Leonard Cohen - Hallelujah

Tijd

Niet de tijd op zich telt,
wel de manier waarop je hem invult.

Leef

Een mens leeft niet van herinneringen alleen.
Je hebt ook wat toekomst nodig.

Om nieuwe herinneringen te maken.

21/12

De kortste dag van het jaar en de eerste dag van de winter.
Maar meteen ook weer groeien naar de zomer.
Iedere dag een paar seconden meer.
Gelukkig.

Gifgas

Gasboetes zijn gebaseerd op het wetboek van willekeur en worden meestal uitgeschreven door een heir van onverdraagzamen. Uitzonderingen niet te na gesproken.

Wil, goede.

Vrede op aarde aan alle mensen van goede wil.

Mooi is dat, en wat met die van slechte wil of zonder wil?

Moeten die dan in oorlog leven, geen vrede hebben?

Dat veronderstelt wel dat die laatsten dan in een afgebakend deel van de wereld wonen of gaan wonen om diegenen van goede wil niet per ongeluk mee te sleuren in hun niet-vredig bestaan.

Of is dat zinnetje enkel bedoeld om een paar weken rond Kerstmis te zingen, omdat het mooi klinkt?

Zou ook kunnen natuurlijk. Ik weet het niet. Misschien is het ook niet belangrijk.

Ik weet het niet.

Erger

Er is nog één iets erger dan tjeven.
Tjeven met geitenwollen sokken.

Sneller dan te voet

Dolfijn

Soms ben ik als een dolfijn en zwem Ik een flink stuk onopgemerkt onder het wateroppervlak om snelheid te maken en daarna onverwacht heel hoog te springen.

The power of Soundcloud

Was en is

Wat je in liefde ontvallen is kun je niet vervangen. Het zou ook niet eerlijk zijn.
Niet eerlijk ten opzichte van de mensen die je opnieuw tegenkomt in de liefde
maar ook niet eerlijk tegenover wie je verloren bent, niet eerlijk tegenover jezelf.
De wereld, je wereld wordt anders maar nooit meer de wereld zoals hij was.
Niet dat het niet mooi kan zijn. Het is een andere weg die je volgt.
Een weg waarvan je je vroeger niet bewust van was dat hij bestond.
Maar ook met mooie rustplaatsen, mooie vergezichten.
Vanuit een andere optiek dan vroeger. Gewoon anders.
Wat je enkel nog het mooie van die andere wereld doet herinneren.
Met spijt, met weemoed, met tederheid, met vreugde.
Bezorgd en blij om wat nu is, kan zijn.

Police

Walking on the moon.

Voor Brigitje

Nu reeds 3 jaar van ons heengegaan,
maar nog steeds en voor eeuwig in ons hart.
Ik wou dat ik je even bellen kon ...

Vier en drie.

Dag op dag vier jaar geleden dat ik hier de laatste keer kwam skiën met Brigitte,
toen reeds terminaal ziek maar nog steeds zo levenswillend.

Morgen dag op dag drie jaar geleden dat Brigitte stierf nadat ze een week vanuit haar zetel naar de mooie beelden van de sneeuw en de zon op haar terras  gekeken had.
Zwevend tussen leven en sterven, leven en dood weet ik nu.

De laatste dagen verken ik de vele plaatsen die we hier tientallen malen bezocht en beleefd hebben. Het is heel stil dit jaar. Bijna niemand op de zonovergoten pisten.

Brigitte zou erg genoten hebben. Ik voel haar aanwezigheid hier heel sterk.

Alleen zou ik dit niet aangekund hebben, die overweldigende confrontatie met mijn herinneringen in een alles verslindend hooggebergte waar de stilte van de natuur pijn doet aan je oren en aan je hart.

Blij dat E. hier nu samen met mij is.

Dat ik me nu  niet alleen voel.

Not done

You don't count your money in front of poor people.

Zijn

Zij vult mijn huis met heel haar zijn.

Heerlijk.

Nada

Voor niets staat de zon op...

Misschien

Er is niets fijner dan met een motor nergens naartoe te gaan.
De geplande doelloosheid, zien wat je tegenkomt, of niet.
En dan weer op zoek gaan. Naar wat je niet zoekt
maar toch wil vinden. Rusteloos maar tevreden.
Lay a whisper on my pillow...

Je mag

Je mag gerust mensen te stom vinden om ermee te praten.
Vooral als ze niks van "en soi" hebben.
Wat ze sowieso al niet begrijpen...

Voor M.

Wiskunde

Delen is liefde,
vermenigvuldigen is drift.

Druk

"druk druk druk" heeft enkel zin als het ook nog iets opbrengt.
Voor de anderen en voor jezelf, aards of geestelijk.

E.

Ik was alleen op reis met een gebroken hart
en van weemoed liep ik doelloos en verward.
Toen op een avond zij voor mij verscheen
en alle onrust plots verdween.

(P.E.)

Mens

Het enige waarvoor je mensen moet beschermen is voor henzelf.

Krijt op de toog

Hoe lang geleden schreef of tekende je nog iets met krijt?

Eigenlijk zonde als het lang geleden is. Een antiek instrument

dat gemaakt is om creatief mee om te springen. Op een bord

op straat, op het voetpad of op een muur, het plafond, op het

arduinen blad van je favoriete cafétoog waar het nog kan.

Gemaakt om te schrijven, te tekenen, aan te vullen wat niet af was, 

te wissen wat verkeerd was, te onderstrepen wat belangrijk is.

Te ontwerpen wat niet bestaat, de evolutie van de dingen te ontdekken,

te illustreren en te presenteren. Verlengstuk van je geest.

Een aanzet naar andere inzichten. Vakantie voor je brein.

De heks van Maredsous

Geef toe, de heks van Maredsous, het klinkt goed als titel voor een verhaal of een cartoon.

De titel is één iets maar dan moet je er ook nog een verhaal bij verzinnen. 

Nu, dat moet best lukken. Stel je voor dat er een heks, vermomd als gidse van een Benedictijnenklooster ergens in de Ardennen, in opdracht van de duivel zelve verwarring zaait onder de mensen die ze een rondleiding geeft. Een soort heidense beurt als het ware (van het werkwoord "een heidense beurt krijgen").

Veel fantasie heb je niet nodig om je zoiets voor de geest te halen (de heks, niet de beurt). 

Maar wat zou ze de mensen dan precies wijsmaken? Hoe zou ze verwarring zaaien?

Misschien door de geschiedenis te vervalsen, of door verkeerde informatie te verspreiden.

Over adellijke families bijvoorbeeld die ooit electriciteit verdeeld hebben in Doornik maar waar zij van beweert dat het eigenlijk drukkers of uitgevers waren. Wel wetende dat één van de nazaten nu hervormd is tot schaapjesherder (zijn schaapjes die waren geteld) doch dit volledig terzijde.

