Sfeerbeeld

Ik volg alleen mijn hart

Ik ging naar een stad
Ik wou iemand worden
Ik zocht naar de chaos
Want ik kwam uit de orde
Zo heb ik geleerd
Niet meer te geloven
Dan dat wat ik zie
Wat ik zie met mijn ogen

Ik volg geen richting
Ik volg geen weg
Ik volg geen licht
Ik volg geen ster
Ik volg geen leider
Ik volg geen vlag
Volg alleen nog steeds
Mijn hart

Was altijd onzeker
Maar ik liet het niet zien
De kritiek die ik kreeg
Heb ik meestal verdiend
Soms hield ik me staande
Soms gaf ik me over
En het hart is geraakt
Maar het is niet gebroken

Ik volg geen richting
Ik volg geen weg
Ik volg geen licht
Ik volg geen ster
Ik volg geen leider
Ik volg geen vlag
Volg alleen nog steeds
Mijn hart

Ik kan het niet verklaren
En ik weet niet waarom
Maar ik wil een rivier zijn
Die stroomt naar de bron
Tegen de berg op
Dwars tegen de tijd
Dansend in de regen
Altijd op reis

En ik heb een wereld gezien
Waar de liefde bestaat
Sporen van oorlog
En sporen van haat
De een met zijn waarheid
De ander zijn god
Ze maken elkaar
Met liefde kapot

Dus Ik volg geen richting
En ik volg geen weg
Volg geen licht
En ik volg geen ster
Volg geen leider
En ik volg geen vlag
Volg alleen nog steeds
Mijn hart

(S.B.)

èèrte

Ik heb veel geleerd in het voorbije jaar.
Zoals bv dat mensen die het altijd over "èèrtefretters" hebben
meestal zelf de grootste èèrtefretters zijn.
Tja. Meer kan een mens daar eigenlijk niet over vertellen.

Je veille

Je ne dors plus tu sais,
je veille.
Sur son sommeil,
et tout ce qui la blesse me tue.
J.C.

Barcelona

De 30ste verdieping was voor mij niet hoog genoeg
Ik keek uit over de stad, over het water
Ik zocht naar iets van jou, maar vond alleen iets van mezelf
Het zei me niets, dat was voor later

Ik zat in Parc Guell
Tussen Gaudi's mozaïeken
Zo gebroken en zo bont en blauw
Als alles in mijn hoofd en in mijn hart
De Ramblas op en neer, ik hoorde wel muziek
Maar ik wist dat die voorgoed veranderd was
En er was niets in Barcelona, niets in Barcelona
Er was niets in Barcelona, niets in Barcelona

Meer dan eens dacht ik dat ik je zag in deze stad
Dat je ergens heel even op me wachtte
Aan een tafel in het midden, maar toen ik goed keek was er niets
Een visioen breekt zo in twee bij een gedachte

Ik at op straat
En dronk door diepe dalen
Liet me rijden door de stad
Langs de hoeren en de kroegen en de havens
Van noord naar zuid, maar nergens iets te halen
En ik wist dat ik voorgoed veranderd was
En er was niets in Barcelona, niets in Barcelona
Er was niets in Barcelona, niets in Barcelona

Ooit kom ik terug
Ga ik Picasso achterna
De harde rake streken
Van een zinderend penseel
Een herinnering vooraf
De herinnering aan jou
Aan hoe je er niet was
En hoe je er nooit komen zou
Geschilderd in je favoriete geel
Dan is er iets in Barcelona, iets in Barcelona

Er was niets in Barcelona, niets in Barcelona

Klik hier voor klank

Top

Als je nooit naar omhoog kijkt
dénk je dat je de top bereikt hebt.
(Antonio Porchia)

Wie blijft.

Wie blijft komt nooit terug las ik vandaag.
Behoorlijk stevige doordenker die je van allerlei kanten kan benaderen.
Is het goed om te blijven?
Is het beter om niet te blijven om terug te kunnen keren?
Weegt de moeite van het afscheid nemen op tegen de vreugde van het terugzien?
Echt goed om over na te denken.

Vrienden

"Een vriend komt binnen als alle anderen naar buiten gaan"
Stond op mijn scheurkalender vandaag.
Het is inderdaad een manier om het onderscheid te maken.

Stand-Up

2010

Vandaag zijn we 2010.
Eigenlijk is dat geen grote schok.
Gisteren waren we al 2009,9972.
Morgen zijn we nog maar 2010,0027.