Vrienden koester je.
Door dik en door dun,
door dun en door dik.
Van links naar rechts,
van rechts naar links.
Er zijn er niet veel,
weinig welbeschouwd.
Heel kostbaar daarom.
De een voor de ander,
de ander voor de een.
28.12.18
De dagen
Met ouder worden besef je dat "de dagen" serieus overroepen zijn.
Allemaal opgeklopt en ver weg van de initiële intentie.
Het mooie eraan is dat de lente en de zomer weer dichterbij komen.
De donkere dagen voorbij en de heldere dagen in zicht.
Altijd blij als "de feesten" voorbij zijn.
Allemaal opgeklopt en ver weg van de initiële intentie.
Het mooie eraan is dat de lente en de zomer weer dichterbij komen.
De donkere dagen voorbij en de heldere dagen in zicht.
Altijd blij als "de feesten" voorbij zijn.
24.12.18
23.12.18
21.12.18
14.12.18
Vreemd
Vreemd hoe het ongenoegen van de mensen steeds toeneemt.
Ik vraag me af wat de diepere oorzaak is. Het opjutten door malafide politiekers en stemmingmakers heeft er zeker mee te maken maar dat kan toch niet de enige oorzaak zijn. Zijn we te beschaafd geworden (in de zin van beschavingsevolutie dan wel), is het de drang naar steeds meer? Is het een rechtstreeks gevolg van de globalisering waar uiteindelijk iedereen, buiten de rijken, armer van geworden is? Hoogst eigenaardig. Tevredenheid is precies een ziekte geworden in de ogen van velen...
Ik vraag me af wat de diepere oorzaak is. Het opjutten door malafide politiekers en stemmingmakers heeft er zeker mee te maken maar dat kan toch niet de enige oorzaak zijn. Zijn we te beschaafd geworden (in de zin van beschavingsevolutie dan wel), is het de drang naar steeds meer? Is het een rechtstreeks gevolg van de globalisering waar uiteindelijk iedereen, buiten de rijken, armer van geworden is? Hoogst eigenaardig. Tevredenheid is precies een ziekte geworden in de ogen van velen...
7.12.18
5.12.18
3.12.18
25.11.18
Het heden en de toekomst
Naast een reis door het verleden maak ik ook een reis door het heden, voor een stuk ook door de toekomst. Als ik het goed overschouw dan wordt de groep van mensen waar je eigenlijk kunt op rekenen, kunt vertrouwen, echt eerlijk zijn, waarmee je nog intens je toekomst wil of kunt delen, van langs om kleiner.Ik denk dat het maken heeft met naïviteit, geloven als je niet mag geloven, vertrouwen als je niet mag vertrouwen. Opportunisme ook.
Jammer.
Jammer.
20.11.18
Anders
Ik ben een reis door het verleden aan het maken, ben oude videobanden van 20-25-30 jaar oud aan het digitaliseren of op dvd aan het plaatsen. Hoe ik ooit over de Alpen vloog met een luchtballon, hoe we met Pa en Ma op reis gingen met de TGV naar Lourdes, naar La Paillotte en naar Ouessant, mijn 40ste verjaardag en een mooi familiefeest in ons oud huis in het centrum waar broer Jan gezorgd had voor een wedstrijd met pijl en boog op een liggende wip in de tuin en waar nichtje Elke een pijl over de schutting tot op het kerkhof vlak achter ons huis schoot (er waren veel doden toen we de pijl terughaalden...), Opa die 80 werd en Opa en Oma die 65 jaar gehuwd waren, enz...
Mooi maar ook confronterend. Ik weet niet als ik het echt leuk vind, hoe we veranderd zijn, wie er allemaal niet meer is, hoe groot kleine kinderen geworden zijn en hoe oud jonge mensen van toen.
Maar ook hoeveel tijd er toen in een filmpje gestoken werd, hoe lang het duurde. Terwijl nu alles snel moet gaan, geen filmpjes van meer dan 5-7 minuten.
Het toont me hoe we allemaal sneller beginnen te leven, zonder stil te staan wanneer het goed is, wanneer we beter even de riem afleggen.
Het is vooral allemaal anders nu, zonder over beter of slechter te spreken. Gewoon anders.
De goeie oude tijd bestaat niet. We leven vooral nu.
Dat mogen we niet vergeten, nù te leven.
Mooi maar ook confronterend. Ik weet niet als ik het echt leuk vind, hoe we veranderd zijn, wie er allemaal niet meer is, hoe groot kleine kinderen geworden zijn en hoe oud jonge mensen van toen.
Maar ook hoeveel tijd er toen in een filmpje gestoken werd, hoe lang het duurde. Terwijl nu alles snel moet gaan, geen filmpjes van meer dan 5-7 minuten.
Het toont me hoe we allemaal sneller beginnen te leven, zonder stil te staan wanneer het goed is, wanneer we beter even de riem afleggen.
Het is vooral allemaal anders nu, zonder over beter of slechter te spreken. Gewoon anders.
De goeie oude tijd bestaat niet. We leven vooral nu.
Dat mogen we niet vergeten, nù te leven.
11.11.18
8.11.18
6.11.18
5.11.18
1.11.18
30.10.18
Google street view
Vandaag geen weer om buiten te gaan, lang geleden zo'n triestig weer.
Deze namiddag ben ik dan maar door mijn herinneringen gereisd, virtueel dan nog wel dank zij Google streetview. Plaatsen waar ik vroeger, heel vroeger, geweest ben en ook recenter. Bijna allemaal in het zuiden of toch waar het warm was.Van toen ik een jaar of 19-20 was, toen als foerier voor de scouts in Authon. Gaan kijken naar het terras in Sisteron waar we met de foeriers een glas dronken na de inkopen voor we weer de tientallen haarspeldbochten moesten nemen naar de kampplaats hoog in de bergen. Naar kleine dorpjes in de Provence en de Var met goed verscholen prima restaurantjes met de patron aan het fornuis en madame in de zaal (of omgekeerd ;-).
Villecroze, Salernes, Silans-les-Cascades, Esparron de Verdon, Gréoux les bains, Saint Julien en nog zoveel meer. Allemaal virtueel te zien. Best wel confronterend soms.
Reizen doe je best in je hoofd...
Deze namiddag ben ik dan maar door mijn herinneringen gereisd, virtueel dan nog wel dank zij Google streetview. Plaatsen waar ik vroeger, heel vroeger, geweest ben en ook recenter. Bijna allemaal in het zuiden of toch waar het warm was.Van toen ik een jaar of 19-20 was, toen als foerier voor de scouts in Authon. Gaan kijken naar het terras in Sisteron waar we met de foeriers een glas dronken na de inkopen voor we weer de tientallen haarspeldbochten moesten nemen naar de kampplaats hoog in de bergen. Naar kleine dorpjes in de Provence en de Var met goed verscholen prima restaurantjes met de patron aan het fornuis en madame in de zaal (of omgekeerd ;-).
