is het niet krijgen, het ontzegd zijn, van kansen.
Niet het onbenut laten van (aan)geboden kansen.

Erg

Je aan niets of niet veel ergeren is al een goeie stap in de richting van goed overeenkomen met jezelf maar vooral een goeie stap in de richting van met je evennaaste overeen te komen.
Alhoewel, je niet ergeren aan sommigen is soms wel moeilijk.
Maar goed, beschouw dat dan als de uitzonderingen waar je eigenlijk toch niet mee moet overeen komen. ;-)

Geheel

Je hoeft niet alles te geloven wat je verteld wordt.
Als je het maar kunt plaatsen in een groter geheel.

Niet

Je kunt niet preken waar geen geloof is.

Mix

Dag met gemengde gevoelens vandaag.
Afscheid van een compagnon de route, verwelkoming van een nieuwe.
Straks even goeiedag aan mijn 2 beste viervoetvriendjes 😀.

Complimentendag

Echte vriendschap verdient zo nu en dan een compliment.