Leven is lang niet altijd simpel.
En dan hebben wij nog niet te klagen.
26.12.19
Zuur
In de pseudo-euforie van de eindejaarsperiode, voor sommigen dan toch, is een van de mooiste geschenken een vermindering van de algemene verzuring.
Buiten deze periode zit een groot deel van de mensheid te denken, te kijken naar wat er eigenlijk wel eens verkeerd kan zijn, kan gaan. Aan de wereld en aan de anderen, niet aan zichzelf. Zonder alternatieven aan te bieden. Gewoon negatief zijn. Een beter omschrijfbaar geschenk is dan misschien wel postiviteit.
Het is raar om zeggen maar, wie niet in die overvloed die wij kennen leeft heeft vaak enkel nog positieve gedachten omdat er anders niets is, niet kan overleefd worden.
Rare wereld.
Buiten deze periode zit een groot deel van de mensheid te denken, te kijken naar wat er eigenlijk wel eens verkeerd kan zijn, kan gaan. Aan de wereld en aan de anderen, niet aan zichzelf. Zonder alternatieven aan te bieden. Gewoon negatief zijn. Een beter omschrijfbaar geschenk is dan misschien wel postiviteit.
Het is raar om zeggen maar, wie niet in die overvloed die wij kennen leeft heeft vaak enkel nog positieve gedachten omdat er anders niets is, niet kan overleefd worden.
Rare wereld.
23.12.19
22.12.19
Découverte
Eenieder is op voortschrijdende ontdekkingstocht door het leven.
Het stopt nooit en als het stopt, wie weet, dan misschien nog.
Het stopt nooit en als het stopt, wie weet, dan misschien nog.
21.12.19
20.12.19
Ander leven
In een vorig leven was ik misschien wel een kat en in een volgend dan misschien weer een hond.
Ben ik dan nu tussen de twee?
Ben ik dan nu tussen de twee?
18.12.19
17.12.19
14.12.19
12
December is mijn maand niet, niet alleen omdat het een donkere maand, de donkerste maand is.
Het is voor mij ook een geladen maand met veel moeilijke herinneringen, vroeger en nu.
December is ook de maand waar de extremen tussen wie het goed heeft en wie niet, extra accenten krijgen in de eindejaarsperiode. Ook tussen wie omringd is met familie en vrienden en wie eenzaam is, eenzaam gelaten wordt. Het kunstmatige van december wordt nog meer in de verf gezet als het plots weer januari wordt . Dan verdwijnt de glitter als bij toverslag. Back to reality.
Het is voor mij ook een geladen maand met veel moeilijke herinneringen, vroeger en nu.
December is ook de maand waar de extremen tussen wie het goed heeft en wie niet, extra accenten krijgen in de eindejaarsperiode. Ook tussen wie omringd is met familie en vrienden en wie eenzaam is, eenzaam gelaten wordt. Het kunstmatige van december wordt nog meer in de verf gezet als het plots weer januari wordt . Dan verdwijnt de glitter als bij toverslag. Back to reality.
11.12.19
10.12.19
Mens
Het moeilijkst om begrijpen in deze schepping zijn de mensen.
Vooral omdat als je denkt hen te begrijpen ze plots weer helemaal anders kunnen zijn.
Het is heel simpel, echt begrijpen doe je de mens nooit.
Een blijvende uitdaging, een blijvende frustratie?
Ook als mens.
Vooral omdat als je denkt hen te begrijpen ze plots weer helemaal anders kunnen zijn.
Het is heel simpel, echt begrijpen doe je de mens nooit.
Een blijvende uitdaging, een blijvende frustratie?
Ook als mens.
6.12.19
Sint
De Sint doet kinderen dromen, zelfs als je er niet meer in gelooft blijft het een mooi gebruik.
Je hebt wel zuurpruimen en fantasieloze betweters die vinden dat je op die manier kinderen iets wijs maakt maar ze vergeten dat ze zelf zoveel wijs gemaakt worden door bijvoorbeeld politiekers die ook het paradijs op aarde beloven maar zich -bijna- altijd verliezen in stammenoorlogen of eigenbelang.
Geef mij maar de Sint, die maakt onverdeeld gelukkig, of hij probeert het tenminste.
Je hebt wel zuurpruimen en fantasieloze betweters die vinden dat je op die manier kinderen iets wijs maakt maar ze vergeten dat ze zelf zoveel wijs gemaakt worden door bijvoorbeeld politiekers die ook het paradijs op aarde beloven maar zich -bijna- altijd verliezen in stammenoorlogen of eigenbelang.
Geef mij maar de Sint, die maakt onverdeeld gelukkig, of hij probeert het tenminste.
5.12.19
201012051430
Reeds 9 jaar. Mensen komen en gaan, maar echt
beseffen doe je dat maar als je het van heel nabij raakt.
Zowel dat komen als dat gaan.
Dat alleen voedt het echte begrip.
4.12.19
3.12.19
2.12.19
29.11.19
27.11.19
22.11.19
18.11.19
17.11.19
15.11.19
13.11.19
Onderweg
We zijn steeds onderweg.
In het begin met velen en met goeie moed maar er vallen steeds gezellen af, die niet meer meestappen, die een andere weg kiezen, omdat wij een andere weg kiezen, andere horizonten kiezen, omdat het uiteindelijk geen goeie gezellen blijken, opportunisten, tijdelijke gezellen met een dubbele agenda en twee gezichten, omdat ze ons ontvallen. Zoveel redenen.
Onderweg ontmoeten we soms nieuwe metgezellen, die van elders op ons pad komen, die we zelf ontmoeten op hun pad omdat onze paden als bij toeval kruisen.