Villecroze, Salernes, Silans-les-Cascades, Esparron de Verdon, Gréoux les bains, Saint Julien en nog zoveel meer. Allemaal virtueel te zien. Best wel confronterend soms.
Reizen doe je best in je hoofd...
28.10.18
26.10.18
25.10.18
Warm licht
In iedereen brandt een lichtje, een vlammetje, een vuurtje voor iets maar beter voor iemand.
Zonder kan je niet echt leven. Bewust leven. Soms flakkert het even of licht het heel erg op.
Maar je moet erover waken dat het niet doven kan, blijft branden, op een laag pitje soms als je brandstof wat op raakt. Want als het vlammetje dooft ben je, zonder dat je het zelf beseft, traagjes aan het sterven.
Zonder kan je niet echt leven. Bewust leven. Soms flakkert het even of licht het heel erg op.
Maar je moet erover waken dat het niet doven kan, blijft branden, op een laag pitje soms als je brandstof wat op raakt. Want als het vlammetje dooft ben je, zonder dat je het zelf beseft, traagjes aan het sterven.
23.10.18
Niets voor niets
Als je iets wilt wat je nog nooit hebt gehad,
dan moet je bereid zijn iets te doen wat je nog nooit hebt gedaan.
(T. Jefferson)
dan moet je bereid zijn iets te doen wat je nog nooit hebt gedaan.
(T. Jefferson)
19.10.18
18.10.18
17.10.18
16.10.18
15.10.18
Schijn bedriegt
De schijn ophouden kost veel energie.
Meestal verloren energie op het eind van de rit.
Meestal verloren energie op het eind van de rit.
13.10.18
12.10.18
11.10.18
10.10.18
Plus près des étoiles
Decennia geleden had ik een -nu ouderwetse- CD gekocht van "Gold". Een op dat moment populaire Franse popgroep. Er waren indertijd wel een paar goeie Franse groepen die "den Johnny" mijlenver onder zich lieten. Gold was daar een van (Indochine trouwens ook).
De CD vind ik niet meer maar ik heb hem vandaag voor amper 5,99 Euro gedownload in iTunes. Feest hier, lekker luid.
Laisser nous chanter.
De CD vind ik niet meer maar ik heb hem vandaag voor amper 5,99 Euro gedownload in iTunes. Feest hier, lekker luid.
Laisser nous chanter.
8.10.18
7.10.18
3.10.18
1.10.18
30.9.18
Leren
Vandaag wel een mooie dag.
Niet echt mijn ding maar het was voor het goeie doel en ik werd aan het einde verwelkomd door iemand waardoor ik graag verwelkomd word.
Ik heb ook veel geleerd, over betrokkenheid, over echte vrienden die je steunen als je een zeldzame keer iets vraagt, over "vrienden" die aan eigenlijk alleen maar aan de rand van de weg staan te kijken., gewoon aan het curiezeneuzen zijn. Ook dat is leerrijk.
Alhoewel, van de meeste, zoniet allen, wist ik dat al.
Ik loop hier al lang rond.
Niet echt mijn ding maar het was voor het goeie doel en ik werd aan het einde verwelkomd door iemand waardoor ik graag verwelkomd word.
Ik heb ook veel geleerd, over betrokkenheid, over echte vrienden die je steunen als je een zeldzame keer iets vraagt, over "vrienden" die aan eigenlijk alleen maar aan de rand van de weg staan te kijken., gewoon aan het curiezeneuzen zijn. Ook dat is leerrijk.
Alhoewel, van de meeste, zoniet allen, wist ik dat al.
Ik loop hier al lang rond.
29.9.18
26.9.18
R.E.
Vanavond heb ik Richard Elliot herontdekt. Notoir saxofonist die ik leerde smaken door de Amerikaanse vriend van de uitbater van de toenmalige 'De Engel" in Kortrijk. Nico dacht ik, de uitbater na Philip. Pfff zo lang geleden.
Die vriend van Nico ging nu en dan terug naar de States en bracht dan CD's mee voor mij. O.a. van Richard Elliot. Ik heb het even nagezien, Richard Elliot treedt nog steeds op. Komt/kwam dit jaar zelfs naar Amsterdam. Machtige chill muziek, jazzy, soul, enz... Het deed me denken aan toen ik een week in Atlanta was voor iets wat ze nu DMS noemen, nu, van mij was dat 20 jaar geleden en daar zijn die slimme sukkels van nu nog steeds niet uit ;-). Steve, onze contactpersoon van CES, had steeds van die muziek in onze "van" waarmee we ons verplaatsten, wel tof. Daar heb ik het leren appreciëren.
Sax is een machtig instrument, Adolphe Sax, de uitvinder van de sax, was trouwens een Belg. Nu "Deep Blue" van Richard Elliot door de koptelefoon.
Blij dat ik het weer hoor, nu op mijn iPhone straks in de wagen.
Die vriend van Nico ging nu en dan terug naar de States en bracht dan CD's mee voor mij. O.a. van Richard Elliot. Ik heb het even nagezien, Richard Elliot treedt nog steeds op. Komt/kwam dit jaar zelfs naar Amsterdam. Machtige chill muziek, jazzy, soul, enz... Het deed me denken aan toen ik een week in Atlanta was voor iets wat ze nu DMS noemen, nu, van mij was dat 20 jaar geleden en daar zijn die slimme sukkels van nu nog steeds niet uit ;-). Steve, onze contactpersoon van CES, had steeds van die muziek in onze "van" waarmee we ons verplaatsten, wel tof. Daar heb ik het leren appreciëren.
Sax is een machtig instrument, Adolphe Sax, de uitvinder van de sax, was trouwens een Belg. Nu "Deep Blue" van Richard Elliot door de koptelefoon.
Blij dat ik het weer hoor, nu op mijn iPhone straks in de wagen.
25.9.18
24.9.18
23.9.18
19.9.18
Twitter en zo
De overvloed aan sociale media maakt de mens alleen maar eenzamer.
Naast en door elkaar kwetteren als mussen.
Maar de mussen zitten in groep bij elkaar.
Praten met elkaar.
Naast en door elkaar kwetteren als mussen.
Maar de mussen zitten in groep bij elkaar.
Praten met elkaar.
16.9.18
11.9.18
1.9.18
29.8.18
28.8.18
27.8.18
26.8.18
21.8.18
19.8.18
18.8.18
16.8.18
12.8.18
Tussen vandaag en morgen...
