Afstand en zin.

Mensen komen toe, mensen vertrekken. Dat is het leven.
De afstand tot jezelf bepaalt als je rede of je hart dit beoordeelt.
Balans tussen rede en hart blijft altijd moeilijk. Wel niet onmogelijk.
Het hangt van je filosofische ingesteldheid en je zin voor relativeren af.

19h47

Heel zacht is ons ma uit dit aardse leven vertrokken.

Samen met Pa waren we er allen bij. Niet fijn maar

blij dat we allen samen afscheid konden nemen.

We zien morgen wel.

Niet compleet

Een beetje gek zijn helpt je de waanzin van de wereld beter te plaatsen.

35 jaar

Dag op dag 35 jaar geleden gingen Brigitje en ik naar het stadhuis.
Wat gaat de tijd snel, vliegt hij voorbij.
Als je jong bent denk je dat je onsterfelijk bent,
dat je het eeuwige leven hebt, dat alles voor altijd is.
Later besef je dat alles maar voor even is.
In de oneindigheid van het universum.

Even samen aan zee.

Ben ik dat

Net even door mijn blog gelopen, blogger van het eerste uur.
Dan denk ik, heb ik dat geschreven? Wat hield me toen bezig?
De muze moet bestaan, maar ook het writers block als ik de stille perioden zie.
Fijn is het wel, om je geest te materialiseren.

Platina

Oma en Opa vandaag 70 jaar gehuwd.
Straks naar de receptie.

17 mei

Vandaag verjaar ik, normaal boven de Atlantische oceaan ergens ter hoogte van Chicago of zo.
Het is echter in Mexico, door een fout in de software van de Boeing 787 bijna een dag vertraging bij de tussenstop in Cancun. Ik maak er wel het beste van, straks drinken we er wel eentje op als we weer kunnen vliegen.
Het was een fijne reis met broer Jan, altijd al hebben we het zelfde gevoel voor humor gehad.
Ook fijn om eens 2 weken samen op te trekken.
Eigenlijk was ik best wel fier dat ik hem als gids Cuba kon tonen.
Ik vind er al goed mijn weg en Havana blijft me bekoren.
Best eigenaardig als ik daar nu ben, ik mis eigenlijk niet echt veel.
Precies alsof de tijd stil staat, ik iemand anders ben.
Ik voel me goed bij Evelyn. Ik keek daarnet nog even op de blog van Brigitte.
Ook Evelyn stuurde me wat troostende woorden bij haar overlijden.
Ze kende ons allebei al bijna 20 jaar. De eerste maal dat ze hier was kwam ze ons bezoeken toen we de vijvers aan het uitgraven waren. Sedertdien kwam ze bijna elk jaar even goeidag zeggen, eens mee gaan met de moto naar het Noorden van Frankrijk of zo.
Echt vreemd hoe het lot mensen kan samen brengen zonder dat ze daar naar op zoek zijn.

Happy Birthday

Waar je ook mag zijn,
gelukkige verjaardag.
Voor altijd in mijn hart.

Denken aan Brigitte

Rendez vous dans 10 ans...

Mmmmm, heerlijk.

Mmmmm, boeken toe en alles wat me niet nauw aan het hart ligt kan de pot op.
Moet kunnen, de wereld laten draaien voor wat hij is ;-).

Primero de Mayo

De eerste mei is een ideale dag om met een Ducati rond te rijden.
Geen dag van de arbeid, eerder dag van de vrijheid.