Sterren, beelden en andere

Ik ben eigenlijk altijd al geïnteresseerd geweest in sterrenbeelden (zonder dat je mij daarom moet verdenken van een aanhanger te zijn van Madame Soleil of andere al dan niet religieuze bijgelovige ritussen).
't is soms wel frappant hoe de eigenschappen die toegeschreven worden kloppen. Bij sommigen klopt zelfs de naam van het sterrenbeeld (nu zit ik even in de Chinese dierenriem ;-))
Maar goed, we moeten ermee leren leven, we hebben per slot van rekening onszelf niet gemaakt, het kon nog een stuk slechter geweest zijn.

Los daarvan vandaag ook gelezen dat zelfs als de verbanden op het eerste zicht niet waar te nemen zijn, ze meestal heel dicht bij het oppervlak te vinden zijn.
Tijdverlies om dieper te zoeken.

Ja, mooi gezegd...

Er zijn drie dingen die nooit terugkeren:

- de afgeschoten pijl,
- het gesproken woord,
- de gelegenheid die je hebt verzuimd.

Iraans spreekwoord (thanks MVM)

Morpheus and Neo

Daarstraks had ik een déja vu (mixed feelings). Als je "The Matrix" hebt gezien dan weet je dat dit betekent dat men de virtuele realiteit, the matrix, aan het herprogrammeren is. Omdat de realiteit die men je wil opdringen in gevaar gebracht wordt door je observatie.
Gek? Nee, helemaal niet, kijk maar eens waar je werkt, waar je woont. Daar gebeurt het dagelijks. Wat wordt je verondersteld te geloven, hoe wordt je verondersteld te ageren? Wat je beleeft en ervaart is het resultaat van elektrische pulsen naar je hersenen (Ok, als je die hebt natuurlijk, anders zie en voel je helemaal niks maar dan ben je ook volledig opgenomen in de matrix ;-))
Het is dus helemaal niet zo gek om te denken dat we enkel gemanipuleerde elektrische prikkels krijgen van een dominante heerschappij en dat die trust er angstig over waakt dat je niet alert wordt en je eigen prikkels genereert om je eigen leven te leiden.
Mogelijk toch?
Soapwatchers, wieler- en voetbalfans, vlaggenlopers (naïeve of opportunisten), doodernstigen en fantasielozen, niet over nadenken.
Laat je maar leven.

Ode

Ode, ja mooie naam, moet wel even wennen.
Het zal ongetwijfeld een ode zijn aan alles wat mooi is in deze wereld.

Eau de Cologne

Vandaag is Ode geboren,
neenee niet Eau de Cologne,
Ode Talpe.

Verkeerd

Gisteren Witte Donderdag en helemaal geen sneeuw gezien,
vandaag Goede Vrijdag en enkel slechte karakters ontmoet ;-),
Wat zal het morgen zijn?
Paaszaterdag en de "paas" is op zijn zachtst uitgedrukt ook al niet erg gezond meer.
Ik denk dat ik op Pasen eens zal passen.

Zon en andere

De zon die vandaag prominent aanwezig was bracht ook de zon in mijn herinneringen.
Van lang geleden, minder lang geleden en nog vers in het geheugen.
Allemaal mooi, allemaal heel speciaal en diep in mijn hart.

Daarnaast op de snelweg ook eens ferm het beest uitgehangen om mijn GPS-tracker te testen. Onder het mom van de kilometerteller van mijn brommer te ijken eens ferm doorgesleurd.
Daarbij Mercedes 500 zwaar op zijn zak moeten geven maar ja, er moet er 1 de snelste zijn, en de meesten die met zo'n frietketel rijden beseffen dat niet goed omdat ze meer met het koetswerk rijden dan met de motor erin. Maar goed, ze leven zoals de meesten op deze aardkloot : het uiterlijk is belangrijker dat wat innerlijk te vinden is. Ordinaire alledaagse kansarmoede zeker?
Money can't buy you everything...

Een ding

Er staan platen in mijn kast die ik niet een keer heb gespeeld,
ik ken duizend goeie films toch heb ik me vaak verveeld.
Ja de lijst is eindeloos, al die zinloze cadeau's
zogenaamd onmisbaar, maar ik wil ze kwijt.
Al wat overbodig is, ik gooi het overboord liefste.
Alles wat ik nodig heb vind ik hier bij jou...
Mooiste concert wat ik ooit beleefd heb.