Ik denk heel goed na voor ik ze sluit
Straks wordt vandaag vanzelf weer gisteren
En zo wint vroeger weer wat tijd
In het licht van de eindigheid
Vind je het erg dat ik blijf hangen
Tussen vanavond en morgenvroeg
De grens is dun, zelfs onbestaand
In het licht van deze maan
En ik slaap alleen als het niet anders kan
Ik sla op de vlucht, daar weet ik alles van
Mijn hele lijf is dood gewicht
Maar slapen doe je met je ogen dicht
De stad vlakbij, de honden luid
Eén goed excuus en ik kruip eruit
De fles te leeg, mijn hoofd te vol
Het hele land onder de wol
Maar ik slaap alleen als het niet anders kan
Ik sla op de vlucht, daar weet ik alles van
Mijn hele lijf is dood gewicht
Maar slapen doe je met je ogen dicht
Maar er is geen ontkomen aan
Ook zonder slaap breekt de morgen aan
Of hoe de dag toch weer begon
In het licht van deze zon
Maar ik slaap alleen als het niet anders kan
Ik sla op de vlucht, daar weet ik alles van
Mijn hele lijf is dood gewicht
Maar slapen doe je met je ogen dicht
(Yevgeni)
Straks wordt vandaag vanzelf weer gisteren
En zo wint vroeger weer wat tijd
In het licht van de eindigheid
Vind je het erg dat ik blijf hangen
Tussen vanavond en morgenvroeg
De grens is dun, zelfs onbestaand
In het licht van deze maan
En ik slaap alleen als het niet anders kan
Ik sla op de vlucht, daar weet ik alles van
Mijn hele lijf is dood gewicht
Maar slapen doe je met je ogen dicht
De stad vlakbij, de honden luid
Eén goed excuus en ik kruip eruit
De fles te leeg, mijn hoofd te vol
Het hele land onder de wol
Maar ik slaap alleen als het niet anders kan
Ik sla op de vlucht, daar weet ik alles van
Mijn hele lijf is dood gewicht
Maar slapen doe je met je ogen dicht
Maar er is geen ontkomen aan
Ook zonder slaap breekt de morgen aan
Of hoe de dag toch weer begon
In het licht van deze zon
Maar ik slaap alleen als het niet anders kan
Ik sla op de vlucht, daar weet ik alles van
Mijn hele lijf is dood gewicht
Maar slapen doe je met je ogen dicht
(Yevgeni)
10.8.18
7.8.18
Pa
Vandaag precies 1 jaar geleden dat pa overleden is.
Dit is wat ik verleden jaar schreef, amper 1 maand voor hij stierf...
Dit is wat ik verleden jaar schreef, amper 1 maand voor hij stierf...
1968
Het staat in Romeinse cijfers, in koper gegraveerd, aan de binnenkant van de klok van Opa.
Hij was er heel trots op toen hij ze gekocht had. Je kent het wel, een staande klok van vroeger.
Op bestelling gemaakt bij de meubelmaker die ook de meubels van het ouderlijk huis gemaakt had en daarna door een bevriende "horlogeur" voorzien van een uurwerk met koperen front, regelbare slinger, slag en melodie op het kwartier en het uur en gewichten, een mini Big Ben.
In zijn soort en tijd was het best wel mooi. Het tikken en het luiden werd ook een onderdeel van de sfeer van het huis, van onze jeugd toen we nog thuis woonden en daarna als we op bezoek kwamen. Je lette er niet meer op, enkel als ze stilgevallen was, raar en de klok kon met opgehaalde gewichten 3-4 dagen werken. Opa had er dagelijks plezier van. Hij wilde telkens de klok fijnregelen met het gewicht onderaan de slinger, wat vooruit of wat achteruit laten lopen maar nooit exact. Het was een voortdurende taak. De calibratie gebeurde met "de sprekende klok" (bestond toen nog) of met het uursignaal van het nieuws op de radio.
Toen opa en oma het huis moesten verlaten was er niemand echt geïnteresseerd om ze over te nemen, ik ook niet eigenlijk maar we vonden het allemaal zonde dat die klok ergens in Togo of zo ging terecht komen. Bij het definitief leegmaken van het ouderlijk huis kwam ze dan maar naar hier, ik had toch plaats op mijn logeerkamer en ze kon net onder het dak. Broer Jan en ik hadden nogal wat moeite om ze naar de eerste verdieping te krijgen maar uiteindelijk was ik wel tevreden met de plaats op de logeerkamer boven. Als ik overnachters heb moet ik hen wel zeggen dat ze de slinger moeten stopzetten want slapen ze door het monotone getik dan worden ze zeker wakker van het slag. Maar goed, zo is de regel van de logeerkamer hier.
Ikzelf ben blij dat ze hier staat, want net als opa probeer ik de klok heel juist te laten lopen, wat me ook niet lukt. Als calibratie gebruik ik nu een DCF-gestuurd klokje van misschien geen 20 euro dat ik vlak naast de staande klok gezet heb. Dus om de 2-3 dagen ga ik naar de logeerkamer om de gewichten op te trekken en te zien in welke mate ik de slinger moet regelen, vooruit of achteruit, ze mag eigenlijk ook nooit stilvallen behalve als ik eens een paar dagen weg moest zijn wat niet zoveel gebeurt. Ik hoor ook altijd op de achtergrond het slag om het kwartier en als ik 's nachts toevallig wakker lig op het uur hoor ik het slag heel ver weg en tel ik mee.
Maar iedere keer als ik de klok hoor of ze aan het bijregelen ben zeg ik "Dag Opa" en dat is de grote verdienste van de klok (die ondertussen ook 50 jaar is geworden...)
Hij was er heel trots op toen hij ze gekocht had. Je kent het wel, een staande klok van vroeger.
Op bestelling gemaakt bij de meubelmaker die ook de meubels van het ouderlijk huis gemaakt had en daarna door een bevriende "horlogeur" voorzien van een uurwerk met koperen front, regelbare slinger, slag en melodie op het kwartier en het uur en gewichten, een mini Big Ben.
In zijn soort en tijd was het best wel mooi. Het tikken en het luiden werd ook een onderdeel van de sfeer van het huis, van onze jeugd toen we nog thuis woonden en daarna als we op bezoek kwamen. Je lette er niet meer op, enkel als ze stilgevallen was, raar en de klok kon met opgehaalde gewichten 3-4 dagen werken. Opa had er dagelijks plezier van. Hij wilde telkens de klok fijnregelen met het gewicht onderaan de slinger, wat vooruit of wat achteruit laten lopen maar nooit exact. Het was een voortdurende taak. De calibratie gebeurde met "de sprekende klok" (bestond toen nog) of met het uursignaal van het nieuws op de radio.