Behekste vervalsingen dus enkel en alleen met het doel de aandacht af te leiden van het klooster.

Om te vermijden dat er een spontane intreding zou gebeuren als gevolg van het overweldigend decor.

En pas op, zeg niet : "het is onmogelijk dat zoiets zou bestaat". Ik kan je wel verzekeren dat er tijdens onze rondleiding geen enkele spontane intreding geweest is. Zelfs geen spontane uittreding.

Zo zie je maar, zeg niet te rap "dat bestaat niet". Het kan je zo overvallen.

Wat mij trouwens nog meer sterkte in mijn vermoeden was dat ik in een donker gat in de abdijkerk een sportbezem zag staan (geen 4x4 bezem), een punthoed op een bank zag liggen en een zwarte kater zich aan het wassen was aan de doopvont. Geef toe, geen toeval.

En dan heb ik nog niet gesproken over de Heiligen die daar rondliepen.

Maar dat is voor een volgende oefening.

Indruk

Ik geef de indruk snel te beslissen, snel te kunnen beslissen.
Eigenlijk is dit niet zo. Ik denk goed na over alles wat me overkomt,
wat me kan overkomen. Als het dan gebeurt dan weet ik al wat ik
moet doen, ik had er al over nagedacht, voor de anderen dat deden meestal.
Maar als iets me overvalt, dan kan ik ook snel beslissen. Meestal goed.
Zouden ze dan toch gelijk hebben? Ja zeker? ;-).

Belangrijk

De laatste tijd denk ik veel dat ik misschien iets anders moet beginnen.
Weer eens alles achter me laten, het was mooi maar niets is voor altijd.
Eigenlijk deed ik dat al dikwijls, iets anders doen, als het vorige af was.
Even slikken en weer doorgaan.
Ik heb ook weinig om achter te laten behalve materiële of aardse zaken.
En ik weet dat je zoiets snel vergeet, snel niet meer mist, uit het oog verliest.
Nu heb ik veel, te veel. Maar ik was even gelukkig met veel, veel minder.
Soms moet je ook vertrekken om echt afscheid te nemen, te kunnen nemen.
Wat belangrijk is zit in je hart en in je hoofd, dat heb je altijd mee.
Daar hoef je nooit afscheid van te nemen.
Hoef je niet voor te vertrekken.

Opties

Oud worden is voor mij geen streven.

Ik wil enkel alert en onafhankelijk blijven.

Als dat niet meer kan dan verdwijn ik liever.

In een wolk van solfer en pek.

Early adopter

Niet gewoon die boxen van Philippe Starck die ik vandaag toegezonden kreeg.
Qua design en ergonomie prachtig maar qua technologie niet te doen.
Kun je met alles koppelen. Voor de ouden van dagen nog met gewone kabels.
Voor de jongeren kun je ook je iPhone erop docken.
Of doe gewoon alles draadloos, met bluetooth, met een match op je wifi netwerk.
Gans je huis door muziek vanop je PC streamen naar je boxen
die je enkel ergens in een stopcontact moet stoppen.
Chique, al zeg ik het zelf. Tuurlijk ook door de vormgeving?
En ik ben heel wat gewoon ;-)

BSW

Ik denk dat er ook zoiets bestaat als de week van de bullshit (bullshitweek).

Allez, als ik zie wat ik deze week allemaal reeds gehoord en gezien heb.

Leonardo

Het edelste genot is de vreugde van het begrijpen.

LdV

Virtueel evenwicht

Hoe kleiner de problemen van de mens des te meer hij ze uitvergroot.

Noem het een soort zoeken naar een emotioneel empatische balans.

Looks familiar

Een gevecht dat je niet kan winnen...

Mooie dag vandaag

Wat zijn we verwend, ben ik verwend.
Deze morgen beetje laat op naar mijn normen.
Ouders gaan bezoeken in RVT, hoesje gaan kopen voor mijn nieuwe iPhone,
klein beetje gekookt, heel veel met de Fat Bob gereden, de typische geplande
doelloosheid en bijna niet meer geweten waar ik was, niet erg eigenlijk.
Terug via andere toevallig gekozen wegen en bij broer Jan even de wereld
stilgelegd. Naar huis via ik-weet-niet-waar en gezien dat de zon het gras redelijk
gedroogd had. De Honda gestart en in een uurtje mijn gras gemaaid, laatste keer
voor de winter. Douche en dan tafel dekken, rest menu klaarmaken en J en F
ontvangen voor een mooie avond met ernst en luim. Ideale mix onder vrienden.
Ik ben een verwend kind, zo'n mooie dag.
En er komen er nog, ik voel het, hoop het.
Ik weet het. Neem wat komt.
Voorbij is voorbij.

DD

Je hebt denkers en en je hebt doeners.

Elk zijn sterkte, elk zijn beperking.

Zijn

Wat niet is kan nog komen.
Wat is kan verdwijnen.

Dwang

We hebben momenteel een groot gebrek aan dwangbuizen om al die gestoorden die van Zwarte Piet een rassenkwestie maken af te voeren.

Niets

Wie steeds zoekt naar dingen die er niet zijn,

verliest gewoon en alleen maar veel tijd en energie.
Tenzij het zoeken zelf de oplossing van het probleem is.

;-)

Nog steeds

Nog steeds deze die mij het meest adrenaline injecteert.
Ook wel de gevaarlijkste als ik er dan weer eens thuis over nadenk.
Hij rijdt en stuurt zo fijn dat je de snelheid niet eens voelt.
Zalig.

Altijd

Onsterfelijkheid is niet tastbaar.

Vandaar dat niemand eeuwig in zijn lichaam kan blijven.

Eeuwigheid is enkel, maar niet alleen, het voortbestaan in de geest.

In de geest van anderen meerbepaald.

Inzicht

Een gebrek aan "en soi" maakt dat je eerder oordeelt dan begrijpt.

Niet dat begrip daarom eerder je oordeel moet beïnvloeden.

Elk zijn oor, elk zijn deel.

Neus

Je hebt snotneuzen in alle leeftijdsklassen.
Sommige mensen ontgroeien hun korte broek niet.

Scherven

Ik raap de scherven van de grond

en bouw weer op wat er ooit stond.

Het gaat om vallen en weer opstaan.

Voor Brigitte

Ik mis je nog altijd even veel.
Dit gaat nooit over.

Ja mijn oor...

Veilig

Op de vluchtmonitor zie ik dat het nu 5 am is in Brussels.
Nog een goeie 4h vliegen. We vliegen nu ergens onder Groenland.
Het ganse vliegtuig slaapt of is wat moe.
Behalve de automatische piloot dan ;-).

Cancun

14h30 en het regent in Cancun.
Langs de warmwaterkraan.