Maar met de jaren verminderen die ontmoetingen. Misschien omdat de weg steeds hoger en moeilijker wordt, misschien omdat we meer eenzame paden opzoeken die niet kruisen met andere paden.
Maar de goeie gezellen die reeds lang meestappen en blijven meestappen, maken de reis de moeite waard.
Soms valt het ons pas na een tijdje op dat er iemand uit ons zicht verdwenen is en soms is het gemis daar vanaf het eerste moment, of vanaf het ogenblik dat we beseffen dat we iemand zullen moeten missen omdat het leven zo in elkaar zit.
Niets is voor eeuwig.
Enkel de eeuwigheid.
In het begin met velen en met goeie moed maar er vallen steeds gezellen af, die niet meer meestappen, die een andere weg kiezen, omdat wij een andere weg kiezen, andere horizonten kiezen, omdat het uiteindelijk geen goeie gezellen blijken, opportunisten, tijdelijke gezellen met een dubbele agenda en twee gezichten, omdat ze ons ontvallen. Zoveel redenen.
Onderweg ontmoeten we soms nieuwe metgezellen, die van elders op ons pad komen, die we zelf ontmoeten op hun pad omdat onze paden als bij toeval kruisen.
Maar met de jaren verminderen die ontmoetingen. Misschien omdat de weg steeds hoger en moeilijker wordt, misschien omdat we meer eenzame paden opzoeken die niet kruisen met andere paden.
Maar de goeie gezellen die reeds lang meestappen en blijven meestappen, maken de reis de moeite waard.
Soms valt het ons pas na een tijdje op dat er iemand uit ons zicht verdwenen is en soms is het gemis daar vanaf het eerste moment, of vanaf het ogenblik dat we beseffen dat we iemand zullen moeten missen omdat het leven zo in elkaar zit.
Niets is voor eeuwig.
Enkel de eeuwigheid.
5.11.19
2.11.19
De kracht der
Sommige dingen in je leven ben je zo gewoon dat je er niet meer bij stilstaat dat ze eigenlijk heel speciaal zijn. Geldt ook voor mensen waar het ook als ondankbaar kan overkomen, of is.
Het hangt er maar vanaf hoe de receptor echt bestaat.
In wezen is.
Het hangt er maar vanaf hoe de receptor echt bestaat.
In wezen is.
30.10.19
27.10.19
23.10.19
Aangeboren
Ik weet niet als mensen echt veranderen.
Het leven en hoe het hun raakt, in goede of in slechte zin, versterkt waarschijnlijk een eigenschap die ze aangeboren al hadden. Meer of minder uitgesproken, of wat verborgen.
Ik herken het bij velen om mij heen maar ook bij mezelf.
Soms.
Het leven en hoe het hun raakt, in goede of in slechte zin, versterkt waarschijnlijk een eigenschap die ze aangeboren al hadden. Meer of minder uitgesproken, of wat verborgen.
Ik herken het bij velen om mij heen maar ook bij mezelf.
Soms.
19.10.19
Boeien(d)
Soms denk ik : "Moest ik niets meer hopen, zou ik dan niet gelukkiger zijn?"
Hoop die niet uitkomt, maar blijft duren, kan zeer frustrerend zijn.
Maar wat doe je dan ondertussen? Gewoon verder leven zonder verwachting?
Aan de andere kant, wat je nog wil bereiken maakt je leven boeiend.
En boeiend moet het wel blijven.
Hoop die niet uitkomt, maar blijft duren, kan zeer frustrerend zijn.
Maar wat doe je dan ondertussen? Gewoon verder leven zonder verwachting?
Aan de andere kant, wat je nog wil bereiken maakt je leven boeiend.
En boeiend moet het wel blijven.
16.10.19
Existentie
Eerst was er niets.
Toen was er iets en nu is er ook iets.
Morgen is er misschien weer iets.
Of niets.
Toen was er iets en nu is er ook iets.
Morgen is er misschien weer iets.
Of niets.
15.10.19
14.10.19
DGR
Gisteren meegereden met "The Distinguished Gentlemen's Ride". De enige bijeenkomst voor motoren waaraan ik deelneem. Het is ook niet zomaar een motortreffen, het is uiteindelijk voor een goed doel, de motoren zijn vintage of new-classics (zoals mijn Scrambler en Bobber) en de deelnemers kleden zich op, komen in pak of met strikje of das. Best leuk. Het is een korte rit aan een laag tempo, meer met de bedoeling om gezien te worden en reclame te maken voor het doel.
Je kunt je laten sponsoren voor dat goede doel en dan zie je eigenlijk de betrokkenheid van de mensen die je kent of aanschrijft. Niet iets om van wakker te liggen maar het leert je veel.
Over echte betrokkenheid onder de mensen die je kent.
Het is wat het is, niets nieuws...
Je kunt je laten sponsoren voor dat goede doel en dan zie je eigenlijk de betrokkenheid van de mensen die je kent of aanschrijft. Niet iets om van wakker te liggen maar het leert je veel.
Over echte betrokkenheid onder de mensen die je kent.
Het is wat het is, niets nieuws...
9.10.19
8.10.19
5.10.19
Complex
Het groot geluk bestaat niet, het geluk zit in kleine alledaagse dingen.
Niet dat je tussendoor ongelukkig bent maar tussen die momenten van klein geluk heb je ook nog altijd de herinnering eraan en het vooruitzicht erop. Dat is ook best fijn en het verzacht het alledaagse en de routine van het leven. Altijd gelukkig zijn bestaat niet denk ik.
