Ik ben eigenlijk gans mijn leven met geluid en beeld bezig geweest, meer dan de meeste kennissen en vrienden weten. Heb daar ook altijd met veel plezier opleidingen voor gezocht en gevolgd terwijl anderen leerden werken met spreadsheets of andere nuchtere, saaie software.
Ik kan nog altijd perfect een Soundcraft PA mixer met 48 kanalen afregelen voor een optreden en die dan bedienen, de belichting klaarzetten en afregelen voor optredens of een theaterproductie en daarna de lichtcomputer programmeren voor alle sequenties. Film- en fotocamera's kalibreren en bedienen. Audio en video monteren oude stijl of met geavanceerde software.
De kick van het live moment, het vergankelijke van een eenmalige productie zijn zo voldoening gevend dat het bijna, neen, dat het verslavend is. Ik voel dat nog steeds, doe het eigenlijk nog altijd.
Ook het risico om te falen of net niet geeft een enorme kick.
Heerlijk, proberen om niet op je bek te gaan.
31.1.19
30.1.19
29.1.19
Acht jaar terug...
Reeds 8 jaar, wat vliegt de tijd voorbij.
Met heel gemengde gevoelens en ook omdat ik het voor een stuk heb kunnen plaatsen kan ik nu zeggen dat het een mooie dag was. Niet echt mooi, zeker niet want het was een geladen afscheid.
Maar mooi omdat het in het geheel hoorde en er zoveel vrienden van Brigitte waren.
8 jaar geleden...
Met heel gemengde gevoelens en ook omdat ik het voor een stuk heb kunnen plaatsen kan ik nu zeggen dat het een mooie dag was. Niet echt mooi, zeker niet want het was een geladen afscheid.
Maar mooi omdat het in het geheel hoorde en er zoveel vrienden van Brigitte waren.
8 jaar geleden...
* * *
28.1.19
27.1.19
Reis
Zondagmorgen, kaarsjesmorgen met klassieke muziek. Nu het eerste vioolconcert van Fiorillo.
Voor al de mensen die ik onderweg verloren ben, heb moeten laten gaan, voor al de mensen die ik nog mag meenemen op mijn reis.
Voor al de mensen die ik onderweg verloren ben, heb moeten laten gaan, voor al de mensen die ik nog mag meenemen op mijn reis.
26.1.19
Pa
Vandaag met broer Jan naar Gent, ik riskeer het nog een paar dagen niet om auto te rijden als gevolg van mijn "neuritis vestibularis", niet plezant maar langzaam aan het wegebben.
Onderweg waren we van elkaar aan het zeggen wat we mee hadden van ons Pa.
Het was best grappig, ik altijd alles controleren en "nieuwloptig" zijn en Jan die als hij voor zijn wijn staat, een goeie fles neemt en ze dan teruglegt met de woorden "ik ga ze terugleggen voor een speciale gelegenheid". Jaja, Pa leeft verder in zijn kinderen. Best dat het een plezante vader was ;-) .
En van nieuwloptig gesproken, die Z7 is de max, ik duizel er bijna van, merci Pa ;-)
Onderweg waren we van elkaar aan het zeggen wat we mee hadden van ons Pa.
Het was best grappig, ik altijd alles controleren en "nieuwloptig" zijn en Jan die als hij voor zijn wijn staat, een goeie fles neemt en ze dan teruglegt met de woorden "ik ga ze terugleggen voor een speciale gelegenheid". Jaja, Pa leeft verder in zijn kinderen. Best dat het een plezante vader was ;-) .
En van nieuwloptig gesproken, die Z7 is de max, ik duizel er bijna van, merci Pa ;-)
24.1.19
23.1.19
20.1.19
Kronkels
Het leven is geen rechte lijn want anders zou het te voorspelbaar zijn.
Iedere wending maakt dat je weet dat je leeft. Een speelbal van toeval bent.
