Morgen weer de geplande doelloosheid.
Ik kijk rond en zie wel waar ik uit kom.
30.7.15
29.7.15
Terug, rond, vooruit
Als je leeft kun je achterom kijken, naar wat was, rondom je kijken,
naar wat is en voor je uit kijken naar wat moet komen.
Dit moet allemaal eerder gelijkmatig verdeeld zijn, met een licht accent op vooruit kijken.
Begin je teveel achterom te kijken naar wat was dan wordt het moeilijk om gelukkig te blijven.
Kijk je teveel naar het heden dan kun je wel tijdelijk gelukkig zijn maar het lijkt alsof het geen doel heeft. Geluk heeft veel te maken met verwachting, verwondering om wat zal komen.
Zoals zoveel moet er van alles een balans zijn.
naar wat is en voor je uit kijken naar wat moet komen.
Dit moet allemaal eerder gelijkmatig verdeeld zijn, met een licht accent op vooruit kijken.
Begin je teveel achterom te kijken naar wat was dan wordt het moeilijk om gelukkig te blijven.
Kijk je teveel naar het heden dan kun je wel tijdelijk gelukkig zijn maar het lijkt alsof het geen doel heeft. Geluk heeft veel te maken met verwachting, verwondering om wat zal komen.
Zoals zoveel moet er van alles een balans zijn.
26.7.15
Wat een zonde van de tijd ...
Uit het niets en heel erg onderweg
Hooguit toevallig in de buurt
Of had je gewoon omdat het kon
Nog eens een trein genomen
En heeft het daarom zo lang geduurd
Tot je me had gevonden
Hoe kwam het dat ik kon volgen
Ondanks de snelheid van je bochten
En jouw kennis van 't parcours
Wat maakt het uit?
Zo lang je blijft
Kan het me echt niet schelen
Of toeval echt bestaat
Want jij kwam van nergens
En ik zocht je overal
Jij maakt een eind aan de strijd
Eerst vond ik je nergens
En ineens was je overal
Maar wat een zonde van de tijd
Alsof ik altijd heb geweten
Dat er niets zou komen
Alsof ik jou al had bedacht
En had je gewoon omdat het kon
Een andere weg genomen
Dan stond ik nu nog altijd op wacht
Want jij kwam van nergens
En ik zocht je overal
Jij maakt een eind aan de strijd
Eerst vond ik je nergens
En ineens was je overal
Maar wat een zonde van de tijd
Ik zie je nog altijd komen
Uit het niets en heel erg onderweg
Maar wat een zonde van de tijd
Hooguit toevallig in de buurt
Of had je gewoon omdat het kon
Nog eens een trein genomen
En heeft het daarom zo lang geduurd
Tot je me had gevonden
Hoe kwam het dat ik kon volgen
Ondanks de snelheid van je bochten
En jouw kennis van 't parcours
Wat maakt het uit?
Zo lang je blijft
Kan het me echt niet schelen
Of toeval echt bestaat
Want jij kwam van nergens
En ik zocht je overal
Jij maakt een eind aan de strijd
Eerst vond ik je nergens
En ineens was je overal
Maar wat een zonde van de tijd
Alsof ik altijd heb geweten
Dat er niets zou komen
Alsof ik jou al had bedacht
En had je gewoon omdat het kon
Een andere weg genomen
Dan stond ik nu nog altijd op wacht
Want jij kwam van nergens
En ik zocht je overal
Jij maakt een eind aan de strijd
Eerst vond ik je nergens
En ineens was je overal
Maar wat een zonde van de tijd
Ik zie je nog altijd komen
Uit het niets en heel erg onderweg
Maar wat een zonde van de tijd
24.7.15
22.7.15
Niet veel
Ik heb weinig, heel weinig, mensen die me nauw aan het hart liggen.
Maar die me nauw aan het hart ligt mag me eigenlijk bijna alles vragen.
Maar die me nauw aan het hart ligt mag me eigenlijk bijna alles vragen.
16.7.15
Nog steeds meer
Mijn Pa weet nog steeds veel meer dan ikzelf, Misschien wel meer dan ik ooit zal weten.
Maar hij krijgt het moeilijk om die enorme berg aan informatie uit elkaar te houden.
De herinneringen beginnen door elkaar te lopen maar verwonderlijk hoe scherp en gedetailleerd die flarden nog zijn. Zelfs op zijn 94ste.
Alleen moet je hem nu en dan eens terugbrengen naar het punt waar hij begon af te dwalen.
Maar dat doe ik met plezier. Ik leer nog steeds bij.
Maar hij krijgt het moeilijk om die enorme berg aan informatie uit elkaar te houden.
De herinneringen beginnen door elkaar te lopen maar verwonderlijk hoe scherp en gedetailleerd die flarden nog zijn. Zelfs op zijn 94ste.
Alleen moet je hem nu en dan eens terugbrengen naar het punt waar hij begon af te dwalen.
Maar dat doe ik met plezier. Ik leer nog steeds bij.
14.7.15
11.7.15
3.7.15
Fair
Het is niet eerlijk dat Brigitte niet kon genieten van waar ze voor gewerkt had,
wat ze verdiend en opgebouwd had. Haar mooie huis, haar mooie tuin waar ze al haar creativiteit in gestopt had. Er waren ook wel dingen van mij, meestal gadgets of ongewone dingen maar het geheel, het samenvloeien van alles, was haar werk. Ze was er ook dag en nacht mee bezig geweest.
Soms voel ik me als de instandhouder van haar werk, een soort greenkeeper, iemand die beloofd heeft om er goed voor te zorgen en te maken dat de originaliteit bleef. Iets wat ik trouwens ook beloofd had in de laatste weken van haar aardse leven.
Ik kan me er wel in vinden maar soms vraag ik me af "wat na mij?".
Maar dan bedenk ik dat ik mij daar geen zorgen moet over maken.
Zoals het nu is, is het goed. Wat daarna komt zal voor iemand anders goed zijn.
Het leven is zo onvoorspelbaar dat je niet teveel moet piekeren over "wat als".
Want het leven kan zo gedaan zijn. Je hebt het niet onder controle.
wat ze verdiend en opgebouwd had. Haar mooie huis, haar mooie tuin waar ze al haar creativiteit in gestopt had. Er waren ook wel dingen van mij, meestal gadgets of ongewone dingen maar het geheel, het samenvloeien van alles, was haar werk. Ze was er ook dag en nacht mee bezig geweest.
Soms voel ik me als de instandhouder van haar werk, een soort greenkeeper, iemand die beloofd heeft om er goed voor te zorgen en te maken dat de originaliteit bleef. Iets wat ik trouwens ook beloofd had in de laatste weken van haar aardse leven.
Ik kan me er wel in vinden maar soms vraag ik me af "wat na mij?".
Maar dan bedenk ik dat ik mij daar geen zorgen moet over maken.
Zoals het nu is, is het goed. Wat daarna komt zal voor iemand anders goed zijn.
Het leven is zo onvoorspelbaar dat je niet teveel moet piekeren over "wat als".
Want het leven kan zo gedaan zijn. Je hebt het niet onder controle.
2.7.15
Abonneren op:
Posts (Atom)