Daarvoor is het leven te complex.
Niet dat je tussendoor ongelukkig bent maar tussen die momenten van klein geluk heb je ook nog altijd de herinnering eraan en het vooruitzicht erop. Dat is ook best fijn en het verzacht het alledaagse en de routine van het leven. Altijd gelukkig zijn bestaat niet denk ik.
Daarvoor is het leven te complex.
1.10.19
30.9.19
27.9.19
24.9.19
22.9.19
Zevende dag
Zondagmorgen heeft altijd wel iets van rust, van bezinning.
Van terugkijken op de voorbije week en uitkijken naar de week die komt.
Een morgen met wat extra tijd voor alles wat je normaal doet op een morgen.
Een moment waarop je even stil staat.
Voor je weer verder gaat.
Willen of niet.
Van terugkijken op de voorbije week en uitkijken naar de week die komt.
Een morgen met wat extra tijd voor alles wat je normaal doet op een morgen.
Een moment waarop je even stil staat.
Voor je weer verder gaat.
Willen of niet.
21.9.19
17.9.19
Klein orkest, grote boodschap
Na zoveel jaar vind ik dit nog altijd heel sterk.
Voor een stuk vandaag nog goed van toepassing.
Met al die onruststokers die onze wereld verpesten.
Hier onder het verhaal en ook het lied zelf.
Ontroerend wel.
Voor een stuk vandaag nog goed van toepassing.
Met al die onruststokers die onze wereld verpesten.
Hier onder het verhaal en ook het lied zelf.
Ontroerend wel.
14.9.19
SF
Als kind en als jongere was ik gefascineerd door science fiction. Als ik nu zoveel jaren later kijk is veel daarvan eigenlijk al werkelijkheid geworden of zelfs achterhaald. Nu rij ik met de TGV aan 300 kilometer per uur op weg van Aix naar Lille. Het overtreft eigenlijk al wat er toen beschreven werd. Nu zit ik ook samen met een paar honderden medepassagiers in een langwerpige koker die aan een eigenlijk waanzinnige snelheid door het landschap vliegt. Er zijn nog zo’n paar dingen die ondertussen de fantasie overtreffen.
Als we er echt gelukkiger op geworden zijn denk ik niet.
We leven te snel en staan te weinig stil bij wat echt gelukkig maakt...
11.9.19
5.9.19
2.9.19
31.8.19
27.8.19
26.8.19
Onderbewust
Dromen blijven toch iets wonderlijks.
Hoe ze onze herinneringen, het heden en wat we wensen in de toekomst, vreugde en verdriet, naadloos en zo vanzelfsprekend aan elkaar lassen. Ik denk soms dat dromen de moeder van de virtuele realiteit zijn. Wakker word je wel in de echte realiteit.
Of je nu wil of niet.
Hoe ze onze herinneringen, het heden en wat we wensen in de toekomst, vreugde en verdriet, naadloos en zo vanzelfsprekend aan elkaar lassen. Ik denk soms dat dromen de moeder van de virtuele realiteit zijn. Wakker word je wel in de echte realiteit.
Of je nu wil of niet.
23.8.19
Gedachten
In mijn geest is er een subtiel doch wezenlijk verschil tussen "discussiëren" en "van gedachten wisselen". Waar ik bij een discussie steeds denk aan een van de partijen die gelijk wil halen stel ik me bij het wisselen van gedachten meer een gesprek voor waar iedereen zonder gelijk te willen halen zijn visie op iets geeft en waar bij het einde van het gesprek iedereen iets opgestoken heeft zonder mentale dwang. Enfin, denk ik toch, je begrijpt wel wat ik bedoel.
22.8.19
17.8.19
Jubilé
Gisteren een fijn feest van vriend Philip V.. Ook Jan K. was erbij. Ondertussen meer dan dertig jaar geleden hebben we ooit samen 3 jaar avondschool gevolgd. Avondschool die voor ons alle drie, zij het op een andere manier- een wending in onze loopbaan veroorzaakte. We waren van in den beginne vrienden en zijn dat ook gebleven.
Het mooie van die vriendschap is dat, als we elkaar ontmoeten, het is alsof het gisteren was.
Ik denk dat dit een barometer is van echte diepe vriendschap.
Ik denk dat dit een barometer is van echte diepe vriendschap.
15.8.19
12.8.19
Sluipend gif
Gisteren kreeg ik een filmpje toegestuurd waar op een zeer toegankelijke en instructieve manier het verhaal van verslaving en vooral de onomkeerbaarheid van verslaving uitgelegd werd. Vooral dat laatste is beangstigend, hoe men bijna onmerkbaar in een situatie komt waar geen terugkeer mogelijk is. De psychiater gaf het verhaal over alle mogelijke verslavende middelen en wat ze teweegbrengen in de hersenen, welke definitieve schade deze kunnen oplopen. Waar wij veel te weinig bij stilstaan is dat alcohol misschien wel het gevaarlijkste sluipend gif is. We leven in een wereld waar drinken sociaal "aanvaardbaar" is, een kleine zonde, maar niets is minder waar. Eenmaal over de limiet is ook daar geen weg meer terug. Om bang van te zijn. Recent ben ik een paar keer in een therapiecentrum voor verslaafden geweest. Daar wordt je nog meer met de neus op de feiten gedrukt, wat drugs (ook alcohol) bij een mens aanrichten. Heel confronterend moet ik zeggen. Ik maakte me de bedenking dat ik daar toch niet wil terechtkomen, maar goed, zeg nooit nooit. Om bang van te zijn.