Twee dingen

Je hoeft maar twee dingen te weten over jezelf.
Waar je goed in bent, maar vooral waar je niet goed in bent.
Waar je niet goed in bent, daar heb je ook nog mogelijkheden.
Je kan proberen daarin te verbeteren, maar als dat onbegonnen werk is dan moet je vooral niet proberen om je daarin te meten met anderen. Je kan niet in alles goed zijn.
Don't try to shine, try to be brilliant.
In what you're good at...

On Line

Tofste vraag dit weekend (van Charlotte).
"Philip, ben je deze namiddag on-line?"
Tuurlijk, je suis toujours branché.

Nacht van de duisternis

En we zullen wel geweten hebben waarom.
Vandaag blaast Jef, voor eeuwig kind van de duisternis, 60 kaarsjes in 1 maal uit.
Het zou van minder donker worden. Probleem is dat hij nog zoveel energie heeft dat het misschien wel niet helemaal donker zal zijn.
Misschien morgen in ons aller hoofd. Maar dat is ook maar tijdelijk.

Meer moet dat niet zijn

Mooie wolken, een mooie ondergaande zon, merels die kwetteren, 2 vinken die om ter hardst fluiten. Meer moet dat eigenlijk niet zijn.
Vandaag toch niet.

Miskende artiesten

Miskende artiesten worden pas begrepen na hun dood.
Waarom?
Omdat de wereld tijdens hun leven nog niet rijp is voor hun hersenkronkels?
Omdat ze zo ver vooruit zijn op de wereld?
Of omdat de wereld nog niet gek genoeg is om hen te begrijpen?

Moonsick

Deze term kennen wij ook, maanziek, mooie omschrijving van waanzin.
Een beetje maanziek van tijd tot tijd is helemaal niet erg.
Want wie is er nu eigenlijk normaal?
De maanzieke of de andere. Het hangt er maar van af van welke kant je kijkt.

Mezelf

Ik ben dit weekend mezelf tegengekomen. Best boeiend. 25 meter boven de grond en nog 10 meter te klimmen op een touwladder in een steengroeve. Mijn veiligheidslijn verstrikt op de touwladder en geen kracht meer in mijn armen om te klimmen of om de lijn los te maken.
Ik ben er toch uit geraakt. Ik weet nu wat ik altijd al gevoeld had, dat ik op mijn best ben met mijn rug tegen de muur.
Letterlijk en figuurlijk...

Eenzaam

Clown zijn lijkt heerlijk, mensen doen lachen, hun problemen doen vergeten. Het is ook fijn en het geeft veel voldoening.
Maar een clown wordt ook ouder, voelt ook pijn, heeft ook verdriet.
De ultieme droom van een clown is dat hij ooit iemand vindt die ook hem ook doet lachen als hij eenzaam en down is.
Want dat is hij ook, maar dan wel heel, heel alleen.
Iedereen denkt namelijk dat hij altijd gelukkig is...

Kind

Vandaag gewoon -weer- kind geweest.
Plankgas maar met de ogen open door modderplassen en sneeuw gereden met BugXters, van kop tot teen nat en in modder en toch niet opgeven, gevlogen met een helicopter,
just fun, pure fun, that's me I guess...

Hoogtevrees tot morgenvroeg.

Hoogtevrees heeft veel te maken met gebrek aan vertrouwen,
vertrouwen in jezelf, vertrouwen in de anderen.
Vandaag ben ik in een steengroeve langs een touwladder 30 meter hoog geklommen, dan naar beneden gekomen langs een touw om daarna nog eens over een kabelbrug te lopen "high in the sky".
Ik heb hoogtevrees maar ik weet wanneer ik hem opzij mag zetten...
Op de vraag welk ras ik dan wel was geen antwoord gekregen omdat die uitleg blijkbaar zoooo lang was dat er minstens een volledige nacht moest overgaan.
Pfpfpfpf, moeilijk.

Nightmare in Comblain La Tour

Jaja, je zal het maar meemaken. In the middle of nowhere boodschappen van onbekende afkomst ontvangen. Voor velen een nachtmerrie maar ik weet ondertussen dat nachtmerries ook heel aangenaam en intrigerend kunnen zijn. En al geven ze het soms niet graag toe, best wel eens in een andere weide zouden willen grazen.

