Karakter

Beter een goed karakter dan een slecht karakter.
Beter een slecht karakter dan geen karakter.

Wijs

Laat je niets wijs maken,
niet door anderen en vooral
niet door jezelf.

Denken aan Brigitte

De dag begint weer vroeg vandaag.
Het circus zet zijn tenten op het plein, wit en blauw.
De zandgrond viert weer feest vandaag.
Een kind verkent vol passie het terrein, ik denk aan jou.

Ik wou dat ik je even bellen kon.
Ik wou zo graag nog even met je praten.
Maar je bent al onderweg naar de zon.
Op zoek naar die ene plek onder de sterren.
Ik wou dat ik je even bellen kon.

Ik wou dat ik samen met je lachen kon.
Ik wou toch nog zoveel tegen je zeggen.
Maar jij lacht vast een eind weg in de zon.
En kijkt vannacht vol passie naar de sterren.
Ik wou dat ik samen met je lachen kon.
Ik wou dat ik samen met je lachen kon.

Ik wou dat ik je wakker maken kon.
Ik wou toch nog zoveel van je houden.
Maar je bent nu onderweg naar de zon.
Op weg naar je eigen plek tussen de sterren.
Ik wou dat ik je wakker maken kon.
Ik wou dat ik je wakker maken kon.

http://denken-aan-brigitte.blogspot.com/


(naar Bart Herman)

Vincennes

Da laatste dagen was ik met P,G,L en T in de sjieke villa van "Nichtje Sifkie en Neefje Zjors" in Vincennes, vlakbij metrostation Chateau de Vincennes van waaruit we gans Parijs konden verkennen om dan 's avonds op het terras lekker te koken, te eten en na te praten. Een heel mooi weekend.
Voor een geheime queeste, op zoek naar een handpop voor mijn poppenkast.
Eens kind, altijd kind.
Brigitte en ik zijn vroeger een paar keer naar Parijs geweest. Dat kwam me voortdurend voor de geest.
De mooie herinneringen, hoe we samen graag slenterden, winkels doorsnuisterden, dingen opzochten, bezienswaardigheden bezochten, op een terrasje de wereld bekeken, gewoon gelukkig waren met wat was.
Ook nu was Brigitte mee. In mijn hoofd, maar waar kun je beter zitten als geliefde.
Ze hielp me om de weg te vinden, door haar mening te geven over de originele retro Ray Ban (die van Roy Orbison) die ik altijd al wilde, altijd al zocht maar nu pas vond.
Het leven is niet moeilijk, is niet triest als je liefhebt.

Het Leven

Liever vriend voor het leven dan redder in de nood.
Dat soort heldendom is meestal geen lang leven beschoren.

Nuchter

Ik weet dat ik soms ongelooflijk sec en nuchter kan zijn.
Zodat het soms met sarcasme verward wordt, wat het wel niet is.
Ik ga meestal voorbij de euforie, voorbij de zinsbegoocheling.
Doet helemaal geen pijn, is heel duidelijk.
Alsof je in de mistbank van het menszijn toch kilometers ver kunt kijken.
Voorbij de illusies van romantiek en de zekerheid van wat nabij is.
Het stoort me niet, het sterkt me alleen.
Jammer dat het me soms kwalijk genomen wordt.
Maar dan is het misschien ook maar zo.

Begrip

Je kan niet alles begrijpen maar dat hoeft ook niet om gelukkig te zijn.
Als je dàt begrijpt hoef je eigenlijk niets meer te begrijpen.
Begrip is een zeer rekbaar begrip.

G

Meer nog dan de G7 is het de G3 die de wereld regeert.
Net zoals in het verhaal van de wetten van ellende die allen te herleiden zijn tot de eerste wet (als je een boterham laat vallen op het strand is het steeds met de kant van de confituur in het zand) zijn ook alle wereldlijke wetten te herleiden tot de primaire wet van de G3.
Dat ze daar niet vroeger aan gedacht hebben.
Ging veel werk gespaard zijn.