10.8.19
On perd...
D'abord, j'ai perdu ma langue et puis j'ai perdu mes clefs.
Ensuite, j'ai perdu le nord, la tête un soir d'été.
J'ai perdu mon adresse et puis j'ai perdu mon âme, j'ai perdu mon chemin.
J'ai perdu d'avance, j'ai perdu la guerre
J'ai perdu le sens de l'humour, des affaires.
Et puis j'ai perdu la mémoire, j'ai perdu le sourire.
Le jour où j'ai perdu mon père, j'ai perdu à la loterie.
Alors, j'ai perdu ma jeunesse et puis j'ai perdu confiance.
J'ai perdu au poker, j'ai perdu la conscience.
J'ai perdu la beauté, le goût, le toucher.
J'ai perdu mes papiers, j'ai perdu mon identité.
J'ai perdu la raison, j'ai perdu ma maison.
J'ai perdu à tort ou à raison, j'ai perdu mon enfance.
Et puis je t'ai perdue, j'ai perdu mon aimée.
Il me reste la vie, j'ai perdu à la loterie.
(M.L.)
7.8.19
Pa
2 jaar geleden dat Pa overleed, zo'n flinke man geweest maar de laatste maanden ineengekrompen tot een hulpbehoevend mensje dat zich van niets meer bewust was.
Zo jammer maar dit is de wereld. Wel niet fijn als je het meemaakt.
Stel het wel Pa, waar je ook bent. Je was een toffe Pa.
Trots dat ik je zoon ben en op je lijk.
Zo jammer maar dit is de wereld. Wel niet fijn als je het meemaakt.
Stel het wel Pa, waar je ook bent. Je was een toffe Pa.
Trots dat ik je zoon ben en op je lijk.
4.8.19
William Arthur Ward
It's impossible, said pride.
It's risky, said experience.
It's pointless, said reason.
Give it a try, whispered the heart.
3.8.19
1.8.19
31.7.19
30.7.19
Zorg
Wie zorgzaam is van nature houdt er beter rekening mee dat waarvoor men zorgzaam is die eigenschap hoogstwaarschijnlijk niet heeft. Wie zorgzaam is voor anderen kan meestal ook goed voor zichzelf zorgen. Alhoewel het soms fijn zou zijn om een of andere vorm van zorg terug te krijgen.
Bijvoorbeeld de zorg dat je tevredenheid of iets soortgelijks kunt voelen.
Nu, ik weet het, wie voor de prinsen werkt moet geen dank verwachten.
Tja, waarvoor doen we het eigenlijk?
Voor onszelf?
Bijvoorbeeld de zorg dat je tevredenheid of iets soortgelijks kunt voelen.
Nu, ik weet het, wie voor de prinsen werkt moet geen dank verwachten.
Tja, waarvoor doen we het eigenlijk?
Voor onszelf?
26.7.19
23.7.19
Meester aarde
Toch eigenaardig die hoge, voor onze streken, uitzonderlijke warmte en droogte. De aarde warmt ongetwijfeld op en misschien moeten we daar wel het meest bang voor zijn.
De natuur, de aarde laat zich niet knechten en presenteren ons vroeg of laat de rekening.
Maar op z'n minst ook merkwaardig hoe de mens zich daaraan probeert aan te passen.
Probeert eraan te ontsnappen maar vluchten kan niet meer.
De natuur, de aarde laat zich niet knechten en presenteren ons vroeg of laat de rekening.
Maar op z'n minst ook merkwaardig hoe de mens zich daaraan probeert aan te passen.
Probeert eraan te ontsnappen maar vluchten kan niet meer.
19.7.19
18.7.19
15.7.19
Moment
Iedere glimlach die je op je gezicht krijgt is een kort moment van geluk dat je voelt.
Een moment waar de zorgen een stukje naar de achtergrond schuiven. Het is eigenlijk een beetje een bewijs dat geluk vooral in de kleine alledaagse dingen zit. Geluk is eigenlijk niet iets groots, het is een aaneenschakeling van momenten om te koesteren.
Een moment waar de zorgen een stukje naar de achtergrond schuiven. Het is eigenlijk een beetje een bewijs dat geluk vooral in de kleine alledaagse dingen zit. Geluk is eigenlijk niet iets groots, het is een aaneenschakeling van momenten om te koesteren.
10.7.19
7.7.19
Vergeten
Ik heb deze namiddag als bij toeval iets meegemaakt waarvan ik niet echt besefte dat het nog bestond. Ik kwam terecht in een ommegang, een soort processie. Wat me vooral opviel was de volksdevotie van de toeschouwers die langs de weg stonden. Best ontroerend.
Blij dat ik dit nog eens kon meemaken in deze jachtige wereld.
Blij dat ik dit nog eens kon meemaken in deze jachtige wereld.
4.7.19
Remmen
Vandaag heb ik op een van mijn ritten van geplande doelloosheid met de motor door het eeuwig mooie Heuvelland mijn remmen eens dichtgetrokken voor de deur van goeie vriend Jan uit Reningelst. Het was zeker 5 jaar geleden dat we elkaar nog gehoord of gezien hadden. In dit weer kan zijn huis net zo goed in de Provence zijn. Die natuur, die rust en natuurlijk Jan en Ingrid... Het was een hartelijk weerzien en heerlijk toeven op een van zijn zonovergoten terrassen, net alsof we elkaar gisteren voor de laatste keer gezien had. De klik was er onmiddellijk weer, zoals hij er zo'n 35-40 jaar ook onmiddellijk was. Met drie waren we, Jan, Philip V. en Philip T., de oudsten van de avondschoolklas voor systeemanalist-programmeur. Bij de start van de overweldiging van de informatica. 3 jaar avondschool die eigenlijk wel ons leven veranderd heeft.
