Césaria en Bernard

Alleen al voor het filmpje ;-)

Zorg

Wie zorgzaam is van nature houdt er beter rekening mee dat waarvoor men zorgzaam is die eigenschap hoogstwaarschijnlijk niet heeft. Wie zorgzaam is voor anderen kan meestal ook goed voor zichzelf zorgen. Alhoewel het soms fijn zou zijn om een of andere vorm van zorg terug te krijgen.
Bijvoorbeeld de zorg dat je tevredenheid of iets soortgelijks kunt voelen.
Nu, ik weet het, wie voor de prinsen werkt moet geen dank verwachten.
Tja, waarvoor doen we het eigenlijk?
Voor onszelf?

Hitte

Gisteren wel memorabel qua hitte, alle records blijkbaar gebroken.
Ik blijf het wel angstwekkend vinden die warmte.
Maar je wordt het ook voor een stuk "gewoon".
Gewoon is relatief natuurlijk,
je probeert je aan te passen is misschien wel beter gesteld.

Meester aarde

Toch eigenaardig die hoge, voor onze streken, uitzonderlijke warmte en droogte. De aarde warmt ongetwijfeld op en misschien moeten we daar wel het meest bang voor zijn.
De natuur, de aarde laat zich niet knechten en presenteren ons vroeg of laat de rekening.
Maar op z'n minst ook merkwaardig hoe de mens zich daaraan probeert aan te passen.
Probeert eraan te ontsnappen maar vluchten kan niet meer.

LR

In de kamer van het licht,
wordt geschikt, gesneden
gezocht en vermeden,
tot perfectie heel dicht.

Moois

Er is zoveel moois in de wereld.
Als we het maar willen zien.

Moment

Iedere glimlach die je op je gezicht krijgt is een kort moment van geluk dat je voelt.
Een moment waar de zorgen een stukje naar de achtergrond schuiven. Het is eigenlijk een beetje een bewijs dat geluk vooral in de kleine alledaagse dingen zit. Geluk is eigenlijk niet iets groots, het is een aaneenschakeling van momenten om te koesteren.

Hoop

Het eigenaardige van hoop is dat het je nooit loslaat.
Zelfs al wil je het zelf loslaten.

Vergeten

Ik heb deze namiddag als bij toeval iets meegemaakt waarvan ik niet echt besefte dat het nog bestond. Ik kwam terecht in een ommegang, een soort processie. Wat me vooral opviel was de volksdevotie van de toeschouwers die langs de weg stonden. Best ontroerend.
Blij dat ik dit nog eens kon meemaken in deze jachtige wereld.

Geduld

Niet alle geduld wordt beloond.

Remmen

Vandaag heb ik op een van mijn ritten van geplande doelloosheid met de motor door het eeuwig mooie Heuvelland mijn remmen eens dichtgetrokken voor de deur van goeie vriend Jan uit Reningelst. Het was zeker 5 jaar geleden dat we elkaar nog gehoord of gezien hadden. In dit weer kan zijn huis net zo goed in de Provence zijn. Die natuur, die rust en natuurlijk Jan en Ingrid... Het was een hartelijk weerzien en heerlijk toeven op een van zijn zonovergoten terrassen, net alsof we elkaar gisteren voor de laatste keer gezien had. De klik was er onmiddellijk weer, zoals hij er zo'n 35-40 jaar ook onmiddellijk was. Met drie waren we, Jan, Philip V. en Philip T., de oudsten van de avondschoolklas voor systeemanalist-programmeur. Bij de start van de overweldiging van de informatica. 3 jaar avondschool die eigenlijk wel ons leven veranderd heeft.
Jan is uit het onderwijs gestapt (hij was docent wiskunde) en heeft een mooie loopbaan als IT-specialist uitgebouwd. Philip V. heeft zijn  zekerheid als kantoordirecteur van een bank opgezegd om succesvol een compleet ander pad te bewandelen en ik ben in een ouderwetse maatschappij begonnen met informatiseren van verstarde diensten. Voor de volgende 30-40 jaar.
Tot een jaar of 5 terug zijn we heel intens contact blijven houden met elkaar. Contact dat nu weer opgerakeld is, ik zag Philip V. een week of 2 terug, Jan vandaag. Zo tof ;-). De drie musketiers noemden ze ons in de avondschool.
Echte vriendschap is voor eeuwig. Al de rest vergaat.
Als je dat maar weet.