Very Zen

Ik voel me "very zen" vandaag.
In balans met mezelf, in balans met mijn omgeving, in balans met mijn verlies, in balans met mijn aanvaarding, in balans met mijn verwondering, in balans met mijn vragen, in balans met mijn weten, in balans dus.
Eergisteren kocht ik een CD-box met 35 CD's met "Violin Masterworks". Noem me een vioolconcerto en ik heb het nu (en ik had er al veel).
De nieuwe die ik ontdekte hebben mijn voorbije 48 uur gevuld met tevredenheid en ontroering, met emotie en blijdschap. Deze morgen besloot ik het goeie weer snel mee te nemen en nam ik wat verlof in de namiddag.
Met de Ducati, mijn felle Italiaan (alhoewel, het kan ook een felle Italiaanse zijn denk ik) gewoon de baan opgetrokken. Eerst naar Kortrijk en wat gepraat in alle ernst en vooral in alle onzin met mijn goeie vrienden Dirk en Bertus. Dan naar Bellegem platse om op een terras een te drinken met de scouts van "de vrienden van de poëzie" die een fietstocht aan het voorbereiden waren (als je een beetje geld hebt duw je niet meer zelf ;-) ) Hen een beetje begeleid maar op het mooie stuk "downhill" tussen Bellegem en Rollegem niet kunnen weerstaan aan de adrenalinekick van het volle bak accelereren en hen maar achtergelaten wetende dat ze ook plezier hadden. Snel naar mijn hometown, naar de supermarkt, de rest van mijn ingrediënten voor mijn etentje van vanavond gekocht. Vriendelijke mevrouw aan de kassa met gevoel voor humor.
Motor op stal ("aaike motor" zou Louis zeggen) en in de keuken alles gesneden en voorbereid zodat ik alles klaar had tegen 19h want beloofd aan persoonlijke lijfartse M. alles te demonstreren van de ondertussen hilarisch bekende sauce armoricaine. Nog even wat weg en weer gechat en gelachen met V., bezeten C. uit K.. Nu dit alles neerschrijven met behoorlijk luid op de achtergrond (de voorgrond) het adagio uit het vioolconcerto No. 1 in B flat Major, K207 van Wolfgang Amadeus Mozart (voor de kenners).
M. (niet uit James Bond) die me belt om te zeggen dat ze binnen 5 minuten aan de deur staat voor "the proof is in the taste of the Armorican Sauce).
In balans, alles in balans.
Zelfs moesten er fouten in staan.
Alles in balans.
Zen, very Zen.

Kommer en kwel

Nee, het leven is niet enkel kommer en kwel.
Het leven is wat je er zelf van maakt. Vooropgesteld dat je in een eerder voortvarende wereld als de onze hier leeft. Het is meestal zo goed of zo kwaad als je zelf wil. Als je er zelf wilt voor doen.
Er zijn mensen die veel tegenslagen hebben en er toch nog het beste van maken. Er zijn ook mensen die weinig tegenslagen hebben maar deze dan zo uitvergroten dat het een leven vol kommer en kwel lijkt. Bij nader inzicht is dit meestal maar een verlangen, een kreet naar aandacht.
"Kijk eens hoe erg mijn leven is", "kijk eens wat ik nu meemaak", "heb medelijden met mij", "help mij". Dit soort mensen kun je niet helpen want de enige hulp die ze kunnen gebruiken moet vanuit hen zelf komen. En dat is meestal niet te verwezenlijken.
Bon, ter illustratie van bovenstaande, de batterij van mijn Ducati was leeg doordat het alarm al te lang aanlag zonder ermee te rijden (met de moto, niet het alarm) maar doordat ik een batterijlader heb aangelegd start het monster weer gelijk de beesten: YES, sla de straat Jaak (hit the road Jack).

32 jaar geleden omstreeks 15h30

Is het leven eerlijk?
Nee, de wereld heeft niets met eerlijk en rechtvaardig te maken.
Dat maken we ons maar wijs als het ons goed gaat, of als het ons goed uitkomt.
Van de 3 mensen op de foto hierboven ben ik de enige die nog leeft.
Brigitte werd net 54, haar pa amper 49.
Is dat eerlijk? Nee. Is dat rechtvaardig? Nee.
Mag, moet ik van geluk spreken dat ik nog leef?
Niemand die het weet.
Die het kan weten.