Jan is uit het onderwijs gestapt (hij was docent wiskunde) en heeft een mooie loopbaan als IT-specialist uitgebouwd. Philip V. heeft zijn zekerheid als kantoordirecteur van een bank opgezegd om succesvol een compleet ander pad te bewandelen en ik ben in een ouderwetse maatschappij begonnen met informatiseren van verstarde diensten. Voor de volgende 30-40 jaar.
Tot een jaar of 5 terug zijn we heel intens contact blijven houden met elkaar. Contact dat nu weer opgerakeld is, ik zag Philip V. een week of 2 terug, Jan vandaag. Zo tof ;-). De drie musketiers noemden ze ons in de avondschool.
Echte vriendschap is voor eeuwig. Al de rest vergaat.
Als je dat maar weet.
Jan is uit het onderwijs gestapt (hij was docent wiskunde) en heeft een mooie loopbaan als IT-specialist uitgebouwd. Philip V. heeft zijn zekerheid als kantoordirecteur van een bank opgezegd om succesvol een compleet ander pad te bewandelen en ik ben in een ouderwetse maatschappij begonnen met informatiseren van verstarde diensten. Voor de volgende 30-40 jaar.
Tot een jaar of 5 terug zijn we heel intens contact blijven houden met elkaar. Contact dat nu weer opgerakeld is, ik zag Philip V. een week of 2 terug, Jan vandaag. Zo tof ;-). De drie musketiers noemden ze ons in de avondschool.
Echte vriendschap is voor eeuwig. Al de rest vergaat.
Als je dat maar weet.
30.6.19
29.6.19
Zin zen
Gisteren naar een begrafenis geweest, dat doe ik niet zoveel.
Het is altijd afscheid nemen, zelfs al kende je de mensen wat minder. Het doet je steeds denken aan het feit dat er in deze wereld mensen bij komen en dat er mensen verdwijnen, na een al dan niet lang leven. Dan sta je even stil bij de zin van een leven. Was het enkel dat? Komt er nog iets na? Hoe zit het met die zin van het leven moest er niets meer na komen? Is het enkel reproduceren geweest om de soort in stand te houden en waarom moet ze in stand gehouden worden? En als er iets na komt, wat is dat dan? Ik kan daar soms serieus van wakker liggen en nooit vind ik een antwoord.
Misschien stel ik me dan ook teveel vragen, heeft dat dan zin...?
Het is altijd afscheid nemen, zelfs al kende je de mensen wat minder. Het doet je steeds denken aan het feit dat er in deze wereld mensen bij komen en dat er mensen verdwijnen, na een al dan niet lang leven. Dan sta je even stil bij de zin van een leven. Was het enkel dat? Komt er nog iets na? Hoe zit het met die zin van het leven moest er niets meer na komen? Is het enkel reproduceren geweest om de soort in stand te houden en waarom moet ze in stand gehouden worden? En als er iets na komt, wat is dat dan? Ik kan daar soms serieus van wakker liggen en nooit vind ik een antwoord.
Misschien stel ik me dan ook teveel vragen, heeft dat dan zin...?
20.6.19
18.6.19
17.6.19
15.6.19
12.6.19
6.6.19
Juste quelqu'un de bien
Juste quelqu'un de bien
Quelq'un de bien
Le coeur à portée de main
Juste quelq'un de bien
5.6.19
1.6.19
30.5.19
28.5.19
26.5.19
23.5.19
16.5.19
10.5.19
Zegen
De sociale media en zoekmachines zijn niet onverdeeld een zegen.
Als ik zie hoe ze toelaten om aan stemmingmakerij te doen, ongezonde nieuwsgierigheid te voeden dan stel ik me soms toch vragen. Het vergt een nog veel kritischer ingestelde geest om alles en iedereen z'n plaats te geven. Maar dat is dan misschien een indirect voordeel ;-).
Als ik zie hoe ze toelaten om aan stemmingmakerij te doen, ongezonde nieuwsgierigheid te voeden dan stel ik me soms toch vragen. Het vergt een nog veel kritischer ingestelde geest om alles en iedereen z'n plaats te geven. Maar dat is dan misschien een indirect voordeel ;-).
1.5.19
29.4.19
28.4.19
25.4.19
21.4.19
Nooit en altijd
Van sommige dingen word je nooit rijker en van sommige nooit armer.
Van andere dingen word je dan weer altijd rijker en van andere altijd armer.
Van andere dingen word je dan weer altijd rijker en van andere altijd armer.
17.4.19
Dubbel
Het is met een dubbel gevoel dat ik het nieuws over Le Notre Dame volg.
