27.6.11
23.6.11
The Matrix 4
Net 3 dagen meegespeeld in een soort sequel van de Matrix films.
Locatie: het voormalige Oost-Duitsland op zo'n 30km van Dresden.
Compleet met een protestantse dominee, een geheimzinnige Engelse met de obligate bijhorende hoed, een verbitterde West-Vlaamse aannemer die uitgeweken is naar Parijs, een landhuis dat blijkbaar nog gebruikt werd door Goebbels voor megafeestjes met gewillige actrices, een hotel met kamers ter grootte van een groot appartement voor de prijs van een tent op een camping, een terugreis met een hemel donkerder dan de hel, vind het zelf maar uit : het was er ...
Je ziet de koude oorlog zo weer voor je geest verschijnen.
Om maar the zwijgen van de schaduwwereld die met geblindeerde helicopters de weerstand probeert te vinden (dafdafadafdafdaf ;-)). Ik moet die energieconcentrator (6 koperbuizen voor de leken) trouwens dringend eens proberen.
Jammer dat er een onschuldig slachtoffer gevallen is.
Neo zelve.
Locatie: het voormalige Oost-Duitsland op zo'n 30km van Dresden.
Compleet met een protestantse dominee, een geheimzinnige Engelse met de obligate bijhorende hoed, een verbitterde West-Vlaamse aannemer die uitgeweken is naar Parijs, een landhuis dat blijkbaar nog gebruikt werd door Goebbels voor megafeestjes met gewillige actrices, een hotel met kamers ter grootte van een groot appartement voor de prijs van een tent op een camping, een terugreis met een hemel donkerder dan de hel, vind het zelf maar uit : het was er ...
Je ziet de koude oorlog zo weer voor je geest verschijnen.
Om maar the zwijgen van de schaduwwereld die met geblindeerde helicopters de weerstand probeert te vinden (dafdafadafdafdaf ;-)). Ik moet die energieconcentrator (6 koperbuizen voor de leken) trouwens dringend eens proberen.
Jammer dat er een onschuldig slachtoffer gevallen is.
Neo zelve.
21.6.11
19.6.11
Veer
Er is een veer gesprongen en daardoor wordt het nooit meer hetzelfde.
Zelfs al vind je een nieuwe veer.
Het is nooit dezelfde.
Zelfs al vind je een nieuwe veer.
Het is nooit dezelfde.
16.6.11
15.6.11
Sirop de Bêtises.
stom doet en
je wil dat
gevoel ook wel
eens hebben
koop dan eens
zo'n flesje siroop
om in een van je
drankjes te doen.
14.6.11
13.6.11
Paries Platse
Vandaag wordt mijn nichtje Stefanie 40 jaar.
Sifkie, zoals ik haar noem, wordt vandaag 40.
Ze woont samen met haar Georges op Paries Platse.
Waren er maar meer "Sifkies" zoals "Sifkie" in deze wereld.
Trots dat zij ook een van mijn mooie familie is.
Geppie Burtei Sifkie, vanwege Fliepkie.
Sifkie, zoals ik haar noem, wordt vandaag 40.
Ze woont samen met haar Georges op Paries Platse.
Waren er maar meer "Sifkies" zoals "Sifkie" in deze wereld.
Trots dat zij ook een van mijn mooie familie is.
Geppie Burtei Sifkie, vanwege Fliepkie.
12.6.11
La Motte au Bois
Ook culinair een aanrader.
Mooie landschappen doorkruist
maar tegen de avond lichte regen.
Haezebrouck viel daardoor in het water.
11.6.11
Avesnes sur Helpe
Mooie oldtimers voor de deur...
Parking voor de Night Rod alleen.
In totaal 230km. Van de kust het binnenland in.
Prachtig glooiend landschap met mooie kleuren.
Het hotel was een van de minste maar het
trouwfeest in het restaurant met de zingende
eigenaar was speciaal.
Net zoals de oldtimers op de parking van het hotel/motel.