Verstandige jongen

Om 7h30 opgestaan en om 8h45 reeds in de Belgische ambassade hier in Havana.
Ik begin het reeds aardig gewoon te worden om hier rond te rijden.
Het valt nog mee in deze Caraïbische administratie., niet te lang wachten en vriendelijk onthaal.
Nog geen foto van Filip en Mathilde aan de muur. Albert en Paola houden hier nog steeds de wacht.
 De officiële portretten zullen niet klaar zijn vermoed ik.
Daarna E. afgezet aan het busstation van Habana Platse en als een grote alleen met mijn Geely door het spitsuur van Havana gereden. Valt best mee hoor. Alhoewel, de Skobbler-GPS op mijn iPad (met de kaarten van heeeeeel de wereld erop) is wel handig.
Via de eeuwig boeiende Malecon de kustweg naar Varadero genomen. Prachtige zichten op de kustlijn en naar Cubaanse normen een goeie weg zonder putten en bulten. Hier durf ik met de Night Rod rijden. 2uur later in Las Brisas, gelukkig enkel om te overnachten en morgenvroeg terug te vliegen.
Wel nog even op het verlaten witte strand gaan zitten en kijken naar de Carribean Blue.
Zoals in de films, onder een palmboom. B. Is hier ook, ik voel het.
De zee, waar ook ter wereld, is altijd een beetje thuiskomen om bij te praten.
Nog een Cuba Libre, wat eten en dan naar bed.
Verstandige jongen.

Ha, Vana..

Lekker lang geslapen hier in Occidental Miramar, in de “wijk” Miramar van Havana, midden de ambassades en dat zie je. Op iedere hoek politie of security. Hier vijzen ze geen wielen van je auto. Met de Geely naar “Old Havana”. Voor 3,5 Cuc (1,5 voor de parking en 2 om de wagen te wassen want vuil was hij wel) gans de dag bewaakt parkeren aan het Havana Club Museum vlakbij het centrum. Sigaren (2) gekocht voor Alexander wegens bewezen diensten. Onze vriend met zijn blauwe convertible uit mijn geboortejaar weer tegengekomen en hartelijk gelachen om de fun van de vorige keer..
Dan de rest van de dag lekker rondstruinen in de mooie stad die Havana is.
De tropische charme met een fel koloniaal patrimonium. Wat verwaarloosd dat wel.
En dan dat eeuwig mooie wagenpark uit de tijd van de Fonz.
 Chevy's uit 1955, Plymouth, Dodge, Buick, noem maar op.
Op iedere hoek, in ieder cafe de typische muziek er bovenop. Heerlijk.
Terug naar het hotel om wat op te frissen en tegen zevenen naar “El Templete”, het beste restaurant van Havana met een zicht op de haven en de Malecon.
E. en ik hebben iets te vieren, iets met 7.
Nu, alle redenen zijn goed om hier te komen eten en prijs/kwaliteit/sfeer mogen alle sterren-pipo's uit ons landje hier iets komen leren. Hier leef je, moet je niet gezegd worden wat je eet op een bedje van tralala. Heerlijke momenten.
Morgen Lazy Sunday.

Stil

Wat wij normaal vinden is voor anderen een klein wonder.
Gewoon door de plaats waar we geboren worden.
Maar we staan veel te weinig stil bij ons geluk.
Ons toevallig geluk.

Vroeg maar niet vroeg genoeg

Om 4h met broer Jan vertrokken naar Zaventem. Vandaag vlucht naar Varadero en dan met de huurwagen naar Cienfuegos. Op het vliegtuig zit ik naast een Engelse zangeres die in het zuiden van Mexico woont. In San Cristobal meerbepaald. Ze geeft er ook les omdat het zingen niet genoeg brood of tortilla's op de plank brengt.
Heel interessante gesprekken over wat mensen beweegt, culturen, filosofie, muziek, leven en sterven en hoe daarmee omgaan. Echt boeiend. Ik weet eerst niet eens haar naam maar dit hoeft ook niet. Onze geest klikt even. 2 passanten die ideeën met elkaar delen. Terwijl mijn reisgezel een dutje doet luister ik naar de Stabat Mater van Pergolesi. Met mijn draadloze Parrot Zik van Philippe Starck. Op de bijhorende app “Concerthall” gekozen. De active noise cancelling zorgt ervoor dat ik met mijn ogen dicht ook denk dat ik in een concerthall zit en de vliegtuiggeluiden weggefilterd worden.
Technologie hoeft niet altijd een reukje te hebben. Wat ben ik een verwend kind.
Maar soms denk ik dat dat ook even mag. Zoals nu op weg naar E.
Een uur te vroeg geland op Varadero maar dat geeft niet.
Hoe sneller je in het Cuba-voor-toeristen bent hoe sneller je er ook kan vertrekken.
Ik neem afscheid van Lucy en we wensen elkaar veel geluk.
Zij mag best mijn vriendje worden op FB.
Only trees never meet.
Eenmaal uit het vliegtuig valt de evenaar loodzwaar bovenop mij. 32 graden en extreem vochtig.
Zelfs in de regen lopen is hier plezant.
Voor de eerste keer met een Geely naar Cienfiegos. Niet slecht als auto als je 20 jaar terugdenkt.
Nu, snel rijden is hier toch geen optie.
Ik ben blij terug te zijn. Ook het weerzien met CC, Louisa en Marko is fijn.
 Ik voel me welkom. Zoals de vorige keren. Ik hou van de cultuurshock.
Dat doet een verwend kind als ik enkel goed.
Na 230 km een frisse Crystal en dan een Cuba Libre.
Ik ben bijna 24 uur op maar nog lang niet gaan slapen.
Morgen zijn de 6 uur tijdsverschil enkel luxe.
Heerlijk. Hier schrijft een gelukkig mens.
Neem het leven zoals het komt.
Als je dat kan. Nog kan.

Gisteren en vandaag

Mooie dag gisteren. Van alles en nog wat wat moest gedaan worden,
administratie, was, beetje tuin, beetje opruimen.
Daarna van alles en nog wat wat niet moet gedaan worden.
Stuk speelgoed voor grote jongens gekocht en mee gespeeld
(een draadloze wifi-lens op mijn iPad, prachtig), met de Night Rod
naar Veurne, naar De Zwaan, en daar cadeautje voor E. gekocht.
Dan door naar mijn bankje aan de zee om wat bij B. te zijn en eens te zwaaien.
Tot slot in Delhaize in Diksmuide wat inkopen doen, Michael tegengekomen en
daarna samen in de GE wat bijpraten, bijzeveren en Italiaanse wijn
geproefd zonder kurkrecht te moeten betalen. Het plezier was voldoende.
Net extra thuiszorg draadloos vanop een Grieks terrasje gekregen.
Goed zo, goed bezig.