De avond zelf had ik moeite om de beelden van de brandende kathedraal te bekijken. Zo'n historisch monument, zo'n symbool dat vernield wordt, op het eerste zicht onherstelbaar. Daar naartoe kijken gaf me een gevoel van ramptoerist. Maar aan de andere kent het spontane meevoelen en de sympathie van over de ganse wereld was dan een teken van wereldverbondenheid en dat in tijden van spanningen en conflicten alom. Die verdwenen even op de achtergrond. De manier waarop de aanwezige mensen spontaan een soort afscheidslied van hoop begonnen te zingen, zo ontroerend. Maar dan de media en malafide rechtse politieke figuren die er onmiddellijk complotten in zagen en bewijzen van aanvallen en terrorisme of het voorval platweg aanwenden om hun stellingen kracht bij te zetten. De manier waarop de snelle heropbouw geclaimd werd. De spontane giften van de modale man om hierbij te helpen maar ook de ongehoord hoge donaties van de rijken der aarde die niet op een 100 miljoen euro hoefden te kijken zo te zien en er een soort openbaar opbod van maakten tot eer en meerdere glorie van henzelf. Mooi maar ook lelijk. Hoeveel ongeluk en armoe kun je niet uit de wereld helpen met zeg maar 1 miljard euro? Waarom kan dat dan niet veel spontaner? Daar valt misschien niet zoveel eer mee te halen? Of is het in stand houden van een (pas op, onvervangbaar) monument of symbool zoveel belangrijker dan meehelpen aan het menselijk welzijn? Ik twijfel er niet aan dat diezelfde partijen waarschijnlijk ook schenken aan goede doelen maar mag dat dan ook niet in de schijnwerper komen om anderen te motiveren? Ik weet het niet.
Het is zo dubbel allemaal, de manier waarop onze samenleving in elkaar zit.
De avond zelf had ik moeite om de beelden van de brandende kathedraal te bekijken. Zo'n historisch monument, zo'n symbool dat vernield wordt, op het eerste zicht onherstelbaar. Daar naartoe kijken gaf me een gevoel van ramptoerist. Maar aan de andere kent het spontane meevoelen en de sympathie van over de ganse wereld was dan een teken van wereldverbondenheid en dat in tijden van spanningen en conflicten alom. Die verdwenen even op de achtergrond. De manier waarop de aanwezige mensen spontaan een soort afscheidslied van hoop begonnen te zingen, zo ontroerend. Maar dan de media en malafide rechtse politieke figuren die er onmiddellijk complotten in zagen en bewijzen van aanvallen en terrorisme of het voorval platweg aanwenden om hun stellingen kracht bij te zetten. De manier waarop de snelle heropbouw geclaimd werd. De spontane giften van de modale man om hierbij te helpen maar ook de ongehoord hoge donaties van de rijken der aarde die niet op een 100 miljoen euro hoefden te kijken zo te zien en er een soort openbaar opbod van maakten tot eer en meerdere glorie van henzelf. Mooi maar ook lelijk. Hoeveel ongeluk en armoe kun je niet uit de wereld helpen met zeg maar 1 miljard euro? Waarom kan dat dan niet veel spontaner? Daar valt misschien niet zoveel eer mee te halen? Of is het in stand houden van een (pas op, onvervangbaar) monument of symbool zoveel belangrijker dan meehelpen aan het menselijk welzijn? Ik twijfel er niet aan dat diezelfde partijen waarschijnlijk ook schenken aan goede doelen maar mag dat dan ook niet in de schijnwerper komen om anderen te motiveren? Ik weet het niet.
Het is zo dubbel allemaal, de manier waarop onze samenleving in elkaar zit.
13.4.19
12.4.19
11.4.19
9.4.19
6.4.19
Fun
Fotografie en film is echt fun.
Ik krijg er maar niet genoeg van. Van alle facetten ervan.
Ik heb me dikwijls afgevraagd als ik er mijn beroep niet moest van gemaakt hebben...
Maar nee, nu is het mijn hobby, mijn uitlaatklep, zonder dwang.
Ook wel een uitlaatklep, dat weet ik...
Ik krijg er maar niet genoeg van. Van alle facetten ervan.
Ik heb me dikwijls afgevraagd als ik er mijn beroep niet moest van gemaakt hebben...
Maar nee, nu is het mijn hobby, mijn uitlaatklep, zonder dwang.
Ook wel een uitlaatklep, dat weet ik...
4.4.19
Oefening op
Vriendschap is mild, is begrijpend, is vergevend, is verdraagzaam, is beschermend, is welwillend, is behulpzaam, is luisterend, is sprekend, is stilzwijgend, is uitgesproken, is beperkt maar ook allesomvattend, is eigenlijk niet te omschrijven met woorden.
Het maakt je leven gewoon mooi en de moeite om te leven.
Het maakt je leven gewoon mooi en de moeite om te leven.
3.4.19
1.4.19
31.3.19
28.3.19
Dienstbaar
Helpen en dienstbaar zijn komt best uit jezelf, doe je best voor je eigen goed gevoel.
Wie het voor dankbaarheid en erkenning doet is verkeerd bezig en komt veelal bedrogen uit.
Doe wel en zie niet om.
Wie het voor dankbaarheid en erkenning doet is verkeerd bezig en komt veelal bedrogen uit.
Doe wel en zie niet om.
26.3.19
Fusiemaatschappij
In een maatschappij met idioten en slippendragers van de politiek aan de top moet je eerst aan jezelf en je medemensen denken. Laat ze onder elkaar maar smart zijn.
Missie, visie en strategie bestaan daar toch niet, behalve eventueel op papier.
Maar zelfs de visie en de strategie zijn ziek...
Een missie hebben ze sowieso niet.
Missie, visie en strategie bestaan daar toch niet, behalve eventueel op papier.
Maar zelfs de visie en de strategie zijn ziek...
Een missie hebben ze sowieso niet.
24.3.19
Eeuwig
Gisteren een interessant gesprek over eindigheid en oneindigheid, over eeuwig leven en wat dat zou kunnen zijn. Het heeft allemaal niets met geloof of ongeloof te maken. Het hangt ervan af wat jij ervan denkt. Niemand heeft een bewijs en vertelt maar als echt en correct wat hij er zelf van denkt.