Parking voor de Night Rod alleen.
In totaal 230km. Van de kust het binnenland in.
Prachtig glooiend landschap met mooie kleuren.
Het hotel was een van de minste maar het
trouwfeest in het restaurant met de zingende
eigenaar was speciaal.
Net zoals de oldtimers op de parking van het hotel/motel.
10.6.11
Fort Mahon Plage
Flauw cafeetje. Of is het een kerk?
Propere brommer om mee verder te rijden.
Veel volk op het strand.
200km waarvan de eerste 60km in de regen.
In Wissant 's middags iets gegeten in afwachting
van iets minder water.
Na de middag langs de kust verder naar beneden
gereden in steeds meer en meer zon.
Ter hoogte van Berck Plage een carwash binnen gereden
om met een propere brommer toe te komen.
Bemerk de poetsvod die droogt op de uitlaat.
Propere brommer om mee verder te rijden.
Veel volk op het strand.
200km waarvan de eerste 60km in de regen.
In Wissant 's middags iets gegeten in afwachting
van iets minder water.
Na de middag langs de kust verder naar beneden
gereden in steeds meer en meer zon.
Ter hoogte van Berck Plage een carwash binnen gereden
om met een propere brommer toe te komen.
Bemerk de poetsvod die droogt op de uitlaat.
9.6.11
Bergues
Aperitiefje in "De Vette Os" in Leisele
Mosselen met friet in Dunkerque
Terrasje "Chez les Ch'ti" in Bergues
140 rustige kilometers door o.a. De Moeren.
Mosselen met friet in Dunkerque
Terrasje "Chez les Ch'ti" in Bergues
140 rustige kilometers door o.a. De Moeren.
7.6.11
Meer en minder, minder en meer.
Vandaag meer dan gisteren maar minder dan morgen.
Vandaag minder dan gisteren maar meer dan morgen.
Vandaag minder dan gisteren maar meer dan morgen.
5.6.11
De zee
Vandaag is het precies 6 maand geleden dat Brigitte vertrokken is.
Naar waar? Ik weet het nog steeds niet, het blijft heel onwezenlijk.
Ik ben vanavond met de Night Rod naar de zee gereden om goeiedag te zeggen.
De zee is Brigitte's laatste rustplaats en dat is het enige tastbare wat ik heb van haar vertrek. Blij dat we dat samen besloten hebben. Een gewone begraafplaats blijft altijd wat droevig maar de zee is overal en stemt tot rust en geeft een beetje de wijdsheid van leven en sterven weer.
In haar laatste levensweken/dagen toen ze reeds in het stadium van aanvaarding gekomen was lachte ze zelfs dat ze zo misschien nog eens op het strand van Santorini zou zijn of op een ander Grieks eiland. Achteraf doet het me denken aan het gedicht dat de begrafenisambtenaar van de stad Oostende voorlas net voor hij de urne met de asse van Brigitte zachtjes in het water liet zakken.
Ook zo relativerend, helemaal niet droevig.
Ik ben naar Westende aan het Laureinsstrand geweest want daar kan ik tot op de dijk rijden tot heel dicht bij de zee. Het was kalm en de meeste toeristen waren reeds weg.
De zee was behoorlijk dicht bij de dijk en zo voelde ik Brigitte nog wat dichterbij.
Ben tot aan de reling gegaan en heb wat gekeken naar het zand, de golven en de meeuwen, wat nagedacht, wat gebabbeld met Brigitte.
Iedere dag nog zie ik haar tijdens haar laatste levensweek halfslapend maar glimlachend zitten kijken door het raam naar haar tuin, zie ik haar laatste uren in een film voorbijkomen, zie ik de verwonderde blik in haar ogen toen ze in mijn armen stierf, zie ik de lage winterzon op haar gezicht in het ziekenhuisbed waar ze vlak na haar doord opgebaard lag. Zie ik mezelf gewoon naast dat bed zitten, eigenlijk niet beseffend wat er gebeurd was.
Nee, je vergeet zoiets nooit. Weet ik zeker
Ik ben dan teruggereden langs Ramskapelle en ben gestopt in De Lanterfanter. De fietsers en dagjestoeristen waren al lang weg. Men kent me daar en ik voel me daar op mijn gemak. Heb zoals gewoonlijk een blonde Grimbergen van het vat gedronken. Gewoon aan de toog.
We kwamen daar vroeger vaak tegen een uur of 2 in de namiddag om iets te eten, in het hoekje achter het glas. Lekker in de zon en uit de wind. Zo rustig op het dorpsplein dan.
Enkel het geruis van de stilte met nu en dan een kerkklok er doorheen.
Ook dat zijn mooie herinneringen.
Enkel die herinneringen blijven en dat is mooi.
Naar waar? Ik weet het nog steeds niet, het blijft heel onwezenlijk.
Ik ben vanavond met de Night Rod naar de zee gereden om goeiedag te zeggen.
De zee is Brigitte's laatste rustplaats en dat is het enige tastbare wat ik heb van haar vertrek. Blij dat we dat samen besloten hebben. Een gewone begraafplaats blijft altijd wat droevig maar de zee is overal en stemt tot rust en geeft een beetje de wijdsheid van leven en sterven weer.
In haar laatste levensweken/dagen toen ze reeds in het stadium van aanvaarding gekomen was lachte ze zelfs dat ze zo misschien nog eens op het strand van Santorini zou zijn of op een ander Grieks eiland. Achteraf doet het me denken aan het gedicht dat de begrafenisambtenaar van de stad Oostende voorlas net voor hij de urne met de asse van Brigitte zachtjes in het water liet zakken.
Ook zo relativerend, helemaal niet droevig.
Ik ben naar Westende aan het Laureinsstrand geweest want daar kan ik tot op de dijk rijden tot heel dicht bij de zee. Het was kalm en de meeste toeristen waren reeds weg.
De zee was behoorlijk dicht bij de dijk en zo voelde ik Brigitte nog wat dichterbij.
Ben tot aan de reling gegaan en heb wat gekeken naar het zand, de golven en de meeuwen, wat nagedacht, wat gebabbeld met Brigitte.
Iedere dag nog zie ik haar tijdens haar laatste levensweek halfslapend maar glimlachend zitten kijken door het raam naar haar tuin, zie ik haar laatste uren in een film voorbijkomen, zie ik de verwonderde blik in haar ogen toen ze in mijn armen stierf, zie ik de lage winterzon op haar gezicht in het ziekenhuisbed waar ze vlak na haar doord opgebaard lag. Zie ik mezelf gewoon naast dat bed zitten, eigenlijk niet beseffend wat er gebeurd was.
Nee, je vergeet zoiets nooit. Weet ik zeker
Ik ben dan teruggereden langs Ramskapelle en ben gestopt in De Lanterfanter. De fietsers en dagjestoeristen waren al lang weg. Men kent me daar en ik voel me daar op mijn gemak. Heb zoals gewoonlijk een blonde Grimbergen van het vat gedronken. Gewoon aan de toog.
We kwamen daar vroeger vaak tegen een uur of 2 in de namiddag om iets te eten, in het hoekje achter het glas. Lekker in de zon en uit de wind. Zo rustig op het dorpsplein dan.
Enkel het geruis van de stilte met nu en dan een kerkklok er doorheen.
Ook dat zijn mooie herinneringen.
Enkel die herinneringen blijven en dat is mooi.
4.6.11
Warm
Vandaag was de rijwind op de motor zelfs niet afdoende tegen de warmte.
Het enige wat hielp was door de pleinfonteinen van Poeke platse rijden.
Volledig in de stijl van circus Pipo.
Het enige wat hielp was door de pleinfonteinen van Poeke platse rijden.
Volledig in de stijl van circus Pipo.
2.6.11
Abonneren op:
Posts (Atom)