Hondje Bill

Hondje Bill toen hij nog klein was, nu iets meer dan 5 jaar geleden.

Zo schattig, zo lief. Een pup van enkele weken oud. De pup van Donald Duck.

Vandaag heeft Donald Duck hem een spuitje moeten laten geven. 

Bill was ondertussen een grote Bill maar ziekjes in zijn hoofd. 

Het ene moment zo lief, het andere moment zo gevaarlijk.

Dag Bill, je was voor mij altijd een lieve hond.

Je blijft hondje Bill in mijn gedachten.

Mooie dag

Vanmorgen bij dag en nevel een uurtje gaan sporten.
Deugddoend relaxbad achteraf en dan met mijn persoonlijke lijfartse iets gaan eten waar de tijd stilstaat. Lekker scheuren met de Night Rod langs Vlaamse wegen. Heuvelland, Veurne, de zee, de polders, de IJzervlakte. Thuiskomen bij Jeanne (die me een kieken vindt als ik op het eerste zicht onmogelijke verhalen vertel, een complement trouwens), vrienden begroeten en de wereld even verleggen. Niet dat hij niet goed lag. Maar toch.
Een van die dagen om in te kaderen.
Het leven is maar wat je er van maakt.

Komen en gaan, gaan en komen

Deze morgen de begrafenis van de moeder van goeie vrienden F en B,
deze namiddag de babyborrel van Vic, nieuw mensje op deze wereld.
Het gaat altijd zo op de wereld.
Voortdurend komen er mensen toe en voortdurend zijn er mensen die ons verlaten.
Enkel als het in je eigen omgeving gebeurt ben je je er bewust van.
Hoe lang zal dit zo verder gaan? Eeuwig of eindig in de tijd?
Wat is eeuwig trouwens? Met ons tijdsbesef is dit niet te vatten.
Net zoals we niet kunnen vatten dat 2 rechten elkaar snijden op oneindig.
Maar misschien is oneindig helemaal niet zo ver.
We zien het alleen niet.

La vie, ma vie.

Het leven is kiezen,
En in tegenstelling tot wat veelal gezegd wordt
is kiezen niet verliezen, enkel winnen.
Niet kiezen is eeuwig verliezen.
Kunnen kiezen is willen winnen.
Winnen op de twijfel, de onzekerheid, de onbeslistheid.
Weten dat "alles" niet mogelijk is en voluit gaan voor de beste optie.
Wat men er ook van zegt, er ook van denkt.

Como un Nino

Ahora que la inquietud y confusión
Han robado espacio a nuestra ilusión 
Quiero más que nunca mantener la ingenuidad 
Y una esperanza dentro en mí
Para como entonces no dejar de preguntar siempre por que

S.T.

Beam me up Scotty.

There's no sign of intelligent life down here.

1 en 10

Wat is één leven in de geschiedenis van de wereld? Niets eigenlijk.
Wat is tien jaar in één leven? Helemaal niets eigenlijk.
Behalve als het je eigen leven is.
Als ik bedenk wat er de voorbije tien jaar aan mij voorbijgekomen is van vreugde en verdriet, zorgen en opluchting, pijn en gelukzaligheid, vragen en antwoorden, verliezen en winnen, spreken en zwijgen, geven en krijgen, twijfels en bevestigingen, duisternis en licht, warmte en kilheid, regen en zon, woede en berusting, liefde en onverschilligheid, bewust en intuitief handelen, ongenoegen en tevredenheid, machteloosheid en daadkracht, beperkingen en talenten en ga zo maar door, dan weet ik dat ik geleefd heb.
Op mijn manier maar steeds in harmonie met mijn geest en gevoel.
Niet meer, maar ook niet min.

10 jaar Blog

Vandaag reeds 10 jaar dat deze blog bestaat.

Night

Vandaag weer op pad met de Night Rod Special.
Dat rijdt toch wel goed hoor.
Een plezier.

Marcel

Gedeeld geven

Geven is eenrichting.
Delen is bilateraal, elk schenkt iets.
Zij het niet tastbaar.

Pecker

Niet alle spechten heten Woody.

Steeds opnieuw

Het is heel eenvoudig samen te vatten.
Zoals Arne zo kernachtig zingt, het gaat om vallen en weer opstaan.
En vooral : eruit leren om wijzer te worden.

Mooi liedje

Richting

Het verschil tussen geven en delen is niet enkel het voorvoegsel van de richting.
Geven is eenrichting, van rijk naar arm, van beter bedeeld naar minder bedeeld.
Delen is tweerichting, communicerende vaten als het ware, gelijkheid nastreven.
Het verschil tussen jezelf een beetje sussen omdat je op een betere plek
terecht kwam in de lotto van het leven en tenvolle genieten en echt blij zijn omdat
je beseft dat je geluk had maar dat je dit kan ombuigen naar iemand die dat niet had
maar het evenveel verdient, meer zelfs soms. Terwijl je het niet eens voelt.
Niet onmiddellijk antwoorden, eerst even nadenken :-)  .
Zoals altijd.

Users

Enkel informatici en drugsdealers spreken over gebruikers.

Al de rest heeft het over klanten.

In a manner of speaking...

In a manner of speaking I just want to say

That I could never forget the way
You told me everything
By saying nothing
How love in silence becomes reprimand
But the way that I feel about you
Is beyond words
But tell me nothing
Ooh give me the words, give me the words
That tell me everything
In this life that we live we only make do
And the way that we feel
Might have to be sacrificed
That just like you, I should find a way
To tell you everything
By saying nothing
But tell me nothing
Ooh give me the words, give me the words
That tell me everything
But tell me nothing
Ooh give me the words, give me the words
That tell me everything

In a manner of speaking I don't understand

Oh give me the words, give me the words

In a manner of speaking, semantics won't do

So in a manner of speaking, I just want to say

Oh give me the words, give me the words

Oh give me the words, give me the words

Gracht

Als overtuigen niet werkt dan is de enige oplossing om mensen tot inzicht te brengen
hen toelaten om zichzelf de gracht in te rijden.
Soms help ik door wat extra wegwijzertjes te plaatsen richting gracht.
In het algemeen belang.

;-)

Ja ze is er.
Tenvolle.

Totaal

Vreemd hoe mensen "totaal niet gehinderd door enige kennis terzake" de boel in de soep kunnen doen draaien. Het is een vorm van burgerplicht om dat soort mislukte padvinders tegen te houden.
Al is het maar om hen tegen zichzelf te beschermen.
We blijven compassie hebben.

Kiemen

In ieder verhaal zitten de kiemen van een volgende verhaal.