Ik voor mezelf geloof in magie en mystiek als onderdeel van ons leven, hoeveel levens hebben we? Waar waren we vóór ons huidig leven en waar zijn we erna. Wie hierover de wijsheid in pacht heeft mag voor zichzelf gelukkig zijn maar niet voor een ander. Ieder vult dit aardse zijn op een andere manier in, voelt het op een andere manier aan. Ik voel de aanwezigheid in mijn zijn van mensen die ik graag gezien heb en hier niet meer zijn. Ik kan er nog mee praten, vragen stellen in mijn geest. Zo ben ik gewoon. Gisteren ook een eigenaardige, zeer vluchtige ontmoeting gehad met iemand die ik vroeger nog gekend heb maar ik weet begot niet waar of wanneer. Het enige wat ik weet is dat er indertijd (wanneer dus...) een zekere sympathie en vooral respect was voor de ander. Hoogst eigenaardig en ik krijg geen antwoord op wat, waar, hoe, wanneer. Dat doet me eraan denken dat er ook mysteries zijn ;-) .
Ik voor mezelf geloof in magie en mystiek als onderdeel van ons leven, hoeveel levens hebben we? Waar waren we vóór ons huidig leven en waar zijn we erna. Wie hierover de wijsheid in pacht heeft mag voor zichzelf gelukkig zijn maar niet voor een ander. Ieder vult dit aardse zijn op een andere manier in, voelt het op een andere manier aan. Ik voel de aanwezigheid in mijn zijn van mensen die ik graag gezien heb en hier niet meer zijn. Ik kan er nog mee praten, vragen stellen in mijn geest. Zo ben ik gewoon. Gisteren ook een eigenaardige, zeer vluchtige ontmoeting gehad met iemand die ik vroeger nog gekend heb maar ik weet begot niet waar of wanneer. Het enige wat ik weet is dat er indertijd (wanneer dus...) een zekere sympathie en vooral respect was voor de ander. Hoogst eigenaardig en ik krijg geen antwoord op wat, waar, hoe, wanneer. Dat doet me eraan denken dat er ook mysteries zijn ;-) .
20.3.19
17.3.19
15.3.19
11.3.19
2.3.19
intouchables
Intouchables, zeker al 5 maal gezien maar nog steeds evenveel keer ontroerd van deze prachtige film.
27.2.19
Nu en dan en soms
Een welgemeend complimentje, een fijne attentie, een klein “ik denk aan jou”,
een lief woord van tijd tot tijd kost niets maar doet soms wonderen.
Als het in de juiste goede aarde valt.
een lief woord van tijd tot tijd kost niets maar doet soms wonderen.
Als het in de juiste goede aarde valt.
20.2.19
15.2.19
10.2.19
9.2.19
5.2.19
2.2.19
1984
In 1948 schreef George Orwell “1984”, over Big Brother die alles controleerde en naar zijn hand zette. Bijna 80 jaar later blijkt Orwell redelijk visionair als we nu zien hoe Facebook, Google en de sociale media in het algemeen ons doen en laten nagaan en daarop inspelen om ons te beïnvloeden en te sturen. Soms bangelijk en soms ook niet. Het hangt ervan af hoezeer je jezelf wil beïnvloed worden, hoezeer je te beïnvloeden bent.
In meerdere of in mindere mate.
In meerdere of in mindere mate.
31.1.19
Sound and Vision
Ik ben eigenlijk gans mijn leven met geluid en beeld bezig geweest, meer dan de meeste kennissen en vrienden weten. Heb daar ook altijd met veel plezier opleidingen voor gezocht en gevolgd terwijl anderen leerden werken met spreadsheets of andere nuchtere, saaie software.
Ik kan nog altijd perfect een Soundcraft PA mixer met 48 kanalen afregelen voor een optreden en die dan bedienen, de belichting klaarzetten en afregelen voor optredens of een theaterproductie en daarna de lichtcomputer programmeren voor alle sequenties. Film- en fotocamera's kalibreren en bedienen. Audio en video monteren oude stijl of met geavanceerde software.
De kick van het live moment, het vergankelijke van een eenmalige productie zijn zo voldoening gevend dat het bijna, neen, dat het verslavend is. Ik voel dat nog steeds, doe het eigenlijk nog altijd.
Ook het risico om te falen of net niet geeft een enorme kick.
Heerlijk, proberen om niet op je bek te gaan.
Ik kan nog altijd perfect een Soundcraft PA mixer met 48 kanalen afregelen voor een optreden en die dan bedienen, de belichting klaarzetten en afregelen voor optredens of een theaterproductie en daarna de lichtcomputer programmeren voor alle sequenties. Film- en fotocamera's kalibreren en bedienen. Audio en video monteren oude stijl of met geavanceerde software.
De kick van het live moment, het vergankelijke van een eenmalige productie zijn zo voldoening gevend dat het bijna, neen, dat het verslavend is. Ik voel dat nog steeds, doe het eigenlijk nog altijd.
Ook het risico om te falen of net niet geeft een enorme kick.
Heerlijk, proberen om niet op je bek te gaan.
30.1.19
29.1.19
Acht jaar terug...
Reeds 8 jaar, wat vliegt de tijd voorbij.
Met heel gemengde gevoelens en ook omdat ik het voor een stuk heb kunnen plaatsen kan ik nu zeggen dat het een mooie dag was. Niet echt mooi, zeker niet want het was een geladen afscheid.
Maar mooi omdat het in het geheel hoorde en er zoveel vrienden van Brigitte waren.
8 jaar geleden...