Toen opa en oma het huis moesten verlaten was er niemand echt geïnteresseerd om ze over te nemen, ik ook niet eigenlijk maar we vonden het allemaal zonde dat die klok ergens in Togo of zo ging terecht komen. Bij het definitief leegmaken van het ouderlijk huis kwam ze dan maar naar hier, ik had toch plaats op mijn logeerkamer en ze kon net onder het dak. Broer Jan en ik hadden nogal wat moeite om ze naar de eerste verdieping te krijgen maar uiteindelijk was ik wel tevreden met de plaats op de logeerkamer boven. Als ik overnachters heb moet ik hen wel zeggen dat ze de slinger moeten stopzetten want slapen ze door het monotone getik dan worden ze zeker wakker van het slag. Maar goed, zo is de regel van de logeerkamer hier.
Ikzelf ben blij dat ze hier staat, want net als opa probeer ik de klok heel juist te laten lopen, wat me ook niet lukt. Als calibratie gebruik ik nu een DCF-gestuurd klokje van misschien geen 20 euro dat ik vlak naast de staande klok gezet heb. Dus om de 2-3 dagen ga ik naar de logeerkamer om de gewichten op te trekken en te zien in welke mate ik de slinger moet regelen, vooruit of achteruit, ze mag eigenlijk ook nooit stilvallen behalve als ik eens een paar dagen weg moest zijn wat niet zoveel gebeurt. Ik hoor ook altijd op de achtergrond het slag om het kwartier en als ik 's nachts toevallig wakker lig op het uur hoor ik het slag heel ver weg en tel ik mee.
Maar iedere keer als ik de klok hoor of ze aan het bijregelen ben zeg ik "Dag Opa" en dat is de grote verdienste van de klok (die ondertussen ook 50 jaar is geworden...)
6.8.18
5.8.18
4.8.18
SW analyse
Ik herinner me dat we vroeger voor de start van een project de sterke en de zwakke kanten van de systemen moesten evalueren. Het doel was om de systemen en hun sterke kanten nog beter te maken door te werken aan wat kon verbeterd worden. "Zwak" heb ik eigenlijk altijd een slechte benadering gevonden, te negatief gesteld. "Te verbeteren" was een positievere benadering.
Dat is eigenlijk waar veel in dit leven om draait, als je positief probeert te kijken kom je zoveel verder.
Dat is eigenlijk waar veel in dit leven om draait, als je positief probeert te kijken kom je zoveel verder.
1.8.18
28.7.18
25.7.18
Dromen geen bedrog
Het blijft merkwaardig hoe de ontmoetingen, contacten, gebeurtenissen en de gedachten van de voorbije dag samen met figuren, gebeurtenissen uit verleden en heden gemixt worden tot een nieuwe droom, nieuwe inzichten waar alles eigenlijk nauwkeurig te traceren valt. Door de warmte waarschijnlijk niet zo diep geslapen waardoor ik me veel van de droom kon herinneren.
Het geheel klopt misschien niet maar de onderdelen wel, personen spelen de rol van anderen maar wel correct.. Steeds eigenaardig.
Het geheel klopt misschien niet maar de onderdelen wel, personen spelen de rol van anderen maar wel correct.. Steeds eigenaardig.
24.7.18
23.7.18
21.7.18
16.7.18
10.7.18
7.7.18
keuze
Eigenlijk kan het leven heel eenvoudig zijn maar mensen kiezen er vaak voor om het nodeloos ingewikkeld te maken. We zijn veel te kort op deze planeet om over alles te piekeren.
Ik had vanavond heel toevallig een lang en aangenaam gesprek met een compleet onbekende uit een andere cultuur, een ander land en we kwamen tot dezelfde slotsom : je moet het leven nemen zoals het komt en er het beste van maken, je hebt geen keuze. Verlies vooral geen tijd, hij is kostbaar...
Wijsheid over grenzen en culturen heen.
Mooi is dat ;-) .
Ik had vanavond heel toevallig een lang en aangenaam gesprek met een compleet onbekende uit een andere cultuur, een ander land en we kwamen tot dezelfde slotsom : je moet het leven nemen zoals het komt en er het beste van maken, je hebt geen keuze. Verlies vooral geen tijd, hij is kostbaar...
Wijsheid over grenzen en culturen heen.
Mooi is dat ;-) .
6.7.18
5.7.18
2.7.18
30.6.18
contrasten
Leven in een wereld vol contrasten is zoals foto's nemen van een tafereel met veel contrast.
De balans vinden tussen helder en donker is heel moeilijk.
De balans vinden tussen helder en donker is heel moeilijk.
29.6.18
zin
Met welk doel draait de wereld of zijn we gewoon een per ongeluk ontstane chaos?
Heeft het zin om dat te weten, om dat te ontdekken, kan je het weten?
Ik heb het me al zoveel afgevraagd en ik weet het nog steeds niet.
Misschien ben je een stuk gelukkiger als je daar niet van wakker ligt.
Ik ben het bijna zeker.
Heeft het zin om dat te weten, om dat te ontdekken, kan je het weten?
Ik heb het me al zoveel afgevraagd en ik weet het nog steeds niet.
Misschien ben je een stuk gelukkiger als je daar niet van wakker ligt.
Ik ben het bijna zeker.
26.6.18
24.6.18
Minder en meer
Ieder mens heeft zijn mindere kantjes.
Maar van enkelen stoort het je minder.
Neem je het bij het geheel.
Dat je meer aanspreekt
dan van anderen..
Maar van enkelen stoort het je minder.
Neem je het bij het geheel.
Dat je meer aanspreekt
dan van anderen..
23.6.18
22.6.18
20.6.18
Superglue
Zelfs de beste patroonheiligen kunnen breken.
Neem nu Sint Antonius die alles wat verloren is terug kan vinden.
Indertijd nog gekregen van mijn ma omdat ik eigenlijk alles verloor.
Ik moet zeggen, het helpt, ik vind alles terug sindsdien. Viel hij nu wel niet van mijn kast zeker...
Maar ook van breken heeft hij verstand. Hij was mooi in twee en hield het kindje nog op zijn arm.
Ik had enkel de mooie evenwichtige breuk met superlijm aan elkaar te zetten en klaar was Antoon.
Geen mens die het ziet.
Neem nu Sint Antonius die alles wat verloren is terug kan vinden.
Indertijd nog gekregen van mijn ma omdat ik eigenlijk alles verloor.
Ik moet zeggen, het helpt, ik vind alles terug sindsdien. Viel hij nu wel niet van mijn kast zeker...
Maar ook van breken heeft hij verstand. Hij was mooi in twee en hield het kindje nog op zijn arm.
Ik had enkel de mooie evenwichtige breuk met superlijm aan elkaar te zetten en klaar was Antoon.
Geen mens die het ziet.
19.6.18
13.6.18
12.6.18
10.6.18
7.6.18
ENTP
Volgens de Myers-Briggs Type Indicator ben ik een ENTP en dat klopt goed.
