Als het erop aan komt doen we allemaal hetzelfde.
Hoe exclusief we ook denken te zijn.
27.4.13
22.4.13
16.4.13
Kwalijk
Ik neem het de wereld kwalijk dat jij moest sterven.
Maar de wereld trekt zich daar niets van aan.
Trek mezelf ook minder en minder van de wereld aan.
Ik vertrouw de wereld niet meer als hij lacht.
Maar de wereld trekt zich daar niets van aan.
Trek mezelf ook minder en minder van de wereld aan.
Ik vertrouw de wereld niet meer als hij lacht.
14.4.13
12.4.13
11.4.13
10.4.13
Kerst
Ik heb zonet een CD met beroemde klassieke kerstconcerten opgezet.
Past niet bij de lente maar wel bij mijn zwaar geïnfecteerde ogen waardoor ik momenteel enkel wat sneeuw zie tussen de sessies oogdruppels door.
Past niet bij de lente maar wel bij mijn zwaar geïnfecteerde ogen waardoor ik momenteel enkel wat sneeuw zie tussen de sessies oogdruppels door.
6.4.13
2.4.13
Bericht aan mijn goeie vriend Marc, daaronder in die mielies.
Ik heb vannacht (in mijn dromen, maar in uw afwezigheid) samen met u een nieuw gezelschapsspel ontwikkeld. Maar ik vrees dat het niet veel sukses zal hebben. Wij hadden een kruiswoordraadsel serieus vergroot (kotjes van ongeveer 10cm/10cm) en we hadden daar wanden rond gezet. Een variante op de letterbakken die vroeger in iedere living hingen, gevuld met miniaturen. Iedereen in de zaal had een A4-versie van het groot model om dan in te vullen. Ons groot 3D-exemplaar was voorzien van handvaten zodat we het de zaal konden binnendragen.
Een beetje zoals dat schilderij van Breughel : ge ziet het voor u, ik weet het.
Waar normaal de zwarte vlakjes waren hadden we de hokjes opgevuld met zand. Al de andere bakjes hadden we gevuld met van alle soorten vleeswaren en kaas. Merguezen, Chipolata's (in een rondje op een spies) kaasblokjes, salami, chips, nootjes, enz... Weliswaar maar 1 soort per kotje.
Onder de spelers in de zaal ontstond er grote ruzie omtrent het invullen van de kruiswoordraadsel.
De ene wilden per hokje de naam van het product invullen, de anderen enkel de eerste letter van het product maar zelfs daar was discussie over want specifiek over de Chipolata was er iemand die zei dat het daar niet de C was maar de E omdat hij dat interpreteerde als "Een chipolataworstje".
Bon als conclusie wil ik enkel zeggen dat we het beter niet commercialiseren. Zelfs al was ons "gat in de markt" dat initieel voorzien was dat na het invullen van de puzzle de ingrediënten van het voorbeeld mochten opgegeten worden. Ik vrees eerder dat het publiek de "marsandieze" zal gebruiken om naar elkaars kop te gooien in het gevecht.Ik hou je op de hoogte.
Een beetje zoals dat schilderij van Breughel : ge ziet het voor u, ik weet het.
Waar normaal de zwarte vlakjes waren hadden we de hokjes opgevuld met zand. Al de andere bakjes hadden we gevuld met van alle soorten vleeswaren en kaas. Merguezen, Chipolata's (in een rondje op een spies) kaasblokjes, salami, chips, nootjes, enz... Weliswaar maar 1 soort per kotje.
Onder de spelers in de zaal ontstond er grote ruzie omtrent het invullen van de kruiswoordraadsel.
De ene wilden per hokje de naam van het product invullen, de anderen enkel de eerste letter van het product maar zelfs daar was discussie over want specifiek over de Chipolata was er iemand die zei dat het daar niet de C was maar de E omdat hij dat interpreteerde als "Een chipolataworstje".
Bon als conclusie wil ik enkel zeggen dat we het beter niet commercialiseren. Zelfs al was ons "gat in de markt" dat initieel voorzien was dat na het invullen van de puzzle de ingrediënten van het voorbeeld mochten opgegeten worden. Ik vrees eerder dat het publiek de "marsandieze" zal gebruiken om naar elkaars kop te gooien in het gevecht.Ik hou je op de hoogte.
1.4.13
Abonneren op:
Posts (Atom)
