Plezanter

Er is nog 1 iets plezanter dan lachen,
anderen doen lachen.
(binnen de regels van fatsoen...)

Eerst of laatst.

Voor alles is er een eerste keer, voor alles is er een laatste keer.
De eerste keer is meteen de laatste keer dat het de eerste keer is.
De laatste keer is meteen de eerste keer dat het de laatste keer is.
En zo is de wereld in balans, zo weet je dat je goed zit.
Je volgt het ritme van het leven. Niet meer en niet min.
Wat eerst is moet eerst zijn, wat laatst is moet laatst zijn.
All things must pass. In a logical order.
Zelfs voor een anarchist.

Dipje ooit? Dipje nooit.

Als je ooit eens een dipje hebt, het kan bijna niet ik weet het, maar stel je voor dat het kan in het mooie leven dat je hebt.
Bedenk dan dat er zoveel mensen zijn die je graag hebben, die je graag zien, die je mooi vinden, zelfs al mogen ze je eigenlijk niet mooi vinden, al mogen ze je niet graag zien. Maar toch, ze doen het. Voor jou, omdat je het waard bent. Omdat je straalt voor hen. Omdat je speciaal bent.
Bedenk dan dat er zoveel mensen zijn die op je rekenen, die denken dat jij er voor hen zult zijn als zij een dipje hebben. Die weten dat jij er zult zijn als ze je nodig zullen hebben. Die maken dat je er moet zijn als zij een dipje hebben.
En dan moet je weten dat er zoveel mensen je met liefde omringen dat je echt geen dipje mag hebben.
Nee, je mag niet.

Opwarming van de aarde

De krantenkop "Olifant botst met bus" zou je kunnen doen vermoeden dat de opwarming van de aarde van langs om meer een feit wordt. Als je dan verder leest en ziet dat het ongeval zich wel voordeed in Mexico dan kun je al een stuk geruster zijn.
Alhoewel, het blijft toch een triest verhaal. Hilda (zo heette de olifant) was ontsnapt uit een circus en hervond zo eindelijk haar vrijheid maar komt dan op zo'n ongelukkige wijze aan haar einde. Ook triest voor de chauffeur van de bus die er zijn dood aan haalde.
Maar toch, het heeft wel iets dat verhaal.
Alleen al het feit dat de olifant "Hilda" en niet "Hildar" noemt.

Onschuld

Ik denk aan die tijd van idealen
Aan die tijd waarin alles kon
Toen de wereld nog verdeeld was
In Oost en West
Het was zo duidelijk wie goed was
En zo duidelijk wie slecht
Maar nu de waarheid aan het licht komt
Er bestaat geen goed of slecht

Dan weet ik wat het is
Dan dringt het tot me door
Het is niet de wereld
Maar ik die de onschuld verloor
Wanneer kwam dat moment
Wanneer vond dat plaats
Wanneer ben ik onderweg
De onschuld kwijtgeraakt

Ik geloofde in waarheid
Ik geloofde in heldendom
En ik geloofde in vriendschap
En dacht dat eerlijkheid bestond
Maar natuurlijk ik leefde in dromen
Ik wou dat ik dat nog kon
Soms heel even als ik naar jou kijk
Zie ik dat het ooit bestond

Dan weet ik wat het is
Dan dringt het tot me door
Het zij niet de anderen
Maar ik die de onschuld verloor
Wanneer kwam dat moment
Wanneer vond dat plaats
Wanneer ben ik onderweg
De onschuld kwijtgeraakt

Was het de mislukking na een succes
Of het verraad van een goede vriend
Waren het de nachten van slapeloosheid
Na de dag dat jij mij verliet
Was het de vlucht in roekeloosheid
En in alles wat verboden is
Nee het was de aanblik op die morgen
In de spiegel mijn gezicht

Toen wist ik wat het was
Toen drong het tot me door
Dat ik door de jaren heen
Zo onschuldig ben geweest
Zolang bleek ik een kind
En het komt nog vaak terug
Maar over het algemeen
Verliest de onschuld haar geduld

Toen op dat moment
Was er geen weg terug
Want door de jaren heen
Verandert onschuld in schuld

Frank Boeijen

1 iets

Er is nog 1 iets plezanter dan met een motor rijden.
Met een Ducati rijden.

Club

Niet ver van mijn deur is er een cowboyclub.
Cowboyhoeden, lederen jassen met linten, een sporadische indiaan, nu en dan een trapper met een bontmuts, je ziet het zo'n beetje allemaal.
Voor de rest rustige jongens en meisjes maar ik vroeg me al van bij het begin af wat iemand er toe kan bewegen om aldus gekleed samen te komen en eigenlijk een rol te spelen in een fictieve wereld.
Eigenlijk is het niet zo vreemd als je de maatschappij bekijkt en ziet hoe een groot deel ervan een rol speelt op een andere manier.
Even merkwaardig als de club in mijn buurt. Doen alsof.
Maar dan met een kostuum, een das, de juiste modekleuren en eigenlijk ook maar met 1 doel: erbij horen, mogen meedoen met een clubje, niet uit de band springen.
Best vermakelijk om de gelijkenissen te zien.
Alhoewel, onder die trappers en cowboys zitten er meer handige Harry's en kleurrijke figuren.
Niet dat ik me daar nu lid ga maken.