Het is wel tamelijk uitgesproken want ernstige testen door bedrijfspsychologen op verschillende momenten van mijn loopbaan gaven altijd hetzelfde uitgesproken resultaat ondanks het feit dat er bij velen in de tijd een licht verloop qua profiel kan voorkomen. Die hoofdkenmerken herken ik heel duidelijk bij mezelf.
Het verklaart ook voor een stuk waarom ik geen echte teamspeler ben maar veeleer aanstuur dan meespeel, meer leid dan volg, een eigen gedacht heb, niet kan gemotiveerd worden door anderen omdat ik eigenlijk een intrinsiek gemotiveerde ben, het moet uit mezelf komen en ik moet er zelf in geloven, het zelf kunnen bewijzen. Ik heb veel bewegingsruimte en autonomie nodig in wat ik doe anders doe ik niet mee. Ik loop niet achter vlaggen, opgelegde "Missie Visie Strategie".
Ik wil zelf uitzoeken, zelf uitvinden. In het type bedrijven waar ik gewerkt heb was dit niet evident omdat in dat soort firma’s de hierarchie meestal niet gebaseerd is op competentie maar op politiek en lobbying, totaal niet gehinderd door enige kennis ter zake.
Een gerenommeerd psycholoog heeft me ooit gezegd na een zoveelste screening:
"Philip, bedrijven zoals ... hebben mensen zoals jij nodig maar ze kunnen er niet goed mee omgaan en dat is de reden dat jij het niet gemakkelijk hebt. Gelukkig kun jij je bazen indien nodig goed naar je hand zetten, ofwel omdat ze niet slim genoeg zijn, ofwel omdat ze eigenlijk bang van je zijn ".
Hij had gelijk.
Als het nu overloop heb ik in gans mijn loopbaan maar 2 intelligente en goede "bazen " gehad :
Paul V., mijn eerste baas toen ik pas begon en Luc N. , diegene waaronder ik afgezwaaid ben.
Zij lieten me doen waar ik goed in was omdat ze wisten dat ik dan gedreven, loyaal en goed bleef werken. Optimaal rendeerde..
Alles er tussen varieerde tussen "heel gewoon" en “dom en rancuneus”, meestal omdat ze mij wilden dwingen hun ideeën, hoe idioot ook, te volgen. Daarvoor liep ik daar wel niet rond maar dat beseften ze niet in hun "eenvoud". Hun probleem natuurlijk, niet het mijne. Achteraf beschouwd heb ik voor die soort nooit geen respect gehad maar er wel altijd mee gelachen en sommigen beseften dat zelfs niet.
Zoals L. die me op een "evaluatie" op zijn eigen kinderlijke manier zei :
"Philip, weetje gij wat uw probleem is?"
"Nee L; maar gij gaat mij dat nu zeggen"
"Awel, gij zijt bekwaam maar niet bereid"
Waarop ik zei : "En weet je wat jouw probleem is L.? Wel dat gij er teveel hebt die bereid zijn maar niet bekwaam" en lap, weeral geen opslag dat jaar maar het was het me wel waard.
Op sommige zaken staat geen prijs ;-)
Lees er hier wat over :
- ENTP
- MBTI
Het is wel tamelijk uitgesproken want ernstige testen door bedrijfspsychologen op verschillende momenten van mijn loopbaan gaven altijd hetzelfde uitgesproken resultaat ondanks het feit dat er bij velen in de tijd een licht verloop qua profiel kan voorkomen. Die hoofdkenmerken herken ik heel duidelijk bij mezelf.
Het verklaart ook voor een stuk waarom ik geen echte teamspeler ben maar veeleer aanstuur dan meespeel, meer leid dan volg, een eigen gedacht heb, niet kan gemotiveerd worden door anderen omdat ik eigenlijk een intrinsiek gemotiveerde ben, het moet uit mezelf komen en ik moet er zelf in geloven, het zelf kunnen bewijzen. Ik heb veel bewegingsruimte en autonomie nodig in wat ik doe anders doe ik niet mee. Ik loop niet achter vlaggen, opgelegde "Missie Visie Strategie".
Ik wil zelf uitzoeken, zelf uitvinden. In het type bedrijven waar ik gewerkt heb was dit niet evident omdat in dat soort firma’s de hierarchie meestal niet gebaseerd is op competentie maar op politiek en lobbying, totaal niet gehinderd door enige kennis ter zake.
Een gerenommeerd psycholoog heeft me ooit gezegd na een zoveelste screening:
"Philip, bedrijven zoals ... hebben mensen zoals jij nodig maar ze kunnen er niet goed mee omgaan en dat is de reden dat jij het niet gemakkelijk hebt. Gelukkig kun jij je bazen indien nodig goed naar je hand zetten, ofwel omdat ze niet slim genoeg zijn, ofwel omdat ze eigenlijk bang van je zijn ".
Hij had gelijk.
Als het nu overloop heb ik in gans mijn loopbaan maar 2 intelligente en goede "bazen " gehad :
Paul V., mijn eerste baas toen ik pas begon en Luc N. , diegene waaronder ik afgezwaaid ben.
Zij lieten me doen waar ik goed in was omdat ze wisten dat ik dan gedreven, loyaal en goed bleef werken. Optimaal rendeerde..
Alles er tussen varieerde tussen "heel gewoon" en “dom en rancuneus”, meestal omdat ze mij wilden dwingen hun ideeën, hoe idioot ook, te volgen. Daarvoor liep ik daar wel niet rond maar dat beseften ze niet in hun "eenvoud". Hun probleem natuurlijk, niet het mijne. Achteraf beschouwd heb ik voor die soort nooit geen respect gehad maar er wel altijd mee gelachen en sommigen beseften dat zelfs niet.
Zoals L. die me op een "evaluatie" op zijn eigen kinderlijke manier zei :
"Philip, weetje gij wat uw probleem is?"
"Nee L; maar gij gaat mij dat nu zeggen"
"Awel, gij zijt bekwaam maar niet bereid"
Waarop ik zei : "En weet je wat jouw probleem is L.? Wel dat gij er teveel hebt die bereid zijn maar niet bekwaam" en lap, weeral geen opslag dat jaar maar het was het me wel waard.
Op sommige zaken staat geen prijs ;-)
Lees er hier wat over :
- ENTP
- MBTI
5.6.18
Best
Best eigenaardig hoe ik nu weer gebeten ben door fotografie. Ik heb gans mijn leven foto's genomen, gefilmd maar met wat ik nu aan het doen ben denk ik soms dat ik eigenlijk van fotografie en filmen mijn vak had moeten maken. Maar goed, het was niet zo. Ik heb andere dingen gedaan, ontdekt en dat was ook best wel boeiend. Een leven kun je niet herleven. Blij zijn met wat je had.
Het is wat het was.
Het is wat het was.