Met heel gemengde gevoelens en ook omdat ik het voor een stuk heb kunnen plaatsen kan ik nu zeggen dat het een mooie dag was. Niet echt mooi, zeker niet want het was een geladen afscheid.
Maar mooi omdat het in het geheel hoorde en er zoveel vrienden van Brigitte waren.
8 jaar geleden...
* * *
27.1.19
26.1.19
Pa
Vandaag met broer Jan naar Gent, ik riskeer het nog een paar dagen niet om auto te rijden als gevolg van mijn "neuritis vestibularis", niet plezant maar langzaam aan het wegebben.
Onderweg waren we van elkaar aan het zeggen wat we mee hadden van ons Pa.
Het was best grappig, ik altijd alles controleren en "nieuwloptig" zijn en Jan die als hij voor zijn wijn staat, een goeie fles neemt en ze dan teruglegt met de woorden "ik ga ze terugleggen voor een speciale gelegenheid". Jaja, Pa leeft verder in zijn kinderen. Best dat het een plezante vader was ;-) .
En van nieuwloptig gesproken, die Z7 is de max, ik duizel er bijna van, merci Pa ;-)
Onderweg waren we van elkaar aan het zeggen wat we mee hadden van ons Pa.
Het was best grappig, ik altijd alles controleren en "nieuwloptig" zijn en Jan die als hij voor zijn wijn staat, een goeie fles neemt en ze dan teruglegt met de woorden "ik ga ze terugleggen voor een speciale gelegenheid". Jaja, Pa leeft verder in zijn kinderen. Best dat het een plezante vader was ;-) .
En van nieuwloptig gesproken, die Z7 is de max, ik duizel er bijna van, merci Pa ;-)
24.1.19
23.1.19
20.1.19
Kronkels
Het leven is geen rechte lijn want anders zou het te voorspelbaar zijn.
Iedere wending maakt dat je weet dat je leeft. Een speelbal van toeval bent.
Geluk, verdriet, heimwee, gemis, verwachting en ontgoocheling.
Niet altijd zoals je het zou willen.
Maar er is geen andere keus.
Nee zeker?
Iedere wending maakt dat je weet dat je leeft. Een speelbal van toeval bent.
Geluk, verdriet, heimwee, gemis, verwachting en ontgoocheling.
Niet altijd zoals je het zou willen.
Maar er is geen andere keus.
Nee zeker?
16.1.19
13.1.19
11.1.19
En-soi
Mensen zien het gemakkelijkst hun eigen waarheid. Iedereen, ook ik.
Het is niet eenvoudig om altijd een gedegen "en-soi" te hanteren bij het beoordelen van intermenselijke situaties. Vooral van situaties waar je zelf betrokken partij bent.
Keer op keer is dat een opgave die de moeite loont.
Misverstanden vermijdt.
Het is niet eenvoudig om altijd een gedegen "en-soi" te hanteren bij het beoordelen van intermenselijke situaties. Vooral van situaties waar je zelf betrokken partij bent.
Keer op keer is dat een opgave die de moeite loont.
Misverstanden vermijdt.
9.1.19
Soort
Er is een soort mensen wat enkel neemt en gebruikt en niet geeft of deelt.
Nu en dan kom je ze tegen en eigenlijk is het iedere keer maar een wrang gevoel als je ziet hoe de vork aan de steel zit. Als je ziet dat je eigenlijk bedankt (?) wordt voor bewezen diensten als de -grootste- problemen opgelost zijn, het ergste leed geleden. Misschien wel het drama van mensen die graag voor anderen zorgen, het zich aantrekken als anderen afhaken. Het enige vervelende is dat je meer en meer terughoudend wordt, argwanend, niet veel nog echt gelooft. Ook dat is de wereld zeker?
Nu en dan kom je ze tegen en eigenlijk is het iedere keer maar een wrang gevoel als je ziet hoe de vork aan de steel zit. Als je ziet dat je eigenlijk bedankt (?) wordt voor bewezen diensten als de -grootste- problemen opgelost zijn, het ergste leed geleden. Misschien wel het drama van mensen die graag voor anderen zorgen, het zich aantrekken als anderen afhaken. Het enige vervelende is dat je meer en meer terughoudend wordt, argwanend, niet veel nog echt gelooft. Ook dat is de wereld zeker?
6.1.19
Dertiendag
3-Koningen heeft bij mij altijd iets van een warm feest.
Het doet me denken aan pannenkoeken, chocolademelk. Mensen die verkleed zingen en vrolijk zijn.
Een draaiende ster en hoop. Waarschijnlijk een opstoot van lang vergeten herinneringen aan mooie, onbevangen momenten maar ik blijf het een "warme" dag vinden.
Het doet me denken aan pannenkoeken, chocolademelk. Mensen die verkleed zingen en vrolijk zijn.
Een draaiende ster en hoop. Waarschijnlijk een opstoot van lang vergeten herinneringen aan mooie, onbevangen momenten maar ik blijf het een "warme" dag vinden.
5.1.19
Donker
Langs de andere kant zijn gewoonten soms ook hetgeen je op gang houdt in mindere momenten.
Een soort leidraad als je niet echt meer weet hoe het eigenlijk allemaal moet, allemaal verder moet.
Gewoonten omdat het moet, met de moed der wanhoop.
Tot het weer licht wordt.
Tot je het weer weet.
Een soort leidraad als je niet echt meer weet hoe het eigenlijk allemaal moet, allemaal verder moet.
Gewoonten omdat het moet, met de moed der wanhoop.
Tot het weer licht wordt.
Tot je het weer weet.
1.1.19
Abonneren op:
Posts (Atom)