Geluk, verdriet, heimwee, gemis, verwachting en ontgoocheling.
Niet altijd zoals je het zou willen.
Maar er is geen andere keus.
Nee zeker?
Iedere wending maakt dat je weet dat je leeft. Een speelbal van toeval bent.
Geluk, verdriet, heimwee, gemis, verwachting en ontgoocheling.
Niet altijd zoals je het zou willen.
Maar er is geen andere keus.
Nee zeker?
18.1.19
16.1.19
13.1.19
Meer
Leven moet meer zijn dan overleven. Anders is het geen leven.
Maar sommigen hebben die keuze niet.
Maar sommigen hebben die keuze niet.
11.1.19
En-soi
Mensen zien het gemakkelijkst hun eigen waarheid. Iedereen, ook ik.
Het is niet eenvoudig om altijd een gedegen "en-soi" te hanteren bij het beoordelen van intermenselijke situaties. Vooral van situaties waar je zelf betrokken partij bent.
Keer op keer is dat een opgave die de moeite loont.
Misverstanden vermijdt.
Het is niet eenvoudig om altijd een gedegen "en-soi" te hanteren bij het beoordelen van intermenselijke situaties. Vooral van situaties waar je zelf betrokken partij bent.
Keer op keer is dat een opgave die de moeite loont.
Misverstanden vermijdt.
9.1.19
Soort
Er is een soort mensen wat enkel neemt en gebruikt en niet geeft of deelt.
Nu en dan kom je ze tegen en eigenlijk is het iedere keer maar een wrang gevoel als je ziet hoe de vork aan de steel zit. Als je ziet dat je eigenlijk bedankt (?) wordt voor bewezen diensten als de -grootste- problemen opgelost zijn, het ergste leed geleden. Misschien wel het drama van mensen die graag voor anderen zorgen, het zich aantrekken als anderen afhaken. Het enige vervelende is dat je meer en meer terughoudend wordt, argwanend, niet veel nog echt gelooft. Ook dat is de wereld zeker?
Nu en dan kom je ze tegen en eigenlijk is het iedere keer maar een wrang gevoel als je ziet hoe de vork aan de steel zit. Als je ziet dat je eigenlijk bedankt (?) wordt voor bewezen diensten als de -grootste- problemen opgelost zijn, het ergste leed geleden. Misschien wel het drama van mensen die graag voor anderen zorgen, het zich aantrekken als anderen afhaken. Het enige vervelende is dat je meer en meer terughoudend wordt, argwanend, niet veel nog echt gelooft. Ook dat is de wereld zeker?
6.1.19
Dertiendag
3-Koningen heeft bij mij altijd iets van een warm feest.
Het doet me denken aan pannenkoeken, chocolademelk. Mensen die verkleed zingen en vrolijk zijn.
Een draaiende ster en hoop. Waarschijnlijk een opstoot van lang vergeten herinneringen aan mooie, onbevangen momenten maar ik blijf het een "warme" dag vinden.
Het doet me denken aan pannenkoeken, chocolademelk. Mensen die verkleed zingen en vrolijk zijn.
Een draaiende ster en hoop. Waarschijnlijk een opstoot van lang vergeten herinneringen aan mooie, onbevangen momenten maar ik blijf het een "warme" dag vinden.
5.1.19
Donker
Langs de andere kant zijn gewoonten soms ook hetgeen je op gang houdt in mindere momenten.
Een soort leidraad als je niet echt meer weet hoe het eigenlijk allemaal moet, allemaal verder moet.
Gewoonten omdat het moet, met de moed der wanhoop.
Tot het weer licht wordt.
Tot je het weer weet.
Een soort leidraad als je niet echt meer weet hoe het eigenlijk allemaal moet, allemaal verder moet.
Gewoonten omdat het moet, met de moed der wanhoop.
Tot het weer licht wordt.
Tot je het weer weet.
4.1.19
1.1.19
Abonneren op:
Posts (Atom)