4.6.18
Even weg
Vandaag mooi toertje gedaan met de Speedmaster. Gewoon even weg zijn, enkel focussen op de weg en wat er te zien is, te voelen, te ruiken. Even weg van alles, even weg van de wereld en zijn problemen. Ver en dichtbij. Even de batterijen opldan, dat moet, anders worden ze ook plat en dat is niet de bedoeling. Eens gestopt bij R. en N. hier vlakbij, al een tijdje geleden. Wat bijgepraat over totaal andere dingen waar je anders dag in dag uit mee bezig bent en dat doet deugd. Gewoon uit intuïtie doorgereden tot bij G. van de fotozaak en ja, de macrolens was binnen. Gaan ophalen met de auto en wat getest. Mooi zo. Weer veel te experimenten.
Nu de "Unpublished Symphonies" van Andrea Luchesi op de achtergrond. Zalig.
Ik kan er weer even tegen ;-).
Nu de "Unpublished Symphonies" van Andrea Luchesi op de achtergrond. Zalig.
Ik kan er weer even tegen ;-).
31.5.18
28.5.18
24.5.18
22.5.18
19.5.18
Verloren tijd
Sommige dagen zie je echt tegenop.
Maar goed, ze gaan ook wel voorbij en niet alles waar je tegenop ziet valt tegen...
Maar goed, ze gaan ook wel voorbij en niet alles waar je tegenop ziet valt tegen...
17.5.18
15.5.18
Pa
Raar hé, nu ik eigenlijk helemaal niets meer moet, ben ik blij dat ik weer naar de les mag.. De dag ervoor zie ik er al naar uit, zet ik mijn materiaal klaar, mijn tas met documentatie en ik weet dat ik na de les weer gans de week toch wel iets nieuws aan het proberen zal zijn. Raar maar dan ook weer niet, ik heb altijd al een honger gehad naar kennis en verdieping.
Heb ik van mijn pa.
Heb ik van mijn pa.
14.5.18
13.5.18
62
Ik heb geen nood aan medeleven na de feiten, heb het altijd alleen moeten doen.
Als het nodig was, dan was er niemand om mij op te vrolijken. Was ik alleen.
Om te janken wel, om hun eigen microleed te etaleren, te zeggen hoezeer ze ook miserie hadden.
Prullen op dat moment, mensen die zich nog steeds met prullen bezig houden.
Een paar die me in nood bijstonden zoals echte vrienden. Zonder veel woorden maar met zicht op hun hart voor mij. Zeer weinig, maar ze zijn gebleven.
Als enigen in mijn leven eigenlijk
Als het nodig was, dan was er niemand om mij op te vrolijken. Was ik alleen.
Om te janken wel, om hun eigen microleed te etaleren, te zeggen hoezeer ze ook miserie hadden.
Prullen op dat moment, mensen die zich nog steeds met prullen bezig houden.
Een paar die me in nood bijstonden zoals echte vrienden. Zonder veel woorden maar met zicht op hun hart voor mij. Zeer weinig, maar ze zijn gebleven.
Als enigen in mijn leven eigenlijk
11.5.18
Voeten en ijdel
Sommige vrienden zijn zo ijdel, zo overtuigd van zichzelf zonder dat ze het zelf beseffen, dat je hen in hun eigen voordeel terug met hun voeten op de grond moet zetten.
10.5.18
9.5.18
Betrokken
De graad van betrokkenheid bepaalt hoe mensen ook echt mens kunnen en willen zijn.
De mate waarin ze volharden, de snelheid waarmee ze soms afhaken bepaalt voor een groot deel hun algemene betrouwbaarheid in tal van zaken, in tal van situaties, in vriendschap, in liefde.
Betrokkenheid impliceert ook inleving, medevoelen, zorg.
Fijn om betrokken mensen te kennen in je omgeving.
Barometer voor tal van zaken.
De mate waarin ze volharden, de snelheid waarmee ze soms afhaken bepaalt voor een groot deel hun algemene betrouwbaarheid in tal van zaken, in tal van situaties, in vriendschap, in liefde.
Betrokkenheid impliceert ook inleving, medevoelen, zorg.
Fijn om betrokken mensen te kennen in je omgeving.
Barometer voor tal van zaken.
6.5.18
1.5.18
28.4.18
27.4.18
26.4.18
19.4.18
18.4.18
Soft en smart
Ik heb altijd al een beetje problemen gehad met mensen die, als het erop aan komt, aan de kant blijven staan en niet opkomen voor wat ze elders als pseudo-wijzen of valse ervaringsdeskundigen verkondigen. Mensen die als het erop aan komt, hun nek niet durven uitsteken uit vrees voor hun comfortzone.
Het is eigenlijk een vorm van achterbaksheid waar ik nooit mee te maken wilde hebben, Vroeg of laat vallen de betrokkenen wel door de mand, maar dan nog beseffen ze het meestal nog niet eens.
In mijn job en de firma waar ik toen werkte heb ik het veel meegemaakt, in alle lagen van de gelederen trouwens. Mensen die je eigenlijk in de steek laten, die collega's in de steek laten als het erop aan komt. Het leert je enkel veel over de mensen in kwestie.
Dit is een van de redenen dat ik mijn "werk" niet mis. Ik heb er veel geleerd, dat niet en ik ben eigenlijk bijna tot de laatste dag met plezier gaan werken voor de mensen die het waard waren maar ik heb met nog veel meer plezier de deur achter me dicht getrokken. Geen afscheidsreceptie waar iedereen wel vind hoe goed je was en er niets van meent. Zelfs een "see you in hell" is me er teveel aan geweest want als ik dan toch in de hel moet terechtkomen wil ik hen zelfs daar niet meer terugzien. Alhoewel, de tjeven onder hen zullen zeker in de hel belanden en ik misschien wel in de hemel.
Tjeven in die context hebben alle kleuren, de rode zijn soms nog de slechtste. Op het eerste zicht altijd op de barrikade maar er snel af als als ze hun nek moeten uitsteken.
Daarnaast heb je ook nog de zelfverklaarde "slimme". Smart", het modewoord in de bedrijven en de samenleving. "Dat is nog een stukje erger.
In al die smart diensten heb ik nooit een slimme ontmoet. Wel onderpastoors uit een parochie in de polders, gefrustreerde opgekweekte pretentie uit de haute bourgeoisie gantoise of daaromtrent, adhd-kikkers die enkel de trial and error methode kennen enz... Die komen zeker in de hemel terecht. Samen met de directeurs die zich van alles laten wijsmaken door die gastjes.
Ze zullen daar goed zitten ;-).
Het is eigenlijk een vorm van achterbaksheid waar ik nooit mee te maken wilde hebben, Vroeg of laat vallen de betrokkenen wel door de mand, maar dan nog beseffen ze het meestal nog niet eens.