Het ultieme bewijs

Het ultieme bewijs dat er intelligent leven is in dit universum?
Ze hebben ons nog nooit bezocht...
(thanks Tony)

Los daarvan, today was fun.
Net helmen en special tools in koffer gestopt, morgen en overmorgen wordt superfun.
I guess, I'm sure...

Wiesterkapele

Taal is iets wonderlijks. Veel mensen verliezen hun gevoel voor taal en dat is jammer. Ze vervagen naar een soort verkavelingsvlaams. Iets wat niet van hen maar ook niet van een ander is. Van niemand eigenlijk.
Jammer ook dat je je originele dialect verliest, van welke streek dan ook, zo'n schat aan begrippen die je moeilijk of niet met een afgevlakte taal kan verwoorden.
Neem nu "wiesterkapele", eigenlijk betekent dat "erriekederrie" maar verder kan ik het ook niet uitleggen aan cultuurbarbaren. Je moet het voelen.
Op de achtergrond Giant Leap met "The way you dream"

Schietgebeden en meer

Het spook van Gent heeft nu gisteren ook toegeslagen in Oostakker.
Maar goed, op zich is dat niet erg. De verlichting draait hoofdzakelijk op kaarsen en voor de schietgebeden gebruikt men alternatieve energie.
Beter daar dan elders dus...
Trouwens, interessanter nieuws, ik kan nu dank zei mijn "networking" mijn Nikon bedienen met mijn PDA. Best dat ik in mijn geest geen echte ingenieur ben. Anders liep ik nu nog te zoeken. Ervan overtuigd zijnde dat er een strikt wetenschappelijke oplossing was die ik met mijn geconditioneerde hersenen kon vinden (slim in eigen verkaveling en die koning in het land der blinden weetjewel).
Man man man, tijdverlies.
Ik mag nu zelfs niet aan mijn Ipaq denken (ik denk trouwens liever aan andere dingen) of mijn D70 begint te schieten aan 3 frames per seconde.
Levensgevaarlijk, maar daar hou ik van.
Zou ik dan toch...

Goûts et couleurs

The yellow rose of Texas beats the bells of Tennesee.
En dan hebben we het nog niet over het andere geslacht.
Alhoewel, roses and bells...
Ken je trouwens Hugues Aufrey?
Man man man, wat ben ik jaloers op die zijn stem,
en hoe hij met zijn teksten je hart kan binnendringen.

Deur

Meestal neem ik een andere deur om ergens binnen te komen. Niet de deur die de anderen nemen. Soms vindt men me daardoor eigenzinnig of tegendraads. Niet de mensen die me goed kennen, ze weten dat ik zo ben, zonder bijbedoelingen.
Ik ben altijd al nieuwsgierig geweest, nooit zomaar achter een vlag gelopen omdat het blijkbaar zo hoorde.
Zoals je in de bijbel het verhaal hebt van de goede en de slechte moordenaar,
wie weet ben ik wel de goede terrorist...

Licht

De ondraaglijke lichtheid van het bestaan.
Inderdaad, wat is het leven soms eenvoudig en simpel.
Je moet het wel beseffen.
Waarom zijn er zovelen die alles zo zwaar en ernstig willen maken.
Om zich belangrijk te voelen? Om zich belangrijk voor te doen? Om bij de belangrijken te horen?
Waarschijnlijk om op het kerkhof een belangrijker zerk te krijgen.
Tussen de belangrijken van deze wereld.
Rest in peace...

Vliegen

Als ik ooit wegvlieg, dan zal het waarschijnlijk langs de kust van Californie zijn.
Ben er ooit 14 dagen geweest en dat was waarschijnlijk de meest vredevolle periode die ik meegemaakt heb. De zee, de wijdsheid, de oneindigheid van de oceaan.
Ik weet niet als ik mee zal vliegen met de albatrossen of gewoon meezweef met de meeuwen.
Ik zie het wel.
Flying through the night, floating on the wind.
Nightbirds, Shakatak...

Schaduwzone

Vreemd hoe je dromen soms realistisch kunnen zijn, met details van tijd en plaats, met vermenging van fictie en realiteit.
Moesten we ons onderbewuste meester zijn, dan waren we in staat tot grootse dingen.