Uitdagingen

Uitdagingen, zo'n geladen woord.
Ja, wat zijn uitdagingen eigenlijk?
Als je het goed hebt is het meestal jezelf iets proberen te overstijgen, meer doen dan je eigenlijk moet, om je comfortabele leven dat beetje extra te geven.
Als je niks hebt dan is de grootste uitdaging om in leven te blijven. Op een aanvaardbaar niveau.
Ben je down dan is het proberen de zin van het leven opnieuw te ontdekken. Er niet uit te stappen omdat je enkel zwart en somber ziet. Uitdagingen zijn een luxe als je het goed hebt, levensnoodzakelijk om te overleven, te willen blijven leven, als je aan de grond zit.
Ik ben overal geweest.
Nu wil ik gewoon een goed leven met iemand delen.
Met iemand delen die in dezelfde richting kijkt.
Iemand die het waard is.
E. bijvoorbeeld.
Ik weet niet als dat kan,
Maar we kunnen altijd proberen...

Altijd

Ik weet niet als ik het kan.

Maar ik kan altijd proberen.

Wijsheid en besef

Wie vragen stelt weet meer dan wie geen vragen stelt.

Wie zich vragen stelt beseft meer dan wie zich geen vragen stelt.

Mixed

Een dag met gemengde gevoelens.

Wat goed was en wat goed aanvoelt.

Denken

"Daar moeten we vooraf eens goed over nadenken" zei ze heel ernstig.
"Hoe kun je nu vóóraf over iets nàdenken?" vroeg ik haar bijna even ernstig.
Ja, daar moest ze wel even over nadenken,
wat gelukkig kon want ze dacht na na het stellen van die vraag.
Gek eigenlijk, waarom spreken we niet gewoon over voordenken en nadenken.
Niets dat het iets aan de zaken veranderd zou hebben.
Trouwens, teveel nadenken over iets wat nog moet gebeuren neemt het verrassende weg,
het impulsieve, het spontane.
Laten we het maar bij gewoon nadenken houden.
Dan hebben we het tenminste al gehad.
Voordenken neemt veel plezier weg.

Retteketet

Schuiftrompet.

Window on the world

Heart and Soul

De ziel van Brigitte.
Nog altijd in mijn hart.

Bij en weg

Dat is het leven, er komen mensen bij en er gaan mensen weg...

Ieder wie het van dicht meemaakt beseft de impact van enerzijds de vreugde en anderzijds het verdriet daarvan op het leven van de naaste familieleden en vrienden.

Je kan maar blij zijn dat je eigen leven achteraf gezien vreugde bracht omdat je kwam, omdat je er was, verdriet omdat je vertrok en blijvende vreugde om de vele goede herinneringen.

Leuven 19h20

Wetstraat 16h30

Brussel Zuid 10h30

Consequent gedrag

Mij opbellen zonder je telefoonnummer mee te geven is hetzelfde als aan mijn voordeur staan met een zak over je hoofd. Ik geef in beide gevallen "niet thuis".

Aten

Geen tomaten maar certificaten.

Kijk

Soms lijkt het alsof ik een toeschouwer ben van mijn eigen leven.

De dingen gebeuren naast mij, op een afstand.

Ik kijk vanuit mijn zetel naar wat ik doe.

Ben ik dat wel? Het zal wel zijn.

Ik herken mezelf in wat ik doe.

Dertigzestweeduizendenvijf

Amai, nogal een diepzinnige maand als ik nu alles herlees van juni 2005.
Soms twijfel ik wel als dat mijn eigenste ik was die dat allemaal schreef.
Alhoewel, ja hoor, dat ben ik maar ik vergeet snel wat mijn geest kruist.
Omdat er iets nieuws is wat zich aanbiedt, anders zit mijn hoofd te vol
met gedachten en verzinsels, hersenspinsels.
Ook ontdekt dat ik al meer dan 8 jaar L'Ange Tombé bezoek.
De tijd vliegt met de vleugels van een engel die nu en dan eens
valt om tot rust te komen.

Wol en geblaat

Voor een Nederlandstalige enquete of vragenlijst die enkel met Ja en Nee kan ingevuld worden
gebruikt de modale Vlaming de afkortingen "J" en "N".
Antwerpenaars durven dit nogal eens invullen met "JJJJ" en "JJJN".
Joa joa joa joa en joa joa joa nee.

Wijs

Bescheidenheid is de enige vorm van wijsheid waarvan een mens mag hopen dat hij ze verwerft.
T.S. Elliot

Niet

Als er voor alles een reden is,
dan begrijp ik die veelal niet.
De rede en het hart zijn niet
altijd vriend met elkaar.

Verdrinken

Dit is een mooie avond om met de motor naar de horizon te rijden om daar één te worden met de ondergaande zon en dan verder te reizen in de volle maan.

Vol

Sommige mensen zijn zo vol van zichzelf dat er geen plaats meer is voor hersenen en gezond verstand.

Dweep

De meeste dwepers zijn verslaafd aan het dwepen zelf.

Best en Niet

Best moeilijk en niet eenvoudig de zin van het leven, het doel van het leven.

Enkel reproduceren, tussenstation, een gril van de natuur waar we veel te veel achter zoeken?

Con

Consequent gedrag : voor veel mensen een moeilijke opdracht.

Koppel

Al 1100 km met m'n Fat Bob.

Echt verslavend dat bere-koppel.

Delen

"Kunnen delen" is het mooiste op aarde.

Dan pas ben je rijk.

Het hoogste goed.

Cool

Je hebt coole honden,
hele coole honden
en dan heb je nog Giscard.

Zoetzuur

Blij om wat is.

Droef om de vergankelijkheid ervan.

Gracht

Als je ambitie je voorbij steekt 

word je vroeg of laat

de gracht ingereden.

Crocotera

Iguanodons

Er zijn nogal wat theoriën omtrent het uitsterven van de Iguanodons.
Volgens de enen is het een gevolg van een meteorietinslag,
volgens de anderen is het dan weer het gevolg van een gevecht op zee
(zie cartoon hier onder).
De volgens mij meest plausibele uitleg is dat ze uitgestorven zijn omdat
hun hersenen te klein waren voor hun lichaam.
Als je deze versie bijtreedt dan denk ik dat er nog 1 rondloopt op
onze planeet. Gelukkig beseft hij het zelf niet maar wij moeten
er wel op blijven kijken.

Eeuwige rust

Voor I.

Kom goed terecht, kom goed thuis.
Krijg de vrede die je hier niet vond.
Waar dat ook mag zijn.
Het ga je goed.

Meest

Het meest interessante van een mens is wat hij/zij je niet toont.

Maar soms wil je dat ook niet weten.

Ten goede of ten kwade.

34

34 jaar geleden gingen Brigitte en ik naar het stadhuis.
Drie jaar geleden moesten we noodgedwongen de laatste
van die verjaardagen vieren.
Wat zonde...

Volle maan

HB

Happy Birthday L P

Front

"Affronteren van" is soms gewoon maar "confronteren met" van lichtgeraakten.