In mijn job en de firma waar ik toen werkte heb ik het veel meegemaakt, in alle lagen van de gelederen trouwens. Mensen die je eigenlijk in de steek laten, die collega's in de steek laten als het erop aan komt. Het leert je enkel veel over de mensen in kwestie.
Dit is een van de redenen dat ik mijn "werk" niet mis. Ik heb er veel geleerd, dat niet en ik ben eigenlijk bijna tot de laatste dag met plezier gaan werken voor de mensen die het waard waren maar ik heb met nog veel meer plezier de deur achter me dicht getrokken. Geen afscheidsreceptie waar iedereen wel vind hoe goed je was en er niets van meent. Zelfs een "see you in hell" is me er teveel aan geweest want als ik dan toch in de hel moet terechtkomen wil ik hen zelfs daar niet meer terugzien. Alhoewel, de tjeven onder hen zullen zeker in de hel belanden en ik misschien wel in de hemel.
Tjeven in die context hebben alle kleuren, de rode zijn soms nog de slechtste. Op het eerste zicht altijd op de barrikade maar er snel af als als ze hun nek moeten uitsteken.
Daarnaast heb je ook nog de zelfverklaarde "slimme". Smart", het modewoord in de bedrijven en de samenleving. "Dat is nog een stukje erger.
In al die smart diensten heb ik nooit een slimme ontmoet. Wel onderpastoors uit een parochie in de polders, gefrustreerde opgekweekte pretentie uit de haute bourgeoisie gantoise of daaromtrent, adhd-kikkers die enkel de trial and error methode kennen enz... Die komen zeker in de hemel terecht. Samen met de directeurs die zich van alles laten wijsmaken door die gastjes.
Ze zullen daar goed zitten ;-).
16.4.18
15.4.18
13.4.18
10.4.18
Dromen
Het is best eigenaardig. Hoe ouder ik word hoe meer ik droom over het verleden, een ver verleden. Of liever, ik word verplaatst naar het verleden met dingen uit het heden. Nogal veel in mijn ouderlijk huis, met details die ik me anders niet zou herinneren. Zoals vannacht nu weer. Met mijn jongste broer waren we de familie van ons ma aan het opwachten, met de neefjes en nichtjes van onze generatie kwamen ze op bezoek. We zaten in de living en waren onze vinylplaten aan het sorteren. Het heeft wel altijd iets te maken met wat ik de dag of de dagen ervoor heb beleefd, gehoord, meegemaakt. Ik had die dag Lady D'Arbanville van Cat Stevens gehoord bij iemand die vroeger die plaat nog gehad had op vinyl.
Soms vraag ik me af als dromen een betekenis hebben of als het gewoon flarden herinneringen, flarden ervaringen zijn die aan elkaar gekleefd zijn. Het enige wat ik weet is dat de geest veel registreert, veel verwerkt, dat al dan niet vasthoudt en er ons onderbewustzijn mee voedt.
Altijd eigenaardig, altijd stel ik me daar vragen rond. Misschien, waarschijnlijk onterecht.
Behalve misschien dat mijn geest mijn ervaringen en herinneringen vermengt tot een surrealistische film in de privé-bioscoop van mijn geest en je kijkt. Soms met verwondering, soms met vreugde, soms met verdriet.
Soms vraag ik me af als dromen een betekenis hebben of als het gewoon flarden herinneringen, flarden ervaringen zijn die aan elkaar gekleefd zijn. Het enige wat ik weet is dat de geest veel registreert, veel verwerkt, dat al dan niet vasthoudt en er ons onderbewustzijn mee voedt.
Altijd eigenaardig, altijd stel ik me daar vragen rond. Misschien, waarschijnlijk onterecht.
Behalve misschien dat mijn geest mijn ervaringen en herinneringen vermengt tot een surrealistische film in de privé-bioscoop van mijn geest en je kijkt. Soms met verwondering, soms met vreugde, soms met verdriet.
7.4.18
Ecologische footprint
Ik koop in de Actionshop een Kamado oventje voor 88 Euro.
Voor die prijs komt het van China, zelfs het benodigde gereedschap om het voetstuk te monteren wordt bijgeleverd...
Voor die prijs komt het van China, zelfs het benodigde gereedschap om het voetstuk te monteren wordt bijgeleverd...
3.4.18
2.4.18
31.3.18
30.3.18
Goede vrijdag
Het passieverhaal is eigenlijk een intriest verhaal. Een verhaal van hoe de mensheid en het volk wreed kan zijn. Het is nog steeds het verhaal van iedere dag, met andere volkeren, andere veroordelingen, andere wapens. Waar mensen geofferd worden voor de belangen van anderen.
"Vergeef het hen want ze weten niet wat ze doen" is nog steeds moeilijk te vatten.
Geen "goede" vrijdag al staat dat "goed" uiteindelijk voor iets anders in de katholieke overlevering.
Het enige lichtpunt is dat het gevolgd wordt door een verrijzenis.
In die zin is er naast het verdriet ook hoop op beter.
Was dat maar voor iedereen zo.
"Vergeef het hen want ze weten niet wat ze doen" is nog steeds moeilijk te vatten.
Geen "goede" vrijdag al staat dat "goed" uiteindelijk voor iets anders in de katholieke overlevering.
Het enige lichtpunt is dat het gevolgd wordt door een verrijzenis.
In die zin is er naast het verdriet ook hoop op beter.
Was dat maar voor iedereen zo.
28.3.18
22.3.18
21.3.18
20.3.18
Samaria
Ge kunt ook niet altijd de barmhartige Samaritaan uithangen.
Niet dat ge daarom Farizeeër moet spelen maar een mens moet ook nu en dan eens voor zichzelf zorgen. Misschien om daarna weer beter voor anderen te kunnen zorgen.
Het kan ook niet altijd van dezelfde kant komen.
Niet dat ge daarom Farizeeër moet spelen maar een mens moet ook nu en dan eens voor zichzelf zorgen. Misschien om daarna weer beter voor anderen te kunnen zorgen.
Het kan ook niet altijd van dezelfde kant komen.
19.3.18
Ter zake
Het is merkwaardig hoe mensen soms -totaal niet gehinderd door enige kennis ter zake- hun gelijk proberen te halen of gewoon zichzelf in de kijker willen stellen. Ik maak het nogal eens mee en ik blijf het eigenlijk au fond altijd wel komisch vinden.
Het jammere aan de zaak is dat mensen, die wel kennis ter zake hebben, hier niet op inspelen en het onbenul zijn beloop laten, maar dat is misschien ook te begrijpen.
Mensen die hun gelijk proberen te halen zonder kennis ter zake hebben ook altijd een gebrek aan kennis van zichzelf. Of liever, ze wanen zichzelf beter en intelligenter dan ze wel zijn.
