31.3.10

Meneer D.

Vandaag is mijn goeie vriend "Meneer D." op welverdiende rust vertrokken.
Ik zal hem missen op het werk, weer een klare kijk die verdwijnt.
Maar we hebben een maandelijkse strategische lunch afgesproken.
Om wat te lachen met would-be elitaire nullen, kotjesvolk in foute kostuums, nutteloze drukdoeners met zaagmeel in hun hoofd, mensen die gelukkig ná hun vader geboren zijn, meelopers en eenogen in een blindenwereld.
Maar vooral met het absurde in deze wereld, de humor in ogenschijnlijk ernstige zaken, hetgene wat de "serieuzen" duidelijk ontgaat.
En uiteraard, om de vlam levendig te houden.
De echte vlam.
De vlam die warmte geeft.
De vlam die niet schroeit.

26.3.10

Jonge gast

BB : "wanneer moet je wagen buiten?"
BB2 : "12 mei verloopt mijn contract"
BB : "neem je hem over?"
BB2 : "nee, maar ze zullen hem wel rap kwijt zijn aan 'n jonge gast"
BB : "een ándere jonge gast bedoel je"
bb2 : "juist, ja ;-)"

24.3.10

Georges et Serge, Serge et Georges

21.3.10

Voordeur en daar achter.

Is gehuwd, heeft een relatie, woont samen, heeft een vriend, heeft een vriendin, heeft een LAT-relatie, allemaal zaken die je ziet bij mensen op facebook.
Jammer, de mensen geven zich niet bloot.
Waarom staat er nooit of zeer weinig : rijdt nu en dan een scheve schaats, houdt aan, is een vrouwenzot, gaat geregeld vreemd, is nymphomane, zou graag eens vreemd gaan, loopt zijn pik achterna, maakt carriere met korte rokken en diep décolleté.
Dat zijn toch ook vormen van omgaan of samenleven met anderen?
Raar hé, als de voordeur opengaat is iedereen plots tamelijk betrouwbaar en respectabel.
Enfin, dat zal wel de wereld zijn.
Best plezant.

20.3.10

Prima

Primavera.
Licht na donkere dagen.
Ontwaken na winterslaap.
Mist naar zon.
Als dat maar kon.

13.3.10

Ontroering



In de muziek kan niets mij meer ontroeren dan een sopraan.
Nuchter of zat (ik),
schoon of lelijk (zij) ;-)

6.3.10

Zoveel

Zoveel bloemen er in een veld kunnen groeien,
zoveel redenen hoop ik heb je om gelukkig te zijn.

5.3.10

On E-Bay

4.3.10

Trouwe bezoeker

3.3.10

Fata Morgana

Ik heb een fata morgana gezien vandaag.
Alleen jammer dat ik juist in de wagen zat op de expressweg tussen Zeebrugge en Brugge.
En niet in de woestijn dichtbij een oase.
Je kent wel die filmbeelden genomen in de woestijn, waar je de horizon in warmtegolven ziet opgaan, dat beeld wat je ook kunt hebben in de verte boven de warme asfalt op een hete zomerdag.
Een soort echo op je zicht. Duurt misschien nog geen seconde.
Maar het is wel een sein van je lichaam.
Dat je er niet naar luistert.
En je moet luisteren, willen of niet.