Happy Birthday Philip

Je moet jezelf ook eens iets cadeau doen.

Terugvlucht

Het moet ergens boven de Bermuda driehoek geweest zijn...

57, waarom nou jij?

Even samen op je verjaardag.

Platteland

Vandaag met E., Hansen en Louisa naar het platteland in Parque Alto, vlakbij Cienfuegos. Naar haar plattelandsmama waar ze als kind veel vakanties doorbracht.
Een les in relativeren, een les in nederigheid.
Hoe je met minder dan het nodige kunt overleven. Ook lessen in gastvrijheid, lessen in delen van het weinige dat je hebt. Ik kom steeds terug met een dubbel gevoel van dat andere, vreemde Cuba.
Nu, ook gerustgesteld. Het leven proberen in processen te gieten is uiteindelijk maar bezigheidstherapie. Wat je zelf ervaart en ondergaat blijft gegarandeerd hangen. Wat halfzachte goeroes en hun adepten je proberen te slijten kost enkel geld. Neem nu de "flow" bijvoorbeeld. Dit soort bullshit helpt je nergens ter wereld. Behalve bij de Hare Krishnas misschien.
Maar die zingen tenminste.

Banden

Ik heb iets met banden in Cuba. Word ik ze niet gepikt in Santa Clara, dan rij ik ze plat tussen Trinidad en Cienfuegos. Dat is dan weer het voordeel om van de typische autostoppers mee te nemen. Vooral als een daarvan toevallig in een garage blijkt te werken.
Geen enkel probleem om een reservewiel te monteren en daarna binnen het half uur een gestopte band voor een vriendenprijsje. Niets is toeval.

Corfu

En ik die dacht ooit nog op Corfu te kunnen wonen omdat het naast dat gastvrije Griekse ook nog dat zweempje van de vele Italiaanse bezettingen had. Niet in het minst door zijn hoofdstad Corfu stad zelf. Met zijn gaanderijen en koffieterrasjes. Ik zit nu tussen ergens halfweg boven de oceaan tussen Europa en de Caraïben met mijn uurwerk reeds op Cubaanse tijd omdat ik dan wat dichter bij E. ben. E. die nu richting busstation gaat om de bus naar Matanzas te nemen om me op de luchthaven op te wachten.
Nee, het leven is niet voorspelbaar. Nu denk ik dat Havana ook best leuk moet zijn om te wonen.
Of Cienfuegos die mooie open stad gesticht door de Fransen. Aan de baai en zo bij de zee.
Misschien is de zee wel de constante voor mij.
Ik weet het begot niet. Enkel dat ik me er goed bij voel.

Triggertrap

Nu, op 23°11'20" Noord en 81°10'51" West, kijk ik op een eenzaam en verlaten strand samen
met E. naar het einde van de zonsondergang over de intens blauwe Caraïbische oceaan.
Alle schakeringen van rood gemengd met nog meer schakering van blauw.
Een verwarrend maar daardoor zo intens moment.
Het is nu exact 19h55 en dat was triggertrap ook voorspeld had. De fenomenale fotografie-app op de iPad waarmee we nu met 2 koptelefoons naar Bach's pianoconcerten 3,5,6 en 7 aan het luisteren zijn.
Technology mag best ten dienste van romantiek staan en romantiek hoeft niet per definitie volledig van technologie gespeend te zijn.
Gelukkig maar, anders zat hier naast ons ook Murray Perahia met zijn vleugel, het voltallig orkest van The Academy of Saint Martins in the Field en een legertje astronomen.
Dat zou pas de schoonheid van het moment in de weg gestaan hebben.

Ook

Alles gaat voorbij.
Ook de tijd.

Delen

Geluk en innerlijke vrede heeft alles te maken met delen.
Vanuit de "wij- "en "ons-reflex".
Delen vanuit de ik-reflex brengt je nergens.
Nergens waar het goed is om te leven.

1 mei

Wat moet je onthouden van 1 mei.
Dat het de sossenversie is van het tjevenfeest Rerum Novarum?
Neen, helemaal niet. Je moet enkel onthouden dat het de verjaardag is van de eerste uitgifte van "De Heestige Hazette". Al de rest is niet belangrijk.
Behalve misschien dat het ook de start is van het seizoen voor Bar Amorse.

Nexclusief

Als het erop aan komt doen we allemaal hetzelfde.
Hoe exclusief we ook denken te zijn.

Wanhoop

Wanhoop nooit.
Misschien bestaat het paradijs wel.

Prachtige lucht nu...

A part bien sur Madame Tatcher

Kwalijk

Ik neem het de wereld kwalijk dat jij moest sterven.
Maar de wereld trekt zich daar niets van aan.
Trek mezelf ook minder en minder van de wereld aan.
Ik vertrouw de wereld niet meer als hij lacht.

From over here I miss the joke.

Zelf

Gek zijn is niet erg zolang je het zelf nog weet.

On Fire

Happy

Een van mijn mooiste foto's.

Omdat iedereen gelukkig is.
Ook de fotograaf.

Kerst

Ik heb zonet een CD met beroemde klassieke kerstconcerten opgezet.
Past niet bij de lente maar wel bij mijn zwaar geïnfecteerde ogen waardoor ik momenteel enkel wat sneeuw zie tussen de sessies oogdruppels door.

Loos

Er is iets loos,
als machteloos
neigt naar moedeloos.

Bericht aan mijn goeie vriend Marc, daaronder in die mielies.

Ik heb vannacht (in mijn dromen, maar in uw afwezigheid) samen met u een nieuw gezelschapsspel ontwikkeld. Maar ik vrees dat het niet veel sukses zal hebben. Wij hadden een kruiswoordraadsel serieus vergroot (kotjes van ongeveer 10cm/10cm) en we hadden daar wanden rond gezet. Een variante op de letterbakken die vroeger in iedere living hingen, gevuld met miniaturen. Iedereen in de zaal had een A4-versie van het groot model om dan in te vullen. Ons groot 3D-exemplaar was voorzien van handvaten zodat we het de zaal konden binnendragen.
Een beetje zoals dat schilderij van Breughel : ge ziet het voor u, ik weet het.

Waar normaal de zwarte vlakjes waren hadden we de hokjes opgevuld met zand. Al de andere bakjes hadden we gevuld met van alle soorten vleeswaren en kaas. Merguezen, Chipolata's (in een rondje op een spies) kaasblokjes, salami, chips, nootjes, enz... Weliswaar maar 1 soort per kotje.
Onder de spelers in de zaal ontstond er grote ruzie omtrent het invullen van de kruiswoordraadsel.
De ene wilden per hokje de naam van het product invullen, de anderen enkel de eerste letter van het product maar zelfs daar was discussie over want specifiek over de Chipolata was er iemand die zei dat het daar niet de C was maar de E omdat hij dat interpreteerde als "Een chipolataworstje".
Bon als conclusie wil ik enkel zeggen dat we het beter niet commercialiseren. Zelfs al was ons "gat in de markt" dat initieel voorzien was dat na het invullen van de puzzle de ingrediënten van het voorbeeld mochten opgegeten worden. Ik vrees eerder dat het publiek de "marsandieze" zal gebruiken om naar elkaars kop te gooien in het gevecht.Ik hou je op de hoogte.