Dus inderdaad, meestal de moeite niet om daaraan je tijd te verspelen.
Het jammere aan de zaak is dat mensen, die wel kennis ter zake hebben, hier niet op inspelen en het onbenul zijn beloop laten, maar dat is misschien ook te begrijpen.
Mensen die hun gelijk proberen te halen zonder kennis ter zake hebben ook altijd een gebrek aan kennis van zichzelf. Of liever, ze wanen zichzelf beter en intelligenter dan ze wel zijn.
Dus inderdaad, meestal de moeite niet om daaraan je tijd te verspelen.
12.3.18
6.3.18
Fonds Brigitte D'Autry
Vandaag heb ik het "Fonds Brigitte D'Autry" opgericht in de schoot van de Koning Boudewijn Stichting. Zoals jij op het laatste van je ziekte nog meegewerkt hebt aan alternatieve therapieën aan het UZ-Leuven, dat verdient een standbeeld. Het fonds heeft als doelstelling onderzoek naar zeldzame vormen van kanker en de therapie ervan met het UZ-Leuven als gepriviligiëerd onderzoekscentrum. Ook voor de financiering van het fonds is bij notariële akte alles geregeld.
Jouw ziekte en je strijd ertegen is niet voor niets geweest...
Koning Boudewijn Stichting
Jouw ziekte en je strijd ertegen is niet voor niets geweest...
Koning Boudewijn Stichting
4.3.18
3.3.18
2.3.18
25.2.18
24.2.18
23.2.18
22.2.18
17.2.18
16.2.18
14.2.18
Methodius vandaag.
Je n"aurais jamais cru qu'on se rencontrerait.
Le hasard est curieux, il provoque les choses.
Le hasard est curieux, il provoque les choses.
9.2.18
5.2.18
4.2.18
1.2.18
27.1.18
Magie
Kaarsen hebben iets magisch. Ze scheppen een band tussen mensen, tussen mensen die er zijn, mensen die er niet zijn, mensen die er niet meer zijn. Het heeft niets met "geloven in" te maken. Het is de intentie van de "ontsteker" die de band maakt. Waar hij ook in gelooft of niet in gelooft, maar de intentie is wat telt. Zelfs wie kaarsen enkel voor het licht ontsteekt, maakt de magie van de kaarsen mee. Zonder dat hij het echt beseft.
25.1.18
20.1.18
19.1.18
Vastleggen
Ik vraag me af waarom ik nu reeds meer dan 4 decennia gefascineerd ben door fotografie en al wat ermee te maken heeft. Ook video is een van mijn fascinaties. Opnemen van geluid ook als ik er even verder over nadenk.
Het vastleggen van de tijd? Momenten? Mensen? Situaties? Impressies? Dingen die me raken?
Ik weet het niet echt maar het is een gedrevenheid. Behalve als ik echt ziek ben gaat er geen dag voorbij zonder dat ik foto's neem, iets film. Alles is ook mooi in de tijd geordend en snel terug te vinden en ik consulteer ook zeer regelmatig zaken van vroeger. Niet dat het voor mij dus wegwerpmedia zijn.
Soms vraag ik me ook af als daar nog iemand in zal geïnteresseerd zijn als ik er niet meer ben, als daar nog iemand iets mee zal doen.
Eigenlijk is mijn schrijven en bloggen ook zo iets, het willen vastleggen van gedachten, zaken die me bezighouden. Dan vraag ik me soms af, heeft iedereen zo iets dergelijks onder een of andere vorm?
Vastleggen van gedachten, van beelden, van klanken...
Het is een heel belangrijk deel van mijn leven.
Zonder die gedrevenheid zou ik nooit kunnen.
Tot ik verdwijn, niemand zal ooit weten naar waar.
Het vastleggen van de tijd? Momenten? Mensen? Situaties? Impressies? Dingen die me raken?
Ik weet het niet echt maar het is een gedrevenheid. Behalve als ik echt ziek ben gaat er geen dag voorbij zonder dat ik foto's neem, iets film. Alles is ook mooi in de tijd geordend en snel terug te vinden en ik consulteer ook zeer regelmatig zaken van vroeger. Niet dat het voor mij dus wegwerpmedia zijn.
Soms vraag ik me ook af als daar nog iemand in zal geïnteresseerd zijn als ik er niet meer ben, als daar nog iemand iets mee zal doen.
Eigenlijk is mijn schrijven en bloggen ook zo iets, het willen vastleggen van gedachten, zaken die me bezighouden. Dan vraag ik me soms af, heeft iedereen zo iets dergelijks onder een of andere vorm?
Vastleggen van gedachten, van beelden, van klanken...
Het is een heel belangrijk deel van mijn leven.
Zonder die gedrevenheid zou ik nooit kunnen.
Tot ik verdwijn, niemand zal ooit weten naar waar.
18.1.18
16.1.18
15.1.18
2/1/2
De spreuk “gedeelde smart halve smart, gedeelde vreugde dubbele vreugde” heeft in het leven zoveel varianten die dagelijks merkbaar zijn. Soms in varianten die ettelijke keren sterker zijn dan 2 op 1 en 1 op 2. Zo lost gedeelde eenzaamheid de eenzaamheid op zich eigenlijk op. Of op zijn minst, ze doet ze al dan niet tijdelijk verdwijnen. Jammer genoeg zijn er ook gevaarlijke varianten. Gedeeld ongenoegen, of erger nog gedeelde haat, versterker elkaar. Geef mij maar de varianten die halveren en verdubbelen in het voordeel van de mens, de mensheid, de wereld.
Delen en versterken in goede zin is heilzaam voor iedereen.
Delen en versterken in goede zin is heilzaam voor iedereen.
14.1.18
11.1.18
9.1.18
4.1.18
3.1.18
2.1.18
Geluk
Een groot deel van het ongelukkig gevoel van de mens is dat hij bijna nooit tevreden is met wat hij heeft. De mens wil steeds meer. Eigenaardig om zien hoe armer de mens is hoe gelukkiger hij kan zijn met iets kleins, iets essentieels in de ogen van anderen. Dat doet me dikwijls denken dat veel mensen ver boven hun stand leven, wat hen eigenlijk heel ongelukkig maakt.
Daarom misschien dat de kunst der onthechting zo gelukkig kan maken.
In dat opzicht lijkt tevredenheid soms op een vorm van berusten. Of is het omgekeerd?
Het is in elk geval niet eerlijk verdeeld en dat willen we niet echt beseffen.
Daarom misschien dat de kunst der onthechting zo gelukkig kan maken.
In dat opzicht lijkt tevredenheid soms op een vorm van berusten. Of is het omgekeerd?
Het is in elk geval niet eerlijk verdeeld en dat willen we niet echt beseffen.
Abonneren op:
Posts (Atom)