Blauw Zwart

Zwarte Piet heeft fel blauwe ogen.
Feller en blauwer kan niet.
Ik ben het zeker.

Spontaan gevoel

Er is een heel belangrijk criterium waarop je mensen op hun waarde kunt taxeren, namelijk hun spontaan gevoel voor humor maar dan vooral de aard van de humor waarin ze eventueel spontaan zijn.
Zijn ze kritisch voor zichzelf of lachen ze enkel met een ander.
En daarmee is eigenlijk alles gezegd.

Wel

Slechte inderdaad.
Wel hele plezante.

Slechte maten

En nu snel weg naar een feest met al mijn slechte vrienden,
correctie : slechte maten.
Heerlijk

Hard

Mooi om te zien hoe in de wat grotere bedrijven (op welke dacht je misschien??) hard werken nogal eens verward wordt met hard "bezig" zijn.
"Hoe gaat het?" "Zwijg man, druk druk druk", rondlopen zoals een kieken zonder kop, altijd ernstig praten over zaken die achteraf beschouwd niet ernstig te nemen zijn of het praten niet waard zijn.
Meestal houden de hard-bezig-zijnden voortdurend elkaar bezig zonder echt iets bij te brengen, integendeel, meestal bezorgen ze de anderen nog extra overlast.
Maar de wereld is eerlijk verdeeld, die soort is evenredig verspreid over alle lagen van een bedrijf.
Hoe meer die bedrijven echter naar de openbare sector toeneigen en dus te maken hebben met politiek, dan is het percentage "hard-bezigen" recht evenredig met de plaats op de ladder, soms zelfs licht exponentieel.
We zijn goed bezig zegt men dan.

Faut, pas faut, faut pas.

Faut mieux vivre avec des remords qu' avec des regrets.

Moeders en dochters

Een van de voordelen van ouder worden is dat de mama's
steeds jonger, mooier en aantrekkelijker worden.
Als je een mooi meisje ziet dan denk je automatisch aan de moeder,
die moet bijna knapper zijn dan haar dochter want die mama was
ongetwijfeld met een lelijke vent getrouwd waar ze ten onrechte
hopeloos verliefd op geworden was.
En zelfs dan resulteerde de combinatie van een mooie mama en een lelijke papa
in een mooi kind. Duidelijk de verdienste van de mama.
Alhoewel, soms twijfel je, als je het verleden terug ontmoet.
Neem nu J. bvb, zo'n mooi meisje,
dat kan nooit de verdienste van de mama alleen geweest zijn.
Die moet ook een mooie papa gehad hebben.
Je ziet het aan haar ogen.
Je hoort het aan haar stem.
Moet fijn zijn zo'n dochter.

Kan ik niet

en dan hoor je de muziek nog niet...

Natuurlijk wordt alom gestreden
En zwijgt voor velen de muziek
De tederheid is overleden
En de illusies zijn doodziek
Natuurlijk laat zich alles kopen
Voor wie er maar het meeste biedt
En worden bloemen stukgelopen
Maar een vriend zien huilen, kan ik niet

Natuurlijk hebben wij verloren
En wacht de dood ons aan het eind
Met onze schouders ver naar voren
Staan wij nog amper overeind
Natuurlijk zijn we vaak bedrogen
En liggen vogels in het riet
Die voor het laatst hebben gevlogen
Maar een vriend zien huilen, kan ik niet

Worden er steden stukgesmeten
Door kinderen van vijftig jaar
Dan wordt het leed weer gauw vergeten
Voor nieuw verdriet of nieuw gevaar
En de stations vol met verdwaalden
Al te ver heen voor elk verdriet
Geen enk'le waarheid die het haalde
Maar een vriend zien huilen, kan ik niet

Natuurlijk, spiegels zijn integer
Geen moed genoeg om jood te zijn
Niet elegant genoeg voor neger
Geen licht, alleen maar valse schijn
In eigen kilheid zo gevangen
Dat men voor liefde zich verschuilt
Zo aan het eind van elk verlangen
Maar dan een vriend te zien, die huilt

(Jacques Brel / Herman Van Veen)

Groot Wild

Best gevaarlijk om zo in een bos te verdwalen.
Je zal maar een jager tegenkomen die bijziend is.
Of een jager die schiet op al wat hij ziet.

Als je er maar deugd van hebt,
daar is waar het hem om gaat.

(op plaatje klikken voor groter beeld)