Free as a bird

No love without freedom.
No freedom without love.

Tijd

Als je niet zoekt kom je plots tegen wat je diep in je hart wilde ontmoeten.
Zonder dat je het beseft, zonder dat je dacht het niet te missen.
Wordt wakker, sta op. Het is tijd om te gaan.
Naar waar het lot ons brengt.

Magisch realisme in Ardooie

Het was een oude man in een Mercedes.

Bij Mercedes denk ik meestal aan beenhouwers, landbouwers of zelfstandigen met veel zwart geld.

Maar goed, het was een oude man met bruine tanden en een bruine rand rond zijn mond.

Was het van zelfgedraaide sigaretten met extra veel teer of gewoon van pruimtabak, 

de Heer was het wijs. Als hij dat al was natuurlijk.

Ik kwam uit een oprit naar het erf van een boerderij gereden (waar op de rolluiken "Dirk is niet thuis" ge-airbrushed was) en moest dus stoppen voor de man.

Hij deed me teken om naar zijn wagen te komen en draaide zijn raampje open.

Behulpzaam, en vooral nieuwsgierig, als ik ben stapte ik van mijn Night Rod Special en liet de door Porsche ontwikkelde V-twin nerveus in vrijloop draaien (geef toe, klinkt stukken avontuurlijker dan "stapte ik van de BMW GS met motorblok-uit-de-tijd-van-Adolf-H. die tokkelde als een naaimachine").

"Kan ik u van dienst zijn?" vroeg ik.

"Is dit de weg naar Torhout?" vroeg hij me licht sputterend wegens 2 ontbrekende voortanden.

"Nee", zei ik hem. "Daarvoor keer je beter terug naar de autostrade, neem je richting Brugge en aan de afrit Torhout sla je af".

"Ik rij nooit op autostrade's" zei hij.

"Zou ik langs hier ook in Torhout komen?" vroeg hij me.

Het was wel compleet de verkeerde weg maar alles is mogelijk natuurlijk.

Ik moest denken aan het feit dat ook alle wegen naar Rome leiden.

De Night Rod Special stond ondertussen nerveus te grommen,

gretig om me mee te nemen op de weg naar nergens.

"Tja, ik denk wel dat je langs hier ook in Torhout komt, maar die weg kan ik je niet uitleggen" zei ik hem naar waarheid.

"Moest ik doorrijden tot aan de platse, zouden ze het daar dan weten?" polste hij.

"Ongetwijfeld" zei ik vanuit de wijsheid dat niets onmogelijk is.

"Hartelijk dank" zei de oude man opgelucht en welgemeend waarop hij met enkele zwarte roetwolken uit zijn uitlaat en mijn zicht verdween.

Dirk was ondertussen nog steeds niet thuis waardoor ik mijn weg naar nergens verder zette.

Il principe

Wie voor de prinsen werkt
moet geen dank verwachten.

(Niccolo Machiavelli 1469-1527)

Puur

Zo mooi rijden door de velden tussen Diksmuide en de Franse grens.
Niemand te zien, felle zon over de ochtendlijke vrieskou.
Hier en daar een kerkje met wat huizen errond,
een boerderij midden de akkers en weiden.
Vlak, zo vlak en toch een mooie skyline.
Zo'n puur moment.

Meten is weten

Erg

Je kunt je niet ergeren aan iemand die je niet interesseert.
Al vind je het erg om dat aan jezelf toe te geven.
Negeren is moeilijker dan ergeren.
Menselijke nieuwsgierigheid naar fouten?
Heerlijk om over na te denken.

Next Generation Scada Europe 2013

De cirkel

Einde en begin raken elkaar.
Zoals vreugde en verdriet.
Verdriet en vreugde.

Eternity

Kon dit moment maar eeuwig duren.
Maar alles duurt maar een moment,
in de eeuwigheid van het leven.

Happy B. C. E.

Happy Birthday Crocotera.
;-)

Enthousiasme

Zelfs

Zelfs op deze sombere morgen schijnt de zon.
Ze slaapt bij mij.
Shhhhhhhhh.

Nene

Spring

De lente is begonnen.
Ik zou hier zoveel kunnen schrijven
maar eigenlijk is het niet nodig.
Ik weet het, ik voel het.
Dat is voldoende.

Raad 2

Ik heb van niemand nog raad nodig om te leven.
Pretentie? Nee, ervaringsdeskundige na al die jaren hier.
Ondertussen heb ik zelf wel ondervonden wat het leven is.
Wat het kan doen met een mens, hoe je kunt overleven.
Overleven zonder al te veel schade, littekens dat wel.
Heb ik voor mezelf uitgemaakt wat belangrijk is.
Welke vlag ik nog wil volgen en welke niet.
Wie de pot op kan, maar vooral wie niet ;-) .
Iedereen kan die keuze maken. Kiezen is niet verliezen.
Kiezen is doorgaan aan de splitsing,
niet ter plaatse blijven trappelen.
Vamos.

Raad

Een natie, bedrijf gaat initieel niet ten onder door zijn leiders,
maar door de slechte raadgevers van de top.
Als je het zo bekijkt dan toch eigenlijk door de leiders,
omdat ze geen verstand hebben van goede raad.

Buvons un verre, allons pêcher...

Buvons un verre, allons pêcher, pas une guerre ne pourra durer,
lorsque la bière et l'amitié, et la musique nous ferons chanter...

Tijd

De lente heeft nog wat gewacht.
Omdat ze wist wanneer ze moest beginnen.

A good day

"It's a good day to die" zei de medicijnman.
Hij wist dan ook wanneer alles gezegd was.
Er niets meer hoefde uitgelegd te worden.
Wanneer een ander leven kon beginnen.

Puur

Niet gemakkelijk

"Je hebt ook nooit een gemakkelijk leven gewild" zei ze me en dat mocht ze want als mijn beste vriendin kende ze me door en door.
"Nu herken ik je weer, je begint weer te leven, je zoekt weer de moeilijke kanten op want anders is er geen uitdaging aan voor jou"
Ze had gelijk, zij mocht me dat zeggen.

"Ga je dan niets missen?" vroeg ze me tenslotte.

"Jou ga ik missen" zei ik naar waarheid.

GeZant

Gemakkelijk is nooit plezant.

Time to get up

Een belangrijke dag.
Hier en elders.

Engels

Als een bedrijf jobs en diensten in het engels begint te vertalen gaat de kwaliteit erop achteruit.
Kijk maar even rond en maak je eigen bedenkingen. Een personeelsdienst werkt dubbel zo goed als een afdeling human ressources, verkoop maakt veel meer winst dan sales, een key account manager vaagt er veel meer zijn kloten (m/v) aan dan een contacpersoon en ik kan zo nog een tijdje doorgaan.
De reden is heel simpel, de meesten verstaan de vertaling niet en weten daardoor niet meer waarmee ze bezig zijn. Als ze dan ook nog eens te pas en te onpas trendy engelse termen beginnen te gebruiken ben je ver van je huis. Nee, ga je eigenlijk beter naar huis. Er wordt toch niet meer gewerkt.
Ik vraag me af wat de engelse term is voor muggenzifter. Die moeten we dringend invoeren.
Dan zal de essentie van het muggenziften wat vervagen.

Verzuren

Als je spieren te lang of te zwaar belast ga je in wat ze noemen "verzuring".
Resultaat daarvan is dat je verkrampt, spierpijn hebt, je kracht verliest.

Als je te lang willens nillens een imago wilt ophouden dat eigenlijk het jouwe niet is krijg je ongeveer hetzelfde fenomeen. Het uit zich meestal in een verzuurd gedrag.
Als iedereen je begint te mijden ligt het waarschijnlijk voor een groot stuk aan jezelf.
Probleem is dat niemand het je zegt en dat je het zelf niet weet.

El Nicho

Bemerk de waterval.

Voorbeschiktheid

Mijn vader was geen timmerman.
Waarschijnlijk daarom dat ik niet kan zagen
en ook niets heb met mensen die dat goed kunnen.
Allez, denk ik ;-)

Let's sing our own song...

Postzegel

Je hebt postzegels in iedere prijsklasse en voor ieder doel.
Vandaag kocht ik een postzegel van 104,40 Euro.
Voor een omslag met 250 gram A4-tjes per expresskoerier.
Veel en niet veel maar best de prijs waard als je wil
dat de zending snel en zeker zijn bestemming bereikt.
Kwestie van prioriteiten.
Prioriteiten in je leven.

Haast verliezen

De kunst is om je niet te haasten maar toch geen tijd te verliezen.
Als de tijd rijp is moet je er gewoon voor gaan.
Op een snelheid net onder "haastig haastig".
Vastberaden en zeker van jezelf.

Beter

Ik word er steeds beter in.
In het stellen van mijn prioriteiten.
Noem het de leeftijd, de ervaring, het inzicht.
Nee, het is gewoon wie ik ben, steeds geweest ben.
Heb nooit blind een vlag gevolgd.
Ik heb ze steeds zelf gemaakt.
Blijft het langst duren.

Valentine

Aftreden

De paus treedt af.
De enige stiel waar men tot een stuk in de dementie mag blijven functioneren.
Of hoe moeten we zijn debiele en wereldvreemde uitspraken anders verklaren?
Tenzij dat allemaal dogma's zijn : geloven zonder te begrijpen.

Witte bloemen

Ik lig al een paar nachten wakker van wat me nu overkomt. Hoe ik het moet plaatsen.
Kan ik alles achter me laten en duizenden kilometer van hier een ander, een nieuw leven beginnen?
Wat moet ik ervan denken, wat zou jij ervan denken want voor mij ben je er nog steeds.
Zelfs al vertrok je iets meer dan 2 jaar geleden uit dit aardse.
Een paar weken geleden vertelden mijn goeie vrienden H. en C. dat je hen kort voor je dood gezegd had dat je hoopte dat ik altijd dezelfde ging blijven, dat ik niet ging veranderen na je dood.
Dat je hoopte dat ik die jongen met de grote fantasie, de vreemde dromen en de gekke verhalen bleef. Iets wat ze me tot dan toe nog nooit verteld hadden. Ik was er heel ontroerd door, dat je zelfs op die moeilijke momenten nog met mijn welzijn begaan was.
Vanmorgen zag ik plots op het einde van onze tuin een prachtige bos witte bloemen in bloei.
In het putje van de winter. Was het een teken van jou? Of van de natuur waar je nu één mee bent?
Een goedkeurende glimlach omdat je zag dat mijn fantasie, mijn dromen en mijn verhalen er nog steeds zijn?
Ik weet het niet. Straks rij ik naar ons plekje aan de zee. Om te praten, om je raad te vragen.
Om te vragen als dat jou bloemen zijn.
Ik denk het wel.

Long time no see...

Zelfgemaakt

Het probleem van veel zelfverklaarde "Selfmade men" is dat ze eigenlijk beter door iemand anders gemaakt geweest waren.

Klein en toch groots

Wat is de wereld klein.
Gisteravond nog in Havana, deze middag in Parijs, vanavond redactievergadering in Roeselare.
De laatste 3 weken zonder heimwee ver van huis geweest, niets gemist.
Niets gemist want wat echt belangrijk was had ik mee in hart en ziel.
Iedere dag een andere weg, een andere stad, een ander verhaal.
In goed, heel goed gezelschap. Leven van dag tot dag.
Lang geleden dat ik de wereld zo mooi vond.
Zelfs zonder Ducati of Harley ;-).
Ik haal die schade wel in.
Als dat moet natuurlijk.
Ik heb iets om van te dromen...

Plaza de armas

Twee jaar

Twee jaar nu reeds dat we samen met jou naar de zee gingen.
Om je aan de zee terug te geven. Aan moeder aarde.
Droef, maar blij dat we je lach hadden mogen zien.
Voor altijd in ons hart.
Klik hier voor de blog van Brigitte

Stromend warm water

De zee

Met het wijzigen van de seizoenen, het opwarmen van de aarde en zo.
Zou de zee nu overlopen of uitdrogen?
Ik bedoel, als al het ijs gesmolten is moet door de warmte de zee toch beginnen uit te drogen.
Of zie ik iets over het hoofd?

Bécaud

La place rouge était blanche...

Butler

Normaal moest ik nu butler spelen.
Voor een bont gezelschap dat "Menere V. uitgenodigd heeft nu.
Wel "no dogs allowed".
Alhoewel...

Adaptief vermogen

Een mens moet zich aanpassen aan de omgeving.

Paradox

Ik herinnerde me deze nacht het verhaal van de paradox van Clovis.
Alleen weet ik niet meer goed welke paradox dat was.
Vooral dat Clovis niet de Clovis is waar jullie nu aan denken.
Misschien is het typisch voor iemand die Clovis noemt.
Of ernaar genoemd wordt.

Hot in the city

Veel

Veel kiekens in deze wereld.
Meer dan kalveren denk ik.

Dubbel